Η τακτική του Γερμανού, ο ρόλος του Salah, οι αριθμοί της προετοιμασίας και η κατάσταση του ρόστερ.
Γράφει ο Νίκος Γιαμπολδάκης
Σε πολύ λίγες ημέρες μπαίνουμε στην (σχεδόν) 3η χρονιά του Jurgen Klopp με τα κλειδιά της Liverpool ανά χείρας, με πρώτη στάση το Vicarage Road της Watford, το Σάββατο το μεσημέρι. Μήπως όμως έχουμε μπει ήδη; Ρητορική η ερώτηση, θετική η απάντηση. Αν μια σεζόν διασπαστεί σε τρία κομμάτια, το ένα ανήκει στην τύχη, το άλλο στη διαχείριση και το τρίτο στην καλοκαιρινή προετοιμασία. Πάμε να δούμε τι μας έμαθε η φετινή pre-season που μόλις τελείωσε!
Ο Jurgen Klopp μας είχε προετοιμάσει για πολλά και διάφορα συστήματα, αλλά η αλήθεια είναι πως με Salah και Mane ταυτόχρονα στην 11άδα, το 4-3-3 είναι το πλέον ιδανικό. Από τα συνολικά 720' αγώνων προετοιμασίας, στα 675' η Liverpool σχημάτισε στο γήπεδο επιθετικό 4-3-3, ενώ μόνο στο β' ημίχρονο του αγώνα με την Crystal Palace - περισσότερο αναγκαστικά - παρουσίασε 4-4-1-1, με Solanke και Origi, σχήμα που έφερνε πιο πολύ σε 4-4-2.
Μεταξύ μας, δεν θα ήταν σώφρον από μέρους του Γερμανού να αλλάξει τώρα το σύστημα, μετά από δύο σεζόν κατά τις οποίες το δούλευε συνεχόμενα και προσάρμοσε τους παίκτες του σε αυτό. Βέβαια, όταν πρωτοήρθε στη Liverpool είχε πει το εξής - και είναι μια από τις αγαπημένες μου ατάκες του: "Δεν υπάρχουν συστήματα στο σύγχρονο ποδόσφαιρο. Μόνο ρόλοι". Απόλυτα εύστοχο, όμως πάντα πρέπει να δίνεται μια αρχική κατεύθυνση στους ποδοσφαιριστές, πόσο μάλλον να διατηρείται αυτή μετά από 2 χρόνια δουλειάς.
Όσον αφορά στην επιλογή των παικτών, και βάση της ποικιλόμορφης παρουσίασης που μας προσέφερε στα φιλικά ο Klopp, ο μεγαλύτερος "πονοκέφαλος" βρίσκεται στο επιθετικό κομμάτι. Εκεί, δηλαδή, η τοποθέτηση του Coutinho σε συγκεκριμένη θέση επηρεάζει την προσέγγιση της ομάδας στο εκάστοτε παιχνίδι και τις επιλογές της. Αν, από τη μία, ο Βραζιλιάνος παίξει στα άκρα, όπως στο β' ημίχρονο με Crystal Palace και Bayern ή στο α' με Hertha, η ομάδα κερδίζει στο κομμάτι του απρόβλεπτου, με τον "Phil" να συγκλίνει πάντοτε στον άξονα. Αν, από την άλλη, Salah και Mane ξεκινήσουν βασικοί στις πτέρυγες, με τον Coutinho σε θέση 8-10, η Liverpool θα χτυπήσει α) από τα πλάγια, β) με ξαφνικές αντεπιθέσεις, γ) με εμπνεύσεις και συνεργασίες από τον άξονα. Φυσικά οι επιλογές δεν τάσσονται διαζευκτικά, αλλά σωρευτικά.
Το εντυπωσιακότερο όλων όσων συναντήσαμε στην τακτική προσέγγιση του Jurgen Klopp δεν αφορά κάποια από τις επιθετικές αρετές της ομάδας. Τουναντίον, εντυπωσιαστήκαμε από την αμυντική λειτουργία, τις καλύψεις χώρων, τις αλληλοκαλύψεις παικτών, το pressing στην μπάλα που αναγκάζει τον αντίπαλο να την "πουλήσει" ή να κάνει λάθος, τη συγκέντρωση όταν χαθεί η κατοχή - το λεγόμενο transition - και άλλα (video)...Αμυντικά, η Liverpool βρίσκεται στην καλύτερη της φάση τα τελευταία 4 χρόνια! Το αποδεικνύουν άλλωστε και οι αριθμοί, με 4 clean sheets σε 8 παιχνίδια προετοιμασίας, και μόλις 4 γκολ παθητικό. Πρόβλημα παραμένουν τα στημένα, στα οποία η χρήση της "Ζώνης" παραμένει κύρια τακτική.
Περνώντας όμως και στην επίθεση, οι Reds σκόραραν 19 γκολ, εκ των οποίων τα 12 προήλθαν από assists! Η Liverpool είχε 12 διαφορετικούς σκόρερ, με μπροστάρη τον "χασογκόλη", όπως πολλάκις ονομάστηκε από διάφορους φιλάθλους πριν κλείσει, Mohamed Salah, που μέτρησε 4 τέρματα. Τα 2 και οι 3 assist του Firmino, επίσης, αποδεικνύουν γατί ο Βραζιλιάνος (που πάλι γύρισε χοντρούλης αλλά πρόλαβε να χάσει τα κιλά) αποτελεί βασικό γρανάζι στη μηχανή του Klopp.
Η ποικιλία των αντιπάλων στα φιλικά, προσέφερε στον Γερμανό τεχνικό την ευκαιρία για ποικιλία προσεγγίσεων. Έτσι, υπήρχαν ημέρες όπου η Liverpool έπαιζε παιχνίδι κυριαρχίας, και άλλες (βλ. Bayern), όπου η κατεύθυνση που δόθηκε ήταν σκληρά αμυντική. Το συγκεκριμένο ματς ήταν μια πρόβα για τους κορυφαίους που θα συναντήσουν οι Reds στο Champions League, και με κατοχή 37%-63%, 12 σουτ, 6 στην εστία και 3 γκολ μες στο Allianz Arena, ήταν απόλυτα επιτυχημένη!
Η Liverpool έδειξε τον Αύγουστο υπομονή στην κυκλοφορία, κίνηση στο χώρο, απαλλαγή από τις θέσεις και ανάληψη ρόλων (όπως επιθυμεί ο προπονητής της), ελευθερία των 5 επιθετικών, εξτρέμ να συγκλίνουν, back να προωθούνται, συνεργασίες σε μικρό χώρο, ποικιλία στο σκοράρισμα. Στο video που ακολουθεί, από το επίσημο κανάλι μας στο YouTube, LiverpoolFans.gr TV, δείτε μέσα από ανάλυση φωτογραφιών το ρόλο του Salah στο επιθετικό κομμάτι και τα αρνητικά που αυτός επιφέρει στην άμυνα, το pressing, το transition, τη λογική της προώθησης των πλάγιων αμυντικών, καθώς και τον προσανατολισμό στα εις βάρος της ομάδας στημένα.
Από την πρώτη μέρα άφιξης του στην ομάδα, ο Jurgen Klopp όχι απλώς άλλαξε τον τρόπο παιχνιδιού, αλλά μετέβαλε και τη θέση αρκετών παικτών, παίρνοντας το καλύτερο από αυτούς, είτε κατ' ανάγκη, είτε από επιλογή. Οι περισσότεροι, λοιπόν, βρήκαν τον εαυτό τους, συμβιβάστηκαν, ή συμβιβάστηκαν και βρήκαν τον εαυτό τους.
Έτσι, ο James Milner έπαιξε καθοριστικό ρόλο τόσο αμυντικά όσο και επιθετικά πέρυσι, από τη θέση του αριστερού οπισθοφύλακα, ο Adam Lallana αναγεννήθηκε στον άξονα σε ρόλο 8αριού, αφού τα στοιχεία του (οξυδέρκεια, τεχνική, ταχύτητα στο μικρό χώρο) τον ευνοούν περισσότερο εκεί παρά στις πτέρυγες, και ο Jordan Henderson αποδίδει καλύτερα ως αμυντικός χαφ, ενώ οι εμφανίσεις του στη φετινή προετοιμασία μας γέμισαν ελπίδες.
Ακόμα, καθοριστική ήταν η αλλαγή θέσης του Firmino από εξτρέμ σε ψευτοεννιάρι, κίνηση που μεγιστοποίησε τις επιθετικές επιδόσεις της ομάδας. Επίσης, ο Trent Alexander-Arnold μετατοπίστηκε οριστικά στα πλάγια, ξεχνώντας τις ημέρες που έπαιζε και κεντρικός χαφ, με τις εμφανίσεις του να του δίνουν φανέλα βασικού για την πρεμιέρα με τη Watford, ενώ και ο Gomez δείχνει να καθιερώνεται περισσότερο ως stopper παρά ως πλάγιος μπακ, όπως μας είχε συστηθεί.
Τέλος, η λογική μετατόπιση του Solanke από 10άρι σε σέντερ φορ, λόγω των φυσικών χαρακτηριστικών του, βοήθησε τον χαρισματικό 19χρονο να παρουσιάσει στο ευρύ κοινό τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του, ενώ έκπληξη μας προκάλεσε η χρησιμοποίηση του Ben Woodburn - σχεδόν κατ' αποκλειστικότητα - στον άξονα, ενώ όλοι τον γνωρίσαμε πέρυσι ως εξτρέμ.
Κλείνουμε αυτό το άρθρο με εξειδικευμένη αναφορά στην κατάσταση των ποδοσφαιριστών της Liverpool, και παρουσιάζοντας στο τέλος τους πίνακες με τους βασικούς αριθμούς τους, από το αρχείο μας.
Τερματοφύλακες
Simon Mignolet: Ο Βέλγος συνεχίζει από εκεί που άφησε την περυσινή σταθερή του χρονιά. Στις pre-season εμφανίσεις του κράτησε 2 φορές ανέπαφη την εστία του, έχοντας συνολικά ένα ημίχρονο περισσότερο από τον Loris Karius. Ήταν καλός, όπου χρειάστηκε να επέμβει, είτε με απόκρουση, είτε με απομάκρυνση, είτε με έξοδο σε στημένη φάση. Έπαιξε 90' στο τελευταίο φιλικό και αυτό μας δείχνει πως ο Klopp θα του δώσει φανέλα βασικού κόντρα στη Watford.
Loris Karius: Πολύ καλή προετοιμασία και από το Γερμανό, που δείχνει να έχει ορισμένα θεματάκια με τη μπάλα στα πόδια υπό πίεση. Στους αριθμούς "αντέγραψε" τον Mignolet, έπαιξε όμως λιγότερο
Dany Ward: Έπαιξε μόνο 90' (με την Atletico) και η εμφάνιση του μπορεί να κριθεί θετική, αν και δεν αξίζει να κριθεί γενικά. Στα υπέρ του ότι στο γκολ που δέχτηκε έκανε τα αδύνατα δυνατά, ωστόσο δεν ευθύνεται ο ίδιος.
Αμυντικοί
Ragnar Klavan: Ξεκινώ με αυτόν που είναι καλύτερος (!ναι!) και όχι με αυτούς που προτιμούνται ως καλύτεροι. Ο Εστονός stopper έπαιξε τα περισσότερα λεπτά από κάθε άλλο παίκτη του ρόστερ (428'), συμμετείχε σε κάθε ένα από τα 8 παιχνίδια, και όσο χρόνο βρισκόταν στο γήπεδο, η εστία της Liverpool έμεινε απαραβίαστη 6 φορές! Ο Klavan είναι επιβλητικός στις 1v1 κοντινές μονομαχίες, κλέβει μπάλες, μοιράζει παιχνίδι, διαβάζει το παιχνίδι, είναι επίσης πολύ καλός ψηλά. Μόνο αρνητικό του φαίνεται να είναι οι 1v1 μονομαχίες στο χώρο, όπου γρήγοροι αντίπαλοι τον ξεγελούν. Πάντως, ίσως προαχθεί φέτος, από το ρόλο της 3η επιλογής.
Joel Matip: Οι αριθμοί του Καμερουνέζου φαίνονται στον παρακάτω πίνακα. Φυσικά και μπορεί να κόψει, αυτή είναι η δουλειά του, όμως είναι ίσως ο χειρότερος εκ των 4 ενεργών stoppers στις μεταβιβάσεις. Επίσης, η συνεργασία του με τον Lovren δεν ήταν καλή, ούτε στο παιχνίδι με τη Leicester, ούτε στην πρόβα τζενεράλε με την Bilbao, γεγονός που δείχνει την υπεροχή του Klavan.
Dejan Lovren: Ο γνωστός Dejan, με τα στοιχεία της δύναμης, του πάθους και της ηγετικότητας. Παραμένει ωστόσο επιρρεπής. Το δίδυμο Matip-Klavan μοιάζει το ιδανικό.
Joe Gomez: Όπως αναφέρθηκε και παραπάνω, ο επιστρέψας από βαρύ τραυματισμό νεαρός αμυντικός καθιερώνεται σιγά σιγά στη θέση του stopper. Μπορεί το μεταγραφικό παζάρι να...μαζεύει τους πάγκους στις 31 Αυγούστου, ωστόσο ο μικρός φαίνεται να κερδίζει την εμπιστοσύνη του Klopp και, παραπέρα, την παραμονή του στο Anfield (αντί για δανεισμό). Ο Jurgen μάλιστα είχε συνομιλία μαζί του και του έδωσε χρήσιμες συμβουλές. Δεν είναι φυσικά απόλυτα έτοιμος ακόμα, η προετοιμασία του δεν ήταν άριστη, ωστόσο μόνο καλά έχουμε να περιμένουμε από την εξαιρετική περίπτωση του.
Trent Alexander-Arnold: Ίσως να είναι και ο πρώτος απόφοιτος της Ακαδημίας τα τελευταία χρόνια που από τη δεύτερη κι όλας προετοιμασία του με την ομάδα είναι έτοιμος να αναλάβει (έστω και κατ' ανάγκη του τραυματισμού του Clyne σε πρώτο στάδιο) ενεργό ρόλο στο ρόστερ της. Ο Klopp τον εμπιστεύεται ήδη από πέρυσι, και ο Clyney έχει σοβαρό λόγο να μην κοιμάται ήσυχος. Αγωνίστηκε σε 7 παιχνίδια.
Alberto Moreno: Αν το παιχνίδι με την Bayern ήταν επίσημο, τώρα η ομάδα θα δεχόταν προσφορές 30 εκατομμυρίων. Μοιάζει να σοβαρεύτηκε, να έμαθε και αυτά όχι μόνο στα λόγια. Όντως τον είδαμε βελτιωμένο σε εκπληκτικό βαθμό στις αμυντικές του τοποθετήσεις και στην κάλυψη των stopper και του χώρου. Δυναμικός στο 1v1, επιθετικά ήδη χρήσιμος, με καλές κινήσεις και σωστές επιλογές, είναι έτοιμος να μας διαψεύσει όλους τη νέα χρονιά.
Andy Robertson: Από το ματς με τη Herhta - το ντεμπούτο του δηλαδή - έδειξε να καταλαβαίνει τι σημαίνει gegenpressing, και αυτή ήταν η πρώτη μου σημείωση σχετικά με το τελευταίο μεταγραφικό απόκτημα του Klopp. Είναι έξυπνος, έχει καλή σέντρα, ωστόσο δεν τον είδαμε περισσότερα από 135' και όποια άλλα συμπεράσματα θα ήταν βεβιασμένα.
Jon Flanagan: Έπαιξε σε όλα τα παιχνίδια (!) αλλά συνολικά λίγο. Εκπέμπει φόβο και χλιαρότητα, σίγουρα θα είναι τρίτη επιλογή στη θέση του δεξιού μπακ, αν όχι τέταρτη, πίσω και από τον Gomez. Αυτά αν παραμείνει φυσικά στην ομάδα.
Κεντρικοί
Jordan Henderson: Μπροστάρης σε χρόνο συμμετοχής μαζί με τον Wijnaldum, κάνει τα πάντα όσα χρειάζονται και ζητούνται να γίνονται από έναν αμυντικό χαφ. Είναι η πιο ουσιαστική και ποιοτική του pre-season στη Liverpool, και ο ρόλος του θα είναι καταλύτικός όπως φαίνεται. Κόβει, διαβάζει το παιχνίδι, απλώνει το παιχνίδι, μοιράζει μπάλες, ηρεμεί το ρυθμό, είναι εύστοχος στις μακρυνές μεταβιβάσεις. Κυρίως, πάντως, μας εντυπωσίασε η αποτελεσματικότητα του στα αμυντικά καθήκοντα. Εμφανίστηκε λίγο χέστης απέναντι στην Bayern, ελπίζουμε να είχε...ίωση.
Emre Can: Μπήκε αργά λόγω δικαιολογημένης άδειας στην προετοιμασία, οπότε ήταν αναμενόμενο να μην ακολουθεί τους ρυθμούς των υπολοίπων. Θετική ωστόσο η αμυντική του εμφάνιση απέναντι στην Bayern ως 8άρι (πιο πολύ προς δεύτερο 6άρι), πολύ κατώτερος του Henderson όμως στην παραγωγή παιχνιδιού από το ρόλο του αμυντικού χαφ, όπως φάνηκε στο παιχνίδι με την Atletico, με περιορισμένες βοήθειες, στήριξη και οργάνωση. Διατηρεί την κακιά συνήθεια να τρέχει με τη μπάλα στο άγνωστο.
Georginio Wijnaldum: Ο Ολλανδός αγωνίστηκε και στα 8 παιχνίδια, και - προς έκπληξη όλων - χρησιμοποιήθηκε ισότιμα και ως 8άρι αλλά και ως αμυντικός χαφ. Ο Jurgen Klopp φαίνεται να τον υπολογίζει ως εναλλακτική στο ρόλο του 6, και ο Gini τον βοήθησε με τις σταθερές εμφανίσεις του εκεί να κατασταλάξει σε τούτη την απόφαση. Κατά τ' άλλα, τρέχει συνεχώς, έστω και με jogging, ξέρει να πρεσάρει και να κόψει, είναι ο παίκτης του προπονητή, όπως τον έχουμε γνωρίσει.
Adam Lallana: Ίσως να έχει φτάσει το ταβάνι του, αλλά το ταβάνι του είναι πολύ καλό...Ίσως χάσει τη βασική του θέση, αλλά θα χρειαστεί οπωσδήποτε στη μακρά χρονιά που επίκειται. Άγνωστη η κατάσταση του όταν επιστρέψει από τον τραυματισμό του.
Philippe Coutinho: Η παρουσία του Salah τον οδηγεί λογικά στον άξονα, αν και στην προετοιμασία έπαιξε περισσότερο ως εξτρέμ. Πάντως, τη μία και μοναδική φορά που Coutinho-Salah-Mane ξεκίνησαν το ίδιο παιχνίδι, ο Βραζιλιάνος τοποθετήθηκε στο κέντρο. Αποτέλεσμα; Bayern-Liverpool 0-3. Άποψη μου είναι πως βρίσκεται στα πρόθυρα της καλύτερης χρονιάς του στο ποδόσφαιρο. Ως επιτελικός μέσος έδειξε και παρήγαγε πολύ όμορφα πράγματα.
James Milner: Πρώτα απ' όλα, ένα μεγάλο ευχαριστώ που δέχτηκε να βγάλει την περυσινή σεζόν ως αριστερός back και δεν είπε τίποτα παρά μόνο δούλεψε. Στα ουσιαστικά, για back ξεκίνησε και φέτος αλλά οι εμφανίσεις του Moreno και η προσθήκη του Robertson του λύνουν τα πόδια και τον ξαναγυρίζουν στον άξονα που τόσο αγαπά. Έπαιξε μόλις ένα ημίχρονο εκεί, και...έφτιαξε αρκετά ωραία αποτελέσματα, θυμίζοντας μας κάτι από τον Millie των εποχών κόντρα σε Manchester United και Dortmund.
Marko Grujic: Μαζί με τον Can κάνουν τα περισσότερα σκληρά και αχρείαστα φάουλ στον άξονα. Στα θετικά, μας υπενθύμισε ότι ξέρει να σκοράρει, δείχνει πολύ καλά στοιχεία όσον αφορά την αυτοπεποίθηση, το vision, την τεχνική, ωστόσο θέλει ακόμα αρκετή δουλειά. Αν μείνει μακρυά από τραυματισμούς, θα χρειαστεί και θα βοηθήσει.
Ryan Kent: Πρώτη φορά συμμετέχει τόσο πολύ, πρώτη φορά απολαμβάνει τόση εμπιστοσύνη. Από τις...ποδιές στην προετοιμασία στην Αυστραλία επί Rodgers, στο άδειασμα της άμυνας της Bayern και την assist στον Grujic. Ο Kent κάνει προσποίηση όταν ξυπνάει, πριν μπει στο μετρό και στο σεξ, αλλά καταφέρνει να σε πείσει ότι ποτέ δεν χαλάει την επίθεση ακόμα κι αν η ντρίπλα δεν πιάσει. Πολύ καλός στο μπάσιμο, γρήγορος με τη μπάλα στα πόδια, λίγο επιπόλαιος αλλά επιτέλους περισσότερο από ποτέ ουσιαστικός, ο Ryan Kent είναι μια περίπτωση που θα ταλανίσει αρκετά τον Klopp όταν έρθουν οι προσφορές για δανεισμό.
Ovie Ejaria: Έπαιξε λίγο, πολύ λίγο, για τα στοιχεία που έχει και λατρεύω. Άνετος με τη μπάλα στα πόδια και τρεις αντιπάλους γύρω του, λες και σερβίρει τσάι, ιδιοφυής, τεχνίτης και τακτικά καλός. Είναι η προσωπική μου αδυναμία και πρέπει να γίνει το μεγάλο στοίχημα της Liverpool.
Επιθετικοί
Sadio Mane: Η συμμετοχή του μικρή, εξαιτίας όσων ειπώθηκαν και για τον Can προηγουμένως. Σίγουρα δεν έχει φτάσει το 100% της απόδοσης του, όμως αποτελεί τεράστιο χαρτί στα χέρια του Klopp, κάτι που απέδειξε περίτρανα η εμφάνιση του εναντίον της Bayern.
Mohamed Salah: Πιο πολύ περιμέναμε να δίνει assist παρά να σκοράρει είναι η αλήθεια! Ο Αιγύπτιος είχε 4 γκολ σε 266' (δηλαδή 1 ανά 66'). Έχει ταιριάξει γάντι στο σύστημα του Klopp και συνεργάζεται άψογα με Coutinho, Firmino, Wijnaldum, TAA και τα ρέστα. Δεν χρειάζεται να σχολιάσουμε την ταχύτητα του.
Roberto Firmino: Σκόραρε δις από τη βούλα του πέναλτι και μοίρασε 3 assists (είχε συμμετοχή σε γκολ κάθε 67')! Αγωνίστηκε και στις τρεις πιθανές του θέσεις όπως θα δείτε και στον πίνακα, με αυτήν του False 9 να του ταιριάζει περισσότερο. Κατέχει πολύ το στοιχείο του απρόβλεπτου και η τεχνική του βοηθά σε αυτό. Τέλος, οι συνεργασία του με τους υπόλοιπους συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε πέρυσι, και αποτελεί την πεμπτουσία της επιθετικής έκφρασης της ομάδας.
Daniel Sturridge: Ευχόμαστε να επιστρέψει άμεσα, γιατί η ομάδα χρειάζεται τις κινήσεις του και τα αδιαμφισβήτητα skills του. Έχει και αυτός τη δική του κακιά συνήθεια: να προτιμά να φτάσει στο κέντρο με τη μπάλα και τον αντίπαλο πλάτη, παρά να την σπάσει σε κάποιο 8άρι. Θέλει να κάνει πολλά και μπορεί, ο Klopp έπλεξε το εγκώμιο του, ίσως όντως να είναι στην top φόρμα του. Περιμένουμε να αποδώσει.
Divock Origi: Είχε έναν μικροτραυματισμό στα μέσα της προετοιμασίας που τον κράτησε λίγο πίσω, ωστόσο γενικά η απόδοση του δεν ικανοποίησε. Έδειξε να βρίσκει ρυθμό στο τελευταίο ματς με την Bilbao, αλλά θα έχει πολύ ανταγωνισμό φέτος.
Dominic Solanke: Ο Dom ήταν η έκπληξη της προετοιμασίας χωρίς καμία αμφισβήτηση. With an eye for goal, που λένε και στην Αγγλία, σκόραρε σε ρυθμούς ενός γκολ/90λεπτο, και συμμετείχε σε γκολ κάθε 68'! Ο Klopp τον έβαλε μόνο φορ, και όχι 10άρι, και ο μικρός απέδειξε ότι πρέπει να τον υπολογίζουμε πολύ σοβαρά για φέτος. Ωραίες κινήσεις, φοβερό κράτημα μπάλας, vision, εκπληκτικά κοντρόλ που τον βοηθούν να σκοράρει, και φυσικά ιδανικό τελείωμα. Ξεκινάμε από τώρα να έχουμε απαιτήσεις.
Ben Woodburn: Άλλαξε και αυτός θέση, αγωνιζόμενο κυρίως στον άξονα, σε θέση 8. Που και που εμφανίζεται φοβισμένος, που και που τσαμπουκαλής. Έχει τεχνική, βλέπει γήπεδο και ξέρει να σκοράρει. Φυσικά και παραμένει στο ρόστερ και θα πάρει χρόνο συμμετοχής και φέτος.
*Δεν έγινε αναφορά στους: Adam Bogdan, Nathaniel Clyne, Mamadou Sakho, Connor Randall (δανεικός στους Hearts), Cameron Brannagan, Sheyi Ojo (θα δοθεί δανεικός ή στη Middlesbrough ή στη Fulham), Lazar Markovic, Pedro Chirivella (δανεικός στη Willem II), Allan de Souza, Danny Ings, Taiwo Awoniyi (δανεικός στη Mouscron).
Ο Klopp δεν κλείνει τις τρύπες του σπιτιού για να το κάνει να αντέχει ακόμα ένα χρόνο. Προτιμά να...κρυώνει τα βράδια αλλά να βρει τελικά το ποιοτικό μονωτικό, παρά να κάνει ένα γρήγορο μπάλωμα. Όσο λοιπόν περιμένει να δει τι θα συμβεί με τις...παραγγελίες του για Van Dijk και Keita, διδάσκει, και διδάσκει όμορφα. Στην παρούσα φάση, η Liverpool έχει δυνατότητες να τερματίσει 3η-5η, ωστόσο, μια θέση εκτός 4άδας θα θεωρηθεί οπωσδήποτε αποτυχία. Πρέπει να επενδύεις σε όσα έχεις χτίσει. Με την προσθήκη, όμως, του Virgil Van Dijk (τον Keita τον ξεχνάμε για φέτος), τότε θα είναι σε θέση να πάρει απευθείας εισιτήριο για το Champions League της επόμενης χρονιάς, και γιατί όχι να διεκδικήσει και το πρωτάθλημα. Αύριο ξεκινάμε Reds!
Γράφει ο Νίκος Γιαμπολδάκης
Σε πολύ λίγες ημέρες μπαίνουμε στην (σχεδόν) 3η χρονιά του Jurgen Klopp με τα κλειδιά της Liverpool ανά χείρας, με πρώτη στάση το Vicarage Road της Watford, το Σάββατο το μεσημέρι. Μήπως όμως έχουμε μπει ήδη; Ρητορική η ερώτηση, θετική η απάντηση. Αν μια σεζόν διασπαστεί σε τρία κομμάτια, το ένα ανήκει στην τύχη, το άλλο στη διαχείριση και το τρίτο στην καλοκαιρινή προετοιμασία. Πάμε να δούμε τι μας έμαθε η φετινή pre-season που μόλις τελείωσε!
Συστήματα
Ο Jurgen Klopp μας είχε προετοιμάσει για πολλά και διάφορα συστήματα, αλλά η αλήθεια είναι πως με Salah και Mane ταυτόχρονα στην 11άδα, το 4-3-3 είναι το πλέον ιδανικό. Από τα συνολικά 720' αγώνων προετοιμασίας, στα 675' η Liverpool σχημάτισε στο γήπεδο επιθετικό 4-3-3, ενώ μόνο στο β' ημίχρονο του αγώνα με την Crystal Palace - περισσότερο αναγκαστικά - παρουσίασε 4-4-1-1, με Solanke και Origi, σχήμα που έφερνε πιο πολύ σε 4-4-2.
Μεταξύ μας, δεν θα ήταν σώφρον από μέρους του Γερμανού να αλλάξει τώρα το σύστημα, μετά από δύο σεζόν κατά τις οποίες το δούλευε συνεχόμενα και προσάρμοσε τους παίκτες του σε αυτό. Βέβαια, όταν πρωτοήρθε στη Liverpool είχε πει το εξής - και είναι μια από τις αγαπημένες μου ατάκες του: "Δεν υπάρχουν συστήματα στο σύγχρονο ποδόσφαιρο. Μόνο ρόλοι". Απόλυτα εύστοχο, όμως πάντα πρέπει να δίνεται μια αρχική κατεύθυνση στους ποδοσφαιριστές, πόσο μάλλον να διατηρείται αυτή μετά από 2 χρόνια δουλειάς.
Όσον αφορά στην επιλογή των παικτών, και βάση της ποικιλόμορφης παρουσίασης που μας προσέφερε στα φιλικά ο Klopp, ο μεγαλύτερος "πονοκέφαλος" βρίσκεται στο επιθετικό κομμάτι. Εκεί, δηλαδή, η τοποθέτηση του Coutinho σε συγκεκριμένη θέση επηρεάζει την προσέγγιση της ομάδας στο εκάστοτε παιχνίδι και τις επιλογές της. Αν, από τη μία, ο Βραζιλιάνος παίξει στα άκρα, όπως στο β' ημίχρονο με Crystal Palace και Bayern ή στο α' με Hertha, η ομάδα κερδίζει στο κομμάτι του απρόβλεπτου, με τον "Phil" να συγκλίνει πάντοτε στον άξονα. Αν, από την άλλη, Salah και Mane ξεκινήσουν βασικοί στις πτέρυγες, με τον Coutinho σε θέση 8-10, η Liverpool θα χτυπήσει α) από τα πλάγια, β) με ξαφνικές αντεπιθέσεις, γ) με εμπνεύσεις και συνεργασίες από τον άξονα. Φυσικά οι επιλογές δεν τάσσονται διαζευκτικά, αλλά σωρευτικά.
Τακτική (video LiverpoolFans.grTV)
Το εντυπωσιακότερο όλων όσων συναντήσαμε στην τακτική προσέγγιση του Jurgen Klopp δεν αφορά κάποια από τις επιθετικές αρετές της ομάδας. Τουναντίον, εντυπωσιαστήκαμε από την αμυντική λειτουργία, τις καλύψεις χώρων, τις αλληλοκαλύψεις παικτών, το pressing στην μπάλα που αναγκάζει τον αντίπαλο να την "πουλήσει" ή να κάνει λάθος, τη συγκέντρωση όταν χαθεί η κατοχή - το λεγόμενο transition - και άλλα (video)...Αμυντικά, η Liverpool βρίσκεται στην καλύτερη της φάση τα τελευταία 4 χρόνια! Το αποδεικνύουν άλλωστε και οι αριθμοί, με 4 clean sheets σε 8 παιχνίδια προετοιμασίας, και μόλις 4 γκολ παθητικό. Πρόβλημα παραμένουν τα στημένα, στα οποία η χρήση της "Ζώνης" παραμένει κύρια τακτική.
Περνώντας όμως και στην επίθεση, οι Reds σκόραραν 19 γκολ, εκ των οποίων τα 12 προήλθαν από assists! Η Liverpool είχε 12 διαφορετικούς σκόρερ, με μπροστάρη τον "χασογκόλη", όπως πολλάκις ονομάστηκε από διάφορους φιλάθλους πριν κλείσει, Mohamed Salah, που μέτρησε 4 τέρματα. Τα 2 και οι 3 assist του Firmino, επίσης, αποδεικνύουν γατί ο Βραζιλιάνος (που πάλι γύρισε χοντρούλης αλλά πρόλαβε να χάσει τα κιλά) αποτελεί βασικό γρανάζι στη μηχανή του Klopp.
Η ποικιλία των αντιπάλων στα φιλικά, προσέφερε στον Γερμανό τεχνικό την ευκαιρία για ποικιλία προσεγγίσεων. Έτσι, υπήρχαν ημέρες όπου η Liverpool έπαιζε παιχνίδι κυριαρχίας, και άλλες (βλ. Bayern), όπου η κατεύθυνση που δόθηκε ήταν σκληρά αμυντική. Το συγκεκριμένο ματς ήταν μια πρόβα για τους κορυφαίους που θα συναντήσουν οι Reds στο Champions League, και με κατοχή 37%-63%, 12 σουτ, 6 στην εστία και 3 γκολ μες στο Allianz Arena, ήταν απόλυτα επιτυχημένη!
Η Liverpool έδειξε τον Αύγουστο υπομονή στην κυκλοφορία, κίνηση στο χώρο, απαλλαγή από τις θέσεις και ανάληψη ρόλων (όπως επιθυμεί ο προπονητής της), ελευθερία των 5 επιθετικών, εξτρέμ να συγκλίνουν, back να προωθούνται, συνεργασίες σε μικρό χώρο, ποικιλία στο σκοράρισμα. Στο video που ακολουθεί, από το επίσημο κανάλι μας στο YouTube, LiverpoolFans.gr TV, δείτε μέσα από ανάλυση φωτογραφιών το ρόλο του Salah στο επιθετικό κομμάτι και τα αρνητικά που αυτός επιφέρει στην άμυνα, το pressing, το transition, τη λογική της προώθησης των πλάγιων αμυντικών, καθώς και τον προσανατολισμό στα εις βάρος της ομάδας στημένα.
Αλλαγή Θέσεων
Από την πρώτη μέρα άφιξης του στην ομάδα, ο Jurgen Klopp όχι απλώς άλλαξε τον τρόπο παιχνιδιού, αλλά μετέβαλε και τη θέση αρκετών παικτών, παίρνοντας το καλύτερο από αυτούς, είτε κατ' ανάγκη, είτε από επιλογή. Οι περισσότεροι, λοιπόν, βρήκαν τον εαυτό τους, συμβιβάστηκαν, ή συμβιβάστηκαν και βρήκαν τον εαυτό τους.
Έτσι, ο James Milner έπαιξε καθοριστικό ρόλο τόσο αμυντικά όσο και επιθετικά πέρυσι, από τη θέση του αριστερού οπισθοφύλακα, ο Adam Lallana αναγεννήθηκε στον άξονα σε ρόλο 8αριού, αφού τα στοιχεία του (οξυδέρκεια, τεχνική, ταχύτητα στο μικρό χώρο) τον ευνοούν περισσότερο εκεί παρά στις πτέρυγες, και ο Jordan Henderson αποδίδει καλύτερα ως αμυντικός χαφ, ενώ οι εμφανίσεις του στη φετινή προετοιμασία μας γέμισαν ελπίδες.
Ακόμα, καθοριστική ήταν η αλλαγή θέσης του Firmino από εξτρέμ σε ψευτοεννιάρι, κίνηση που μεγιστοποίησε τις επιθετικές επιδόσεις της ομάδας. Επίσης, ο Trent Alexander-Arnold μετατοπίστηκε οριστικά στα πλάγια, ξεχνώντας τις ημέρες που έπαιζε και κεντρικός χαφ, με τις εμφανίσεις του να του δίνουν φανέλα βασικού για την πρεμιέρα με τη Watford, ενώ και ο Gomez δείχνει να καθιερώνεται περισσότερο ως stopper παρά ως πλάγιος μπακ, όπως μας είχε συστηθεί.
Τέλος, η λογική μετατόπιση του Solanke από 10άρι σε σέντερ φορ, λόγω των φυσικών χαρακτηριστικών του, βοήθησε τον χαρισματικό 19χρονο να παρουσιάσει στο ευρύ κοινό τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του, ενώ έκπληξη μας προκάλεσε η χρησιμοποίηση του Ben Woodburn - σχεδόν κατ' αποκλειστικότητα - στον άξονα, ενώ όλοι τον γνωρίσαμε πέρυσι ως εξτρέμ.
Ανάλυση Ρόστερ (+Πίνακες)
Κλείνουμε αυτό το άρθρο με εξειδικευμένη αναφορά στην κατάσταση των ποδοσφαιριστών της Liverpool, και παρουσιάζοντας στο τέλος τους πίνακες με τους βασικούς αριθμούς τους, από το αρχείο μας.
Τερματοφύλακες
Simon Mignolet: Ο Βέλγος συνεχίζει από εκεί που άφησε την περυσινή σταθερή του χρονιά. Στις pre-season εμφανίσεις του κράτησε 2 φορές ανέπαφη την εστία του, έχοντας συνολικά ένα ημίχρονο περισσότερο από τον Loris Karius. Ήταν καλός, όπου χρειάστηκε να επέμβει, είτε με απόκρουση, είτε με απομάκρυνση, είτε με έξοδο σε στημένη φάση. Έπαιξε 90' στο τελευταίο φιλικό και αυτό μας δείχνει πως ο Klopp θα του δώσει φανέλα βασικού κόντρα στη Watford.
Loris Karius: Πολύ καλή προετοιμασία και από το Γερμανό, που δείχνει να έχει ορισμένα θεματάκια με τη μπάλα στα πόδια υπό πίεση. Στους αριθμούς "αντέγραψε" τον Mignolet, έπαιξε όμως λιγότερο
Dany Ward: Έπαιξε μόνο 90' (με την Atletico) και η εμφάνιση του μπορεί να κριθεί θετική, αν και δεν αξίζει να κριθεί γενικά. Στα υπέρ του ότι στο γκολ που δέχτηκε έκανε τα αδύνατα δυνατά, ωστόσο δεν ευθύνεται ο ίδιος.
Αμυντικοί
Ragnar Klavan: Ξεκινώ με αυτόν που είναι καλύτερος (!ναι!) και όχι με αυτούς που προτιμούνται ως καλύτεροι. Ο Εστονός stopper έπαιξε τα περισσότερα λεπτά από κάθε άλλο παίκτη του ρόστερ (428'), συμμετείχε σε κάθε ένα από τα 8 παιχνίδια, και όσο χρόνο βρισκόταν στο γήπεδο, η εστία της Liverpool έμεινε απαραβίαστη 6 φορές! Ο Klavan είναι επιβλητικός στις 1v1 κοντινές μονομαχίες, κλέβει μπάλες, μοιράζει παιχνίδι, διαβάζει το παιχνίδι, είναι επίσης πολύ καλός ψηλά. Μόνο αρνητικό του φαίνεται να είναι οι 1v1 μονομαχίες στο χώρο, όπου γρήγοροι αντίπαλοι τον ξεγελούν. Πάντως, ίσως προαχθεί φέτος, από το ρόλο της 3η επιλογής.
Joel Matip: Οι αριθμοί του Καμερουνέζου φαίνονται στον παρακάτω πίνακα. Φυσικά και μπορεί να κόψει, αυτή είναι η δουλειά του, όμως είναι ίσως ο χειρότερος εκ των 4 ενεργών stoppers στις μεταβιβάσεις. Επίσης, η συνεργασία του με τον Lovren δεν ήταν καλή, ούτε στο παιχνίδι με τη Leicester, ούτε στην πρόβα τζενεράλε με την Bilbao, γεγονός που δείχνει την υπεροχή του Klavan.
Dejan Lovren: Ο γνωστός Dejan, με τα στοιχεία της δύναμης, του πάθους και της ηγετικότητας. Παραμένει ωστόσο επιρρεπής. Το δίδυμο Matip-Klavan μοιάζει το ιδανικό.
Joe Gomez: Όπως αναφέρθηκε και παραπάνω, ο επιστρέψας από βαρύ τραυματισμό νεαρός αμυντικός καθιερώνεται σιγά σιγά στη θέση του stopper. Μπορεί το μεταγραφικό παζάρι να...μαζεύει τους πάγκους στις 31 Αυγούστου, ωστόσο ο μικρός φαίνεται να κερδίζει την εμπιστοσύνη του Klopp και, παραπέρα, την παραμονή του στο Anfield (αντί για δανεισμό). Ο Jurgen μάλιστα είχε συνομιλία μαζί του και του έδωσε χρήσιμες συμβουλές. Δεν είναι φυσικά απόλυτα έτοιμος ακόμα, η προετοιμασία του δεν ήταν άριστη, ωστόσο μόνο καλά έχουμε να περιμένουμε από την εξαιρετική περίπτωση του.
Trent Alexander-Arnold: Ίσως να είναι και ο πρώτος απόφοιτος της Ακαδημίας τα τελευταία χρόνια που από τη δεύτερη κι όλας προετοιμασία του με την ομάδα είναι έτοιμος να αναλάβει (έστω και κατ' ανάγκη του τραυματισμού του Clyne σε πρώτο στάδιο) ενεργό ρόλο στο ρόστερ της. Ο Klopp τον εμπιστεύεται ήδη από πέρυσι, και ο Clyney έχει σοβαρό λόγο να μην κοιμάται ήσυχος. Αγωνίστηκε σε 7 παιχνίδια.
Alberto Moreno: Αν το παιχνίδι με την Bayern ήταν επίσημο, τώρα η ομάδα θα δεχόταν προσφορές 30 εκατομμυρίων. Μοιάζει να σοβαρεύτηκε, να έμαθε και αυτά όχι μόνο στα λόγια. Όντως τον είδαμε βελτιωμένο σε εκπληκτικό βαθμό στις αμυντικές του τοποθετήσεις και στην κάλυψη των stopper και του χώρου. Δυναμικός στο 1v1, επιθετικά ήδη χρήσιμος, με καλές κινήσεις και σωστές επιλογές, είναι έτοιμος να μας διαψεύσει όλους τη νέα χρονιά.
Andy Robertson: Από το ματς με τη Herhta - το ντεμπούτο του δηλαδή - έδειξε να καταλαβαίνει τι σημαίνει gegenpressing, και αυτή ήταν η πρώτη μου σημείωση σχετικά με το τελευταίο μεταγραφικό απόκτημα του Klopp. Είναι έξυπνος, έχει καλή σέντρα, ωστόσο δεν τον είδαμε περισσότερα από 135' και όποια άλλα συμπεράσματα θα ήταν βεβιασμένα.
Jon Flanagan: Έπαιξε σε όλα τα παιχνίδια (!) αλλά συνολικά λίγο. Εκπέμπει φόβο και χλιαρότητα, σίγουρα θα είναι τρίτη επιλογή στη θέση του δεξιού μπακ, αν όχι τέταρτη, πίσω και από τον Gomez. Αυτά αν παραμείνει φυσικά στην ομάδα.
Κεντρικοί
Jordan Henderson: Μπροστάρης σε χρόνο συμμετοχής μαζί με τον Wijnaldum, κάνει τα πάντα όσα χρειάζονται και ζητούνται να γίνονται από έναν αμυντικό χαφ. Είναι η πιο ουσιαστική και ποιοτική του pre-season στη Liverpool, και ο ρόλος του θα είναι καταλύτικός όπως φαίνεται. Κόβει, διαβάζει το παιχνίδι, απλώνει το παιχνίδι, μοιράζει μπάλες, ηρεμεί το ρυθμό, είναι εύστοχος στις μακρυνές μεταβιβάσεις. Κυρίως, πάντως, μας εντυπωσίασε η αποτελεσματικότητα του στα αμυντικά καθήκοντα. Εμφανίστηκε λίγο χέστης απέναντι στην Bayern, ελπίζουμε να είχε...ίωση.
Emre Can: Μπήκε αργά λόγω δικαιολογημένης άδειας στην προετοιμασία, οπότε ήταν αναμενόμενο να μην ακολουθεί τους ρυθμούς των υπολοίπων. Θετική ωστόσο η αμυντική του εμφάνιση απέναντι στην Bayern ως 8άρι (πιο πολύ προς δεύτερο 6άρι), πολύ κατώτερος του Henderson όμως στην παραγωγή παιχνιδιού από το ρόλο του αμυντικού χαφ, όπως φάνηκε στο παιχνίδι με την Atletico, με περιορισμένες βοήθειες, στήριξη και οργάνωση. Διατηρεί την κακιά συνήθεια να τρέχει με τη μπάλα στο άγνωστο.
Georginio Wijnaldum: Ο Ολλανδός αγωνίστηκε και στα 8 παιχνίδια, και - προς έκπληξη όλων - χρησιμοποιήθηκε ισότιμα και ως 8άρι αλλά και ως αμυντικός χαφ. Ο Jurgen Klopp φαίνεται να τον υπολογίζει ως εναλλακτική στο ρόλο του 6, και ο Gini τον βοήθησε με τις σταθερές εμφανίσεις του εκεί να κατασταλάξει σε τούτη την απόφαση. Κατά τ' άλλα, τρέχει συνεχώς, έστω και με jogging, ξέρει να πρεσάρει και να κόψει, είναι ο παίκτης του προπονητή, όπως τον έχουμε γνωρίσει.
Adam Lallana: Ίσως να έχει φτάσει το ταβάνι του, αλλά το ταβάνι του είναι πολύ καλό...Ίσως χάσει τη βασική του θέση, αλλά θα χρειαστεί οπωσδήποτε στη μακρά χρονιά που επίκειται. Άγνωστη η κατάσταση του όταν επιστρέψει από τον τραυματισμό του.
Philippe Coutinho: Η παρουσία του Salah τον οδηγεί λογικά στον άξονα, αν και στην προετοιμασία έπαιξε περισσότερο ως εξτρέμ. Πάντως, τη μία και μοναδική φορά που Coutinho-Salah-Mane ξεκίνησαν το ίδιο παιχνίδι, ο Βραζιλιάνος τοποθετήθηκε στο κέντρο. Αποτέλεσμα; Bayern-Liverpool 0-3. Άποψη μου είναι πως βρίσκεται στα πρόθυρα της καλύτερης χρονιάς του στο ποδόσφαιρο. Ως επιτελικός μέσος έδειξε και παρήγαγε πολύ όμορφα πράγματα.
James Milner: Πρώτα απ' όλα, ένα μεγάλο ευχαριστώ που δέχτηκε να βγάλει την περυσινή σεζόν ως αριστερός back και δεν είπε τίποτα παρά μόνο δούλεψε. Στα ουσιαστικά, για back ξεκίνησε και φέτος αλλά οι εμφανίσεις του Moreno και η προσθήκη του Robertson του λύνουν τα πόδια και τον ξαναγυρίζουν στον άξονα που τόσο αγαπά. Έπαιξε μόλις ένα ημίχρονο εκεί, και...έφτιαξε αρκετά ωραία αποτελέσματα, θυμίζοντας μας κάτι από τον Millie των εποχών κόντρα σε Manchester United και Dortmund.
Marko Grujic: Μαζί με τον Can κάνουν τα περισσότερα σκληρά και αχρείαστα φάουλ στον άξονα. Στα θετικά, μας υπενθύμισε ότι ξέρει να σκοράρει, δείχνει πολύ καλά στοιχεία όσον αφορά την αυτοπεποίθηση, το vision, την τεχνική, ωστόσο θέλει ακόμα αρκετή δουλειά. Αν μείνει μακρυά από τραυματισμούς, θα χρειαστεί και θα βοηθήσει.
Ryan Kent: Πρώτη φορά συμμετέχει τόσο πολύ, πρώτη φορά απολαμβάνει τόση εμπιστοσύνη. Από τις...ποδιές στην προετοιμασία στην Αυστραλία επί Rodgers, στο άδειασμα της άμυνας της Bayern και την assist στον Grujic. Ο Kent κάνει προσποίηση όταν ξυπνάει, πριν μπει στο μετρό και στο σεξ, αλλά καταφέρνει να σε πείσει ότι ποτέ δεν χαλάει την επίθεση ακόμα κι αν η ντρίπλα δεν πιάσει. Πολύ καλός στο μπάσιμο, γρήγορος με τη μπάλα στα πόδια, λίγο επιπόλαιος αλλά επιτέλους περισσότερο από ποτέ ουσιαστικός, ο Ryan Kent είναι μια περίπτωση που θα ταλανίσει αρκετά τον Klopp όταν έρθουν οι προσφορές για δανεισμό.
Ovie Ejaria: Έπαιξε λίγο, πολύ λίγο, για τα στοιχεία που έχει και λατρεύω. Άνετος με τη μπάλα στα πόδια και τρεις αντιπάλους γύρω του, λες και σερβίρει τσάι, ιδιοφυής, τεχνίτης και τακτικά καλός. Είναι η προσωπική μου αδυναμία και πρέπει να γίνει το μεγάλο στοίχημα της Liverpool.
Επιθετικοί
Sadio Mane: Η συμμετοχή του μικρή, εξαιτίας όσων ειπώθηκαν και για τον Can προηγουμένως. Σίγουρα δεν έχει φτάσει το 100% της απόδοσης του, όμως αποτελεί τεράστιο χαρτί στα χέρια του Klopp, κάτι που απέδειξε περίτρανα η εμφάνιση του εναντίον της Bayern.
Mohamed Salah: Πιο πολύ περιμέναμε να δίνει assist παρά να σκοράρει είναι η αλήθεια! Ο Αιγύπτιος είχε 4 γκολ σε 266' (δηλαδή 1 ανά 66'). Έχει ταιριάξει γάντι στο σύστημα του Klopp και συνεργάζεται άψογα με Coutinho, Firmino, Wijnaldum, TAA και τα ρέστα. Δεν χρειάζεται να σχολιάσουμε την ταχύτητα του.
Roberto Firmino: Σκόραρε δις από τη βούλα του πέναλτι και μοίρασε 3 assists (είχε συμμετοχή σε γκολ κάθε 67')! Αγωνίστηκε και στις τρεις πιθανές του θέσεις όπως θα δείτε και στον πίνακα, με αυτήν του False 9 να του ταιριάζει περισσότερο. Κατέχει πολύ το στοιχείο του απρόβλεπτου και η τεχνική του βοηθά σε αυτό. Τέλος, οι συνεργασία του με τους υπόλοιπους συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε πέρυσι, και αποτελεί την πεμπτουσία της επιθετικής έκφρασης της ομάδας.
Daniel Sturridge: Ευχόμαστε να επιστρέψει άμεσα, γιατί η ομάδα χρειάζεται τις κινήσεις του και τα αδιαμφισβήτητα skills του. Έχει και αυτός τη δική του κακιά συνήθεια: να προτιμά να φτάσει στο κέντρο με τη μπάλα και τον αντίπαλο πλάτη, παρά να την σπάσει σε κάποιο 8άρι. Θέλει να κάνει πολλά και μπορεί, ο Klopp έπλεξε το εγκώμιο του, ίσως όντως να είναι στην top φόρμα του. Περιμένουμε να αποδώσει.
Divock Origi: Είχε έναν μικροτραυματισμό στα μέσα της προετοιμασίας που τον κράτησε λίγο πίσω, ωστόσο γενικά η απόδοση του δεν ικανοποίησε. Έδειξε να βρίσκει ρυθμό στο τελευταίο ματς με την Bilbao, αλλά θα έχει πολύ ανταγωνισμό φέτος.
Dominic Solanke: Ο Dom ήταν η έκπληξη της προετοιμασίας χωρίς καμία αμφισβήτηση. With an eye for goal, που λένε και στην Αγγλία, σκόραρε σε ρυθμούς ενός γκολ/90λεπτο, και συμμετείχε σε γκολ κάθε 68'! Ο Klopp τον έβαλε μόνο φορ, και όχι 10άρι, και ο μικρός απέδειξε ότι πρέπει να τον υπολογίζουμε πολύ σοβαρά για φέτος. Ωραίες κινήσεις, φοβερό κράτημα μπάλας, vision, εκπληκτικά κοντρόλ που τον βοηθούν να σκοράρει, και φυσικά ιδανικό τελείωμα. Ξεκινάμε από τώρα να έχουμε απαιτήσεις.
Ben Woodburn: Άλλαξε και αυτός θέση, αγωνιζόμενο κυρίως στον άξονα, σε θέση 8. Που και που εμφανίζεται φοβισμένος, που και που τσαμπουκαλής. Έχει τεχνική, βλέπει γήπεδο και ξέρει να σκοράρει. Φυσικά και παραμένει στο ρόστερ και θα πάρει χρόνο συμμετοχής και φέτος.
*Δεν έγινε αναφορά στους: Adam Bogdan, Nathaniel Clyne, Mamadou Sakho, Connor Randall (δανεικός στους Hearts), Cameron Brannagan, Sheyi Ojo (θα δοθεί δανεικός ή στη Middlesbrough ή στη Fulham), Lazar Markovic, Pedro Chirivella (δανεικός στη Willem II), Allan de Souza, Danny Ings, Taiwo Awoniyi (δανεικός στη Mouscron).
Τελικό Σχόλιο
Ο Klopp δεν κλείνει τις τρύπες του σπιτιού για να το κάνει να αντέχει ακόμα ένα χρόνο. Προτιμά να...κρυώνει τα βράδια αλλά να βρει τελικά το ποιοτικό μονωτικό, παρά να κάνει ένα γρήγορο μπάλωμα. Όσο λοιπόν περιμένει να δει τι θα συμβεί με τις...παραγγελίες του για Van Dijk και Keita, διδάσκει, και διδάσκει όμορφα. Στην παρούσα φάση, η Liverpool έχει δυνατότητες να τερματίσει 3η-5η, ωστόσο, μια θέση εκτός 4άδας θα θεωρηθεί οπωσδήποτε αποτυχία. Πρέπει να επενδύεις σε όσα έχεις χτίσει. Με την προσθήκη, όμως, του Virgil Van Dijk (τον Keita τον ξεχνάμε για φέτος), τότε θα είναι σε θέση να πάρει απευθείας εισιτήριο για το Champions League της επόμενης χρονιάς, και γιατί όχι να διεκδικήσει και το πρωτάθλημα. Αύριο ξεκινάμε Reds!