Αναρωτιέσαι κι εσύ για τη μετάλλαξη του Dejan Lovren; Ο Νίκος Γιαμπολδάκης εξηγεί.
Ήρθε στην ομάδα ως ο stopper που κρατούσε την άμυνα της Southampton με προσδοκία να βελτιώσει εκείνην του Brendan Rodgers. Το πάθος του πέφωντας σε ορισμένες φάσεις πράγματι μας εξέπληττε, όμως τα αλεπάλληλα λάθη - που πολύ συχνά οδηγούσαν σε γκολ του αντιπάλου - ήταν εκείνα που εμπόδιζαν κάθε φίλαθλο της Liverpool να αποδεχθεί τον Dejan Lovren ως τον επόμενο ηγέτη της αμυντικής γραμμής, ως τον επόμενο αξιόπιστο (και οι Liverpudlians βασίζουν πολλά στην εμπιστοσύνη) βράχο της άμυνας.
Ο ρόλος του στη θεατρική παράσταση της Liverpool παρέμεινε ο ίδιος και για τις επόμενες σεζόν. Ακόμα και οι πολύ καλές και ψυχωμένες εμφανίσεις του το 2015/16 επισκιάστηκαν από αντίστοιχες κακές. Μια μικρή βελτίωση παρουσιάστηκε πέρυσι, όσον αφορά το consistency, τη σταθερότητα, βελτίωση που του χάρισε ανανέωση συμβολαίου μέχρι το 2021, αλλά ο Κροάτης απείχε ακόμα πολύ από τα standard αξιοπιστίας που θέτουν οι οπαδοί.
Το σκηνικό αρχίζει να μεταβάλλεται το τελευταίο εξάμηνο, το δεύτερο μισό της φετινής σεζόν συγκεκριμένα, με τον Lovren να μοιάζει ανίκητος, πιο πολύ από ποτέ συγκεντρωμένος και τελικά να κερδίζει περιοδικά βαθμούς αξιοπιστίας, όπως και το περιβραχιόνιο του αρχηγού των Reds, για πρώτη φορά από το 2014, στη νίκη με 4-3 απέναντι στη Manchester City. Τι φταίει;
Όταν ο BR τον έφερε στο Anfield, πίσω στο καλοκαίρι του 2014, ο Dejan είχε ως παρτενέρ αφενός τον Martin Skrtel ή τον Mamadou Sakho (σπανιότερα τον Kolo Toure) και αφετέρου τον Emre Can, σε μια αρκετά ανισόρροπη - από πολλές απόψεις - διάταξη, τριών αμυντικών. Τα πολλά ατομικά λάθη των άλλων τριών - σαν να μην έφταναν αυτά του ίδιου του Lovren - έκαναν την άμυνα της Liverpool να μοιάζει τρομερά ευάλωτη και να δέχεται σκληρή κριτική.
Ο ρόλος του στη θεατρική παράσταση της Liverpool παρέμεινε ο ίδιος και για τις επόμενες σεζόν. Ακόμα και οι πολύ καλές και ψυχωμένες εμφανίσεις του το 2015/16 επισκιάστηκαν από αντίστοιχες κακές. Μια μικρή βελτίωση παρουσιάστηκε πέρυσι, όσον αφορά το consistency, τη σταθερότητα, βελτίωση που του χάρισε ανανέωση συμβολαίου μέχρι το 2021, αλλά ο Κροάτης απείχε ακόμα πολύ από τα standard αξιοπιστίας που θέτουν οι οπαδοί.
Το σκηνικό αρχίζει να μεταβάλλεται το τελευταίο εξάμηνο, το δεύτερο μισό της φετινής σεζόν συγκεκριμένα, με τον Lovren να μοιάζει ανίκητος, πιο πολύ από ποτέ συγκεντρωμένος και τελικά να κερδίζει περιοδικά βαθμούς αξιοπιστίας, όπως και το περιβραχιόνιο του αρχηγού των Reds, για πρώτη φορά από το 2014, στη νίκη με 4-3 απέναντι στη Manchester City. Τι φταίει;
Όταν ο BR τον έφερε στο Anfield, πίσω στο καλοκαίρι του 2014, ο Dejan είχε ως παρτενέρ αφενός τον Martin Skrtel ή τον Mamadou Sakho (σπανιότερα τον Kolo Toure) και αφετέρου τον Emre Can, σε μια αρκετά ανισόρροπη - από πολλές απόψεις - διάταξη, τριών αμυντικών. Τα πολλά ατομικά λάθη των άλλων τριών - σαν να μην έφταναν αυτά του ίδιου του Lovren - έκαναν την άμυνα της Liverpool να μοιάζει τρομερά ευάλωτη και να δέχεται σκληρή κριτική.
Την επόμενη σεζόν, ο Rodgers παράτησε την τριάδα και έπαιξε με δύο stoppers - όσο πρόλαβε - μέχρι να αναλάβει τα ηνία ο Jurgen Klopp. Lovren και Sakho ξεκίνησαν να φτιάχνουν ένα δυνατό δίδυμο, εξαργυρώνοντας τη διαρκή επιλογή τους από τον Klopp, με τον τελευταίο να αποδεικνύεται ο πρώτος παράγοντας της μετάλλαξης του Κροάτη, αφού πρωτίστως εκδηλώνει προφορικά στους παίκτες του την εμπιστοσύνη που τους έχει και ύστερα τους ρίχνει στην αρένα της μάχης. Συν τοις άλλοις, Lovren και Sakho ξεκίνησαν να φτιάχνουν έναν φιλικό δεσμό μεταξύ τους, μοιραζόμενοι την ίδια τρέλα (ναι είναι και ο Lovren πλακατζής). Χαρακτηριστικά παραδείγματα τα δυο φιλιά του Sakho στον Dejan μετά τις προκρίσεις στο Europa League απέναντι σε Manchester United και Dortmund! Αυτή, όπως, ανέφερα ήταν η πρώτη χρονιά που ο Lovren έβγαλε πολύ πάθος στις εμφανίσεις του.
Την επόμενη σεζόν, ο Klopp - έχοντας δείξει στον Sakho την πόρτα της εξόδου - διάλεξε να ενισχυθεί με μια πολυδιαφημισμένη μεταγραφή, αυτή του Joel Matip. «Τον ξέρει από τη Γερμανία (το δήλωνε και ο ίδιος), τον εμπιστεύεται, του αρέσει». Κακοί τίτλοι για να τους διαβάζεις αν είσαι ο Dejan Lovren. Ο Καμερουνέζος, τελικά, μπορεί να ήταν πιο μετρημένος σε συμπεριφορά από τον Sakho, ωστόσο η σταθερότητα και η εμπιστοσύνη στο πρόσωπο του εξέλιπαν. Άλλος ένας μέτριος παρτενέρ δίπλα στον Dejan - που μόλις είχε χωριστεί με τον φίλο του - και άλλη μια χρονιά αμφισβήτησης της αμυντικής γραμμής, την οποία έσωζαν οι πολύ μεστές εμφανίσεις του James Milner στο αριστερό άκρο.
Μέχρι που φτάσαμε στο φέτος. Στη σεζόν 2017/18. Η Liverpool «προσγειώνει» στο John Lennon τον άνθρωπο που κάθε ένας από εμάς επάνω στον πλανήτη θα ήθελε να έχει παρέα για να πιει τον καφέ ή το τσάι του, ένα «καλό παιδί», που εξελίχθηκε στο μεγαλύτερο παγκοσμίως γκολτζή της σεζόν: Mohamed Salah. Ο χαμογελαστός Αιγύπτιος σου δίνει όλους τους λόγους του κόσμου να τον συμπαθήσεις, αλλά στον Dejan Lovren έδωσε, μάλλον, και κάποιους παραπάνω ώστε να ξεκινήσουν...παρέα που εξελίσσεται σε μια σπουδαία φιλία. Άγνωστο γιατί, οι δυο τους ξεκίνησαν πειράγματα που κατέγραψαν οι κάμερες και οι φωτογραφικές μηχανές των ρεπόρτερ, φτάνοντας σε σημείο, καθώς περνούσε η σεζόν, να γελοιοποιούνται μέσω social media, «ξευτιλίζοντας» ο ένας τον άλλον: ο Dejan παριστάνει τον Klopp, κοροϊδεύει τον Mo που καθυστερεί όταν τον περιμένει με το αυτοκίνητο, επειδή δε γελά στους πανηγυρισμούς, ο Mo τον Dejan επειδή αντέγραψε τον τρόπο πανηγυρισμού του κλπ.
Ανάθεμα κι αν έχω δει τον Dejan Lovren τόσο χαρούμενο τέσσερα χρόνια τώρα. Το λεγόμενο...«bromance» με τον Salah έχει δώσει στον Κροάτη το δικαίωμα να νιώθει οικεία, άνετα, ζεστά και, πάνω απ' όλα, ήρεμα. Ο Dejan Lovren έχει γίνει ήρεμος ποδοσφαιρικά.
Εν συνεχεία της μεταγραφικής ενισχύσεως, στο Melwood παρουσιάζεται τον χειμώνα ο Virgil van Dijk, ως η πιο ακριβή μεταγραφή αμυντικού (τον τίτλο αυτό έφερε έως τότε ο Lovren) και ταυτόχρονα η πιο ακριβή μεταγραφή της Liverpool γενικά. Ζήλεια; Μάλλον όχι. Σε αντίθεση με την περίπτωση Joel Matip, αυτή τη φορά ήταν κοινή ομολογία τόσο στο Νησί όσο και στο ευρωπαϊκό ποδοσφαιρικό κοινό, πως ο Virgil van Dijk είναι ο καλύτερος stopper της Αγγλίας. Το ήξερε και ο Lovren. Γιατί δεν...«έπεσε» όμως; Επειδή ο Klopp διάλεξε αυτόν αντί του Matip για παρτενέρ του Ολλανδού. Αλίμονο αν δεν είναι και αυτό δείγμα εμπιστοσύνης.
Το μυστικό, όμως, πέραν της εμπιστοσύνης του Klopp προς τον Dejan, έγκειται ακριβώς στο πρόσωπο του van Dijk. Όπως έχω δηλώσει σε αρκετές συζητήσεις, ο Matip και ο Lovren είναι καλά παιδιά. Αν δεν παθιαστούν όλοι οι υπόλοιποι, αυτοί δεν θα το κάνουν πρώτοι. Δεν θα πάρουν την ομάδα από το χέρι, δεν θα σε κλωτσήσουν. Αντίθετα, ο Dijk είναι «τσογλανάκι». «Με πέρασες; Θα τιμωρηθείς» και η τιμωρία δεν θα είναι βέβαια βρώμικη. Θα είναι ποδοσφαιρικός τσαμπουκάς. Παίζοντας έτσι, επομένως, ο Ολλανδός επί ένα πεντάμηνο, μόνο να παρασύρει θα μπορούσε προς την αυτή κατεύθυνση και τον παρτενέρ του. Οποιονδήποτε παρτενέρ του. Ο Dejan Lovren ευτύχησε να είναι αποδέκτης της εμπιστοσύνης του Klopp για αυτόν το ρόλο και έχει οφεληθεί τα μέγιστα.
Συμπέρασμα; Ο VvD από μόνος του έχει βελτιώσει τους παθητικούς αριθμούς της Liverpool, κάτι που συνεπάγεται πως η γενική αίσθηση του κόσμου για την αμυντική γραμμή και την άμυνα συνολικά είναι θετική. Δουλεύοντας υπό αυτήν τη συνθήκη, ο Dejan Lovren νιώθει περισσότερη ασφάλεια, περισσότερη εμπιστοσύνη προς τα ίδια του τα πόδια και, συν τοις άλλοις, βελτιώνεται μέρα με τη μέρα παρασυρόμενος από τους ρυθμούς απόδοσης και τον τρόπο παιχνιδιού του VvD. Αυτό σημαίνει πως πλέον και ο ίδιος ο Lovren διακιολογεί στον εαυτό του την αμυντική βελτίωση της Liverpool βάζοντας και τον εαυτό του μέσα στους παράγοντες που συνέβαλαν σε αυτήν. Αποτέλεσμα; Περισσότερη εμπιστοσύνη, μεγαλύτερη ασφάλεια, δικαίωση, αυτοπεποίθηση, χαρά. Και όλα αυτά, σε ένα κλίμα αγώνων, προπονήσεων, ζωής, όπου ο 28χρονος Κροάτης έχει βρει έναν φανταστικό φίλο για να απολαμβάνει ό,τι του συμβαίνει, είτε αυτό λέγεται παραγγελία καφέ είτε τελικός Champions League.
Μέχρι που φτάσαμε στο φέτος. Στη σεζόν 2017/18. Η Liverpool «προσγειώνει» στο John Lennon τον άνθρωπο που κάθε ένας από εμάς επάνω στον πλανήτη θα ήθελε να έχει παρέα για να πιει τον καφέ ή το τσάι του, ένα «καλό παιδί», που εξελίχθηκε στο μεγαλύτερο παγκοσμίως γκολτζή της σεζόν: Mohamed Salah. Ο χαμογελαστός Αιγύπτιος σου δίνει όλους τους λόγους του κόσμου να τον συμπαθήσεις, αλλά στον Dejan Lovren έδωσε, μάλλον, και κάποιους παραπάνω ώστε να ξεκινήσουν...παρέα που εξελίσσεται σε μια σπουδαία φιλία. Άγνωστο γιατί, οι δυο τους ξεκίνησαν πειράγματα που κατέγραψαν οι κάμερες και οι φωτογραφικές μηχανές των ρεπόρτερ, φτάνοντας σε σημείο, καθώς περνούσε η σεζόν, να γελοιοποιούνται μέσω social media, «ξευτιλίζοντας» ο ένας τον άλλον: ο Dejan παριστάνει τον Klopp, κοροϊδεύει τον Mo που καθυστερεί όταν τον περιμένει με το αυτοκίνητο, επειδή δε γελά στους πανηγυρισμούς, ο Mo τον Dejan επειδή αντέγραψε τον τρόπο πανηγυρισμού του κλπ.
Ανάθεμα κι αν έχω δει τον Dejan Lovren τόσο χαρούμενο τέσσερα χρόνια τώρα. Το λεγόμενο...«bromance» με τον Salah έχει δώσει στον Κροάτη το δικαίωμα να νιώθει οικεία, άνετα, ζεστά και, πάνω απ' όλα, ήρεμα. Ο Dejan Lovren έχει γίνει ήρεμος ποδοσφαιρικά.
Εν συνεχεία της μεταγραφικής ενισχύσεως, στο Melwood παρουσιάζεται τον χειμώνα ο Virgil van Dijk, ως η πιο ακριβή μεταγραφή αμυντικού (τον τίτλο αυτό έφερε έως τότε ο Lovren) και ταυτόχρονα η πιο ακριβή μεταγραφή της Liverpool γενικά. Ζήλεια; Μάλλον όχι. Σε αντίθεση με την περίπτωση Joel Matip, αυτή τη φορά ήταν κοινή ομολογία τόσο στο Νησί όσο και στο ευρωπαϊκό ποδοσφαιρικό κοινό, πως ο Virgil van Dijk είναι ο καλύτερος stopper της Αγγλίας. Το ήξερε και ο Lovren. Γιατί δεν...«έπεσε» όμως; Επειδή ο Klopp διάλεξε αυτόν αντί του Matip για παρτενέρ του Ολλανδού. Αλίμονο αν δεν είναι και αυτό δείγμα εμπιστοσύνης.
Το μυστικό, όμως, πέραν της εμπιστοσύνης του Klopp προς τον Dejan, έγκειται ακριβώς στο πρόσωπο του van Dijk. Όπως έχω δηλώσει σε αρκετές συζητήσεις, ο Matip και ο Lovren είναι καλά παιδιά. Αν δεν παθιαστούν όλοι οι υπόλοιποι, αυτοί δεν θα το κάνουν πρώτοι. Δεν θα πάρουν την ομάδα από το χέρι, δεν θα σε κλωτσήσουν. Αντίθετα, ο Dijk είναι «τσογλανάκι». «Με πέρασες; Θα τιμωρηθείς» και η τιμωρία δεν θα είναι βέβαια βρώμικη. Θα είναι ποδοσφαιρικός τσαμπουκάς. Παίζοντας έτσι, επομένως, ο Ολλανδός επί ένα πεντάμηνο, μόνο να παρασύρει θα μπορούσε προς την αυτή κατεύθυνση και τον παρτενέρ του. Οποιονδήποτε παρτενέρ του. Ο Dejan Lovren ευτύχησε να είναι αποδέκτης της εμπιστοσύνης του Klopp για αυτόν το ρόλο και έχει οφεληθεί τα μέγιστα.
Συμπέρασμα; Ο VvD από μόνος του έχει βελτιώσει τους παθητικούς αριθμούς της Liverpool, κάτι που συνεπάγεται πως η γενική αίσθηση του κόσμου για την αμυντική γραμμή και την άμυνα συνολικά είναι θετική. Δουλεύοντας υπό αυτήν τη συνθήκη, ο Dejan Lovren νιώθει περισσότερη ασφάλεια, περισσότερη εμπιστοσύνη προς τα ίδια του τα πόδια και, συν τοις άλλοις, βελτιώνεται μέρα με τη μέρα παρασυρόμενος από τους ρυθμούς απόδοσης και τον τρόπο παιχνιδιού του VvD. Αυτό σημαίνει πως πλέον και ο ίδιος ο Lovren διακιολογεί στον εαυτό του την αμυντική βελτίωση της Liverpool βάζοντας και τον εαυτό του μέσα στους παράγοντες που συνέβαλαν σε αυτήν. Αποτέλεσμα; Περισσότερη εμπιστοσύνη, μεγαλύτερη ασφάλεια, δικαίωση, αυτοπεποίθηση, χαρά. Και όλα αυτά, σε ένα κλίμα αγώνων, προπονήσεων, ζωής, όπου ο 28χρονος Κροάτης έχει βρει έναν φανταστικό φίλο για να απολαμβάνει ό,τι του συμβαίνει, είτε αυτό λέγεται παραγγελία καφέ είτε τελικός Champions League.
Δείξε μου τους φίλους σου, να σου πω ποιος είσαι, αλλά και που θα φτάσεις.