Μετά το τέλος του ντέρμπυ αναρωτιέται κανείς πως είναι δυνατόν μία ομάδα να αλλάζει τόσο γρήγορα επίπεδα απόδοσης. Από την τραγική εμφάνιση με την Σάντερλαντ , πριν τρεις μέρες, σε μία ολοκληρωτική επικράτηση επί της Έβερτον.
Η ψαλίδα μεταξύ της χειρότερης και της καλύτερης εμφάνισης, μετά από τους αγώνες στο πρωτάθλημα, θα έπρεπε να είναι μικρή και να χαρακτηρίζεται από μία γενικότερη σταθερότητα. Αντιθέτως στην Λίβερπουλ ισχύει η μεταμόρφωση από Dr. Τζέκιλ σε mr Χάϊντ. Αυτό το «σκωτζέζικο» ντους που προσφέρει απλόχερα από αγώνα σε αγώνα προβληματίζει παρά δημιουργεί ευφορία σε όσους παρακολουθούν την πορεία της όλη τη χρονιά.
Οι διατάξεις των δύο ομάδων
Συμπλήρωσε τις 400 συμμετοχές στην Premier League, πέτυχε το 5ο χατ-τρικ στην καριέρα του , τα άλλα με Νάπολι στις 4/11/2010, την Άστον Βίλλα στις 22/3/2009, την Λούτον στις 15/1/2008 και την TNS στις 13/7/2005.
Ο Μόγιες δεν κατάφερε να γιορτάσει, όπως θα ήθελε, τα δέκα χρόνια παρουσία του στον πάγκο της Έβερτον. Η ομάδα του ηττήθηκε και χάλασε το σερί τον εννέα αγώνων που έτρεχε αήττητη από τις 14 Ιανουαρίου, σε όλες τις διοργανώσεις. Η εμφάνιση ήταν κατώτερη του αναμενομένου και σ’ αυτό έπαιξε ρόλο η προσέγγιση του αγώνα από τον προπονητή της.
Η Λίβερπουλ και το 4-4-2
Έπρεπε να φτάσουμε στην 28η αγωνιστική για να δούμε μία ορθολογική εφαρμογή του 4-4-2 από τον Νταλγκλίς και την ενδεκάδα που κατέβασε στο γήπεδο. Υπήρχε αρχή , μέση και τέλος, κάτι που έχει λείψει τόσο πολύ στην διάρκεια της φετινής χρονιάς.
1)Σχηματισμός 4-4-2
2)Άμυνα χαμηλά και με τον Κάρραχερ να δίνει λίγο βάθος όταν χρειαζόταν.
3)Πλάτος σε όλο το γήπεδο
4)Μαρκαρίσματα σε χώρους , στον άξονα και την περιοχή
5)Οι πλάγιοι κινούνταν μεταξύ πλάγιας γραμμής και άξονα για να δημιουργούν διαδρόμους στους αμυντικούς για να ανεβαίνουν στην επίθεση
6)Δημιουργία επιθέσεων από τον άξονα με επιλογές τους δύο σέντερ φορ
7)Συρτό παιχνίδι και γρήγορες εναλλαγές της μπάλας (πάσα με την μία)
8)Κάλυψη της άμυνας από τον έναν αμυντικό χαφ
9)Σε κατάσταση αντεπίθεσης, σύγκλιση των πλάγιων κεντρώων στον άξονα για να κάνουν τον επιπλέον παίκτη
10)Οι αποστάσεις μεταξύ άμυνας και κέντρου ήταν προσαρμοσμένες στην επίθεση των αντιπάλων
11)Συνεχείς κινήσεις των επιθετικών πλάγια και προς το κέντρο για να σπάσουν την συνοχή της άμυνας
12)Τρίγωνα σε μικρούς χώρους για να απελευθερωθεί παίκτης από τα μαρκαρίσματα.
Η Λίβερπουλ έπαιξε όπως επιβάλλει το ρόστερ της. Την διαφορά την έκανε ο αρχηγός της, για λόγους που δεν έχουν να κάνουν μόνο με τα τέρματα που πέτυχε.
Είναι ο μοναδικός κεντρώος της ομάδας που μπορεί να μπαίνει στην περιοχή, να απειλεί από μακρινή απόσταση, να δημιουργεί παιχνίδι είτε με κοντινές είτε με μακρινές μπαλιές, να αλλάζει τον ρυθμό του παιχνιδιού, να συνεργάζεται με τον Σουάρεζ, κάτι που αναδεικνύει το ταλέντο του Ουρουγουανού.
Χωρίς να κάνουμε τους μετά Χριστόν προφήτες, εκ του αποτελέσματος, ίσως να ήταν λάθος η παραχώρηση του Μεϊρέλες που σε σχέση με τους υπάρχοντες κεντρικούς του ρόστερ, είχε την δυνατότητα να απειλεί από πίσω. Στα θετικά της εμφάνισης ήταν η λειτουργία του Κάρολ ως target man, που κατάφερε να απασχολήσει τους αμυντικούς σε όλους τους χώρους της επίθεσης, δημιούργησε χώρους και έπαιξε με την μπάλα κάτω.
Η προσέγγιση του Μόγιες
Η Έβερτον έπεσε θύμα των σκαμπανεβασμάτων της Λίβερπουλ. Ο προπονητής της λειτούργησε με αίσθημα ανωτερότητας, μετά το σερί των 9 αγώνων χωρίς ήττα. Προφανώς βλέποντας την προσαρμογή της Σάντερλαντ στο 4-4-2 δοκίμασε νε αιφνιδιάσει και αυτός από την μεριά του αλλά δεν του βγήκε ο σχεδιασμός.
1)Η διάταξη της ομάδα του ήταν 4-4-2
2)Έδωσε μεγάλο χώρο ευθύνης στους δύο αμυντικούς χαφ
3)Προσάρμοσε την αμυντική λειτουργία πάνω στους παίκτες της Λίβερπουλ
4)Οι αποστάσεις κέντρου και επίθεσης ήταν μεγάλες με αποτέλεσμα οι επιθετικοί να απομονωθούν
5)Πλάτος σε όλο το γήπεδο για να απειλήσουν οι ακραίοι
6)Ψηλό παιχνίδι για να εκμεταλλευτεί την σωματοδομή του Φελλαϊνί και Ανιχέμπε
7)Εντολές για overlap χωρίς όμως να έχει ιδιαίτερη επιτυχία
8)Το γεγονός ότι έκανε και τις τρεις αλλαγές στο ίδιο λεπτό δείχνει ότι τίποτα απ’ όσα είχε σχεδιάσει δεν του βγήκαν στον αγωνιστικό χώρο.
Σ’ ένα ντέρμπυ σίγουρα η διάθεση και η δίψα για νίκη παίζουν σημαντικό ρόλο. Η Έβερτον ήθελε να βγει νικήτρια αλλά αποδείχθηκε λάθος ο σχεδιασμός. Η απόδοση της Λίβερπουλ κατά κύριο λόγο, αλλά και η αναιμική παρουσία της στον οργανωτικό τομέα την έβαλαν στη θέση του κομπάρσου. Συνεχίζει στο F.A. Cup που αποτελεί και τον μοναδικό στόχο για διάκριση.
Τα στατιστικά των παιχτών
Συμπέρασμα
Η εμφάνιση της Λίβερπουλ ήταν αυτή που θα θέλαμε να βλέπαμε σε κάθε αγώνα. Η εφαρμογή του συστήματος , οι τακτικές απαιτήσεις και οι προσαρμογή των παικτών στα ζητούμενα του προπονητή ήταν και είναι το στοίχημα για την ομάδα που δημιουργήθηκε το καλοκαίρι. Η συνοχή και οι συνεργασίες μέσα στο γήπεδο χρειάζονται χρόνο για να γίνουν δεδομένα οπότε περιμένουμε τους επόμενους αγώνες για να καταλήξουμε σε σίγουρα συμπεράσματα. Η αυξομείωση της απόδοσης από αγώνα σε αγώνα προβληματίζει και χρειάζεται λύση.
Η Έβερτον έπεσε αμαχητί σ’ έναν αγώνα με αυξημένο κίνητρο. Ανασταλτικά προβλημάτισε με την απόδοση της, οργανωτικά δεν είχε λύσεις, επιθετικά εγκλωβίστηκε στην προσπάθεια να εκμεταλλευτεί τους δύο επιθετικούς χωρίς βοήθειες. Με όσα είχαμε δει στους προηγούμενους αγώνες περιμέναμε να είναι πιο κλειστή και συμπαγής από το κέντρο και πίσω. Η επιθετικογενής ενδεκάδα έχασε το δικαίωμα να διεκδικήσει τον χώρο του κέντρου με αποτέλεσμα να κοπούν οι συνεργασίες της μεταξύ των γραμμών.
Υ.Γ. Αν η κληρωτίδα του Κυπέλλου έχει κέφια μπορεί να δούμε τις δύο ομάδες να αναμετρώνται στον θεσμό στα προκριματικά ή γιατί όχι στον τελικό.
Ευχαριστούμε για την συνεργασία το www.overlap.gr και τον φίλο μας Αντώνη Πακαλίδη.
Διαφήμιση
Γίνε Πιστοποιημένος Αθλητικός Αρθρογράφος !