Η οποία ήττα παρεπιμπτόντως ήταν η μοναδική ήττα σε ντέρμπι με τον Jurgen Klopp στον πάγκο. Εδώ θα σταθούμε στη συνέχεια. Χωρίς νίκη παραμένει στην Premier League για το 2017 η ομάδα μας. Το ντεφορμάρισμα, αποτέλεσμα των πολλών συνεχόμενων παιχνιδιών όπως είχε πει ο Klopp, φαίνεται να μην τελειώνει αφού για ακόμα ένα παιχνίδι η Liverpool αδυνατεί να φτάσει στα ψηλά επίπεδα απόδοσης που είχε πριν το χειμώνα.
Ναι συμφωνούμε. Έχασες τον κορυφαίο ποδοσφαιριστή της ομάδας σου λόγω τραυματισμού για ενάμιση μήνα. Ταλαιπωρήθηκε από τραυματισμό και ο κορυφαίος σου κεντρικός αμυντικός. Εδώ να προσθέσουμε ότι όλες οι ήττες της Liverpool στη φετινή σεζόν, ήρθαν όταν ο Matip απουσίαζε(Burnley, Bournemouth, Southampton, Swansea). Έλειψε και σε μερικά σημαντικά παιχνίδια ο αρχηγός σου. Σε όλα αυτά τα απρόσμενα, έρχεται να προστεθεί και η απουσία του πρώτου σκόρερ της ομάδας. Για τον Sadio Mane και την απουσία του θα σταθώ επίσης στη συνέχεια πιο αναλυτικά.
Ένα χειμωνιάτικο μεσημέρι. Το παιχνίδι ξεκινά. Οι οπαδοί μας(σχετικά ήσυχοι θα έλεγα), έμοιαζαν απλά να περιμένουν το πρώτο γκολ που θα αποφορτώσει την ομάδα. Έλα παραδέξου το. Αυτό περιμένες και εσύ. Με την ουραγό Swansea παίζαμε, θα ερχόταν το γκολ, έτσι; Ημίχρονο 0-0 χωρίς τελική στον στόχο και με 2-3 επιθετικές εκλάμψεις από Firmino, Lallana και Coutinho. Είχε προειδοποιήσει η Swansea με το δοκάρι στη μοναδική της επίθεση στο πρώτο μέρος ότι μπορεί να σκοράρει. Έτσι και έγινε. Ξεκινάει το δεύτερο ημίχρονο σε μια φάση που δε μοιάζει επικίνδυνη, ο Lovren χωρίς να βλέπει τι γίνεται πίσω του, απομακρύνει την μπάλα σε κόρνερ. Μελέ στην περιοχή, ο Llorente από κοντά δίνει προβάδισμα στους "κύκνους". Δε γίνεται να χάσουμε. Αήττητοι είμαστε στο Anfield. Θα το γυρίσουμε. Έστω και αν δεν είχαμε καλή απόδοση μέχρι εκείνη τη στιγμή. Η αντίδραση δεν είχε έρθει. Σέντρα του Carroll, κεφαλιά ο Llorente και το 0-2 ήταν γεγονός. Το Anfield είχε πλέον παγώσει μέχρι που ήρθε ο Firmino με το κεφάλι του να δώσει το έναυσμα για ανατροπή. Ανέβηκαν και τα ντεσιμπέλ του Anfield, ήρθε και ισοφάριση ξανά από τον Firmino και κάπου εκεί πίστευες ότι έχοντας γύρει κατηφορικά στην εστία του Fabianski το γήπεδο, θα ερχόταν η ολική ανατροπή. Απόλυτη ψυχρολουσία. Με την άμυνα να μοιάζει (πάλι) παδική χαρά έρχεται και το τρίτο γκολ να σκοτώσει την ομάδα μας. Ο Klopp φώναζε, θύμωσε. Ο Lallana το πάλεψε, πλησιάσαμε την ισοφάριση αλλά μέχρι εκεί. Η ήττα ήταν γεγονός και οι όποιες ελπίδες για κάτι παραπάνω γκρεμίστηκαν.
Τέσσερις ήττες όλες κι όλες. Μία στο κύπελλο(must win ο επαναληπτικός την Τετάρτη) και τρεις στο πρωτάθλημα. Το κοινό τους; Όλες από ομάδες μικρότερου βεληνεκούς. Προηγήθηκε η Burnley. Μια απ' τα ίδια έλεγαν κάποιοι, μια κακή παρένθεση οι άλλοι. Η αλήθεια είναι ότι σαν τέτοια έμοιαζε με το σερί που είχαμε στη συνέχεια και την άμεση επαφή μας, αλλά και αναρρίχηση σε κάποια στιγμή, με την κορυφή. Εκεί που όλα μοιάζουν ρόδινα, ξεκινούν και τα προβλήματα που αναφέραμε νωρίτερα, έρχεται και η ανατροπή της Bournemouth και μαζί και η δεύτερη ήττα. Δεν το βάζουμε κάτω όμως, συνεχίζουμε. Πέντε ακόμα παιχνίδια για το τέλος του 2016. Ο απολογισμός 13 από τους 15 πιθανούς βαθμούς. Γιατί όμως; Γιατί ισοπαλία με την West Ham; Μετά τα πολλά συνεχόμενα παιχνίδια έρχεται το παιχνίδι με την Sunderland, το πρώτο του 2017. Σημειώσατε "Χ". Ισοπαλία με Plymouth, ήττα από την Southampton, ισοπαλία στο ντέρμπι με Manchester United. Κάνουμε στη συνέχεια το καθήκον μας στον επαναληπτικό στο Argyle. Μετά τα τέσσερα εντός έδρας. Δεν χάνουμε εκεί. 4 νίκες και παραμένουμε στο κηνύγι όλων μας των στόχων. Νίκη με την Swansea, πάμε στον τελικό του League Cup, προκρινόμαστε στο FA Cup(κόντρα στην Wolves παίζουμε), έχουμε και Chelsea εντός και είμαστε στη χειρότερη στο -4. Σωστά δεν τα λέω; Τα μαθηματικά όμως δεν παίζουν μπάλα και το μάθαμε με το χειρότερο τρόπο. Ούτε μπαλάρα έπαιξε η Swansea. Τέσσερις επιθέσεις είχαν και δεχτήκαμε τρία γκολ. Αν δεν προβληματίζει ούτε αυτό τότε τι; Το έλεγε βέβαια ο Klopp, ότι κανείς δεν έκανε δηλώσεις για τίτλο στην αρχή της σεζόν. Έρχεται λοιπόν η (τέως) ουραγώς Swansea, να μας βάλει ταβάνι τη δεύτερη θέση και να μας προειδοποιήσει ότι ούτε η θέση μας στην πρώτη τετράδα είναι δεδομένη. Εκεί πρέπει να αφοσιωθούμε γιατί μια συμμετοχή σε ομίλους του Champions League τις τελευταίες επτά σεζόν δεν είναι αντιπροσοπευτική του μεγέθους του συλλόγου. Μακάρι βεβαίως να διαψευσθώ αλλά η ομάδα νοσεί(κυρίως σε θέμα βάθους) και δε βλέπω την Chelsea να "αυτοκτονεί".
Ούτε αυτός είναι άμοιρος ευθυνών. Όπως του δίνω τα εύσημα για τη μεταμόρφωση της Liverpool από τη μέρα που ανέλαβε, προτίθεμαι να κάνω (καλοπροαίρετη πάντα) κριτική όταν βλέπω κάτι που θέλω να σχολίασω. Είναι φανερό ότι η ομάδα έχασε την ενέργεια που είχε σε πολλά της παιχνίδα, το οποίο χρεώνω στα συνεχόμενα παιχνίδια και στις απουσίες, στοιχείο δηλαδή που από το Φεβρουάριο, όταν ελαφρυνθεί κάπως το πρόγραμμα και επιστρέψει ο Mane, θέλω να το δω να επιστρέφει. Τα προβλήματα στην άμυνα δε λένε να σταματήσουν και θεωρώ επιτακτική ανάγκη τη μεταγραφή κεντρικού αμυντικού για το καλοκαίρι. Θεωρώ τώρα πως με την επιστροφή του Matip μπορεί να διορθωθεί κάπως η κατάσταση, χωρίς να μπορείς με 2 κεντρικούς αμυντικούς να κάνεις πρωταθλητισμό. Γιατί κακά τα ψέματα, ο Klavan είναι μια μέτρια λύση έκτακτης ανάγκης. Όσον αφορά το σημερινό παιχνίδι, με την επιλογή του Firmino στην κορυφή και των Lallana-Coutinho στα πλευρά του, έκαναν την ομάδα μας πιο αργή και την Swansea πιο άνετη να αμυνθεί. Γιατί ναι μεν έπαιξαν άμυνα διπλής ζώνης οι Ουαλοί, αλλά το έκαναν σχετικά ψηλά στο γήπεδο, καθώς οι τρεις προαναφερθέντες είναι ποδοσφαιριστές που θέλουν την μπάλα στα πόδια και έρχονται πίσω για να δημιουργήσουν το παιχνίδι. Τι θα άλλαζα; Επιθετικός μέσα(Sturridge/Origi), Firmino αντί Lallana και ο Lallana στο κέντρο αφήνοντας στον πάγκο τον Can. Εύκολο να κρίνεις εκ του αποτελέσματος αλλά κακά τα ψέματα ήταν η ανησυχία μου από την αρχή του παιχνιδιού. Επίσης η απουσία του Mane δεν ήταν κάτι απρόοπτο(σ.σ. όπως για παράδειγμα του Coutinho) και πιστεύω ότι θα έπρεπε να είχε γίνει μεταγραφή πανομοιότυπου στυλ ποδοσφαιριστή, καθώς ο Mane είναι ο μοναδικός ποδοσφαιριστής στη θέση που διαθέτει τέτοια χαρακτηριστικά.
Δεν επιλέγηκε τυχαία τελευταίος ο Mane στο πιο πάνω κομμάτι για τον Klopp. Παίρνω πάσα για να συνεχίσω λέγοντας πως η εκρηκτικότητα του Mane σε συνδυασμό με το κοντρολ του και το χαμηλό κέντρο βάρους του, τα τρεξίματα του στην πλάτη της άμυνας, καθώς επίσης και η αποτελεσματικότητά του(9 γκολ-4 ασσίστ) είναι στοιχεία που έλειπαν σήμερα και θα λείψουν από τα επόμενα παιχνίδια. Είναι παίκτης-κλειδί. Ο ποδοσφαιριστής που προσφέρει κάτι διαφορετικό στην επίθεση της ομάδας μας. Το πρόβλημα είναι όμως ότι είναι μόνο αυτός. Δεν υπάρχει ανάλογος ποδοσφαιριστής στο ρόστερ και είναι κάτι που καλείται να επιλύσει η τεχνική ηγεσία, κατά την ταπεινή μου άποψη, από αυτή τη μεταγραφική περίοδο. Μια μεταγραφή στη θέση αυτή τη θεωρώ δεδομένη για το καλοκαίρι, αν θέλουμε να κάνουμε επιτέλους το βήμα παραπάνω.
Όσα γράφτηκαν αποτελούν προσωπικές απόψεις του αρθρογράφου και δεν αποτελούν άποψη όλων των ακόλουθων και κυρίως των διαχειριστών του www.liverpoolfans.gr.
Για όλα τα νέα της ομάδας μας, μπείτε στη σελίδα μας στο Facebook.