Η σεζόν ολοκληρώθηκε κι επίσημα την Κυριακή. Μια σεζόν που μπορεί να έφερε τίτλο(Carling Cup) ωστόσο χαρακτηρίζεται αποτυχημένη κυρίως λόγω της τραγικής πορείας των Κόκκινων στο πρωτάθλημα.
Οι κινήσεις για την επόμενη σεζόν ξεκίνησαν άμεσα. Ήδη η κινητοποίηση στο Κόκκινο στρατόπεδο είναι έντονη και τα πρώτα σημάδια(κατά την άποψή μου) είναι ενθαρρυντικά. Ο King Kenny, ο άνθρωπος που γέννησε εκατομμύρια Liverpudlians ανά τον κόσμο και μας έκανε να δακρύσουμε από χαρά και περηφάνια με τα κατορθώματα του, αποτελεί παρελθόν απ' τον πάγκο της ομάδας εδώ και λίγες ώρες.
Στην ουσία, είναι ο άνθρωπος ο οποίος πληρώνει σε μεγάλο βαθμό το μάρμαρο της πολύ κακής χρονιάς. Όχι άδικα θα έλεγα. Για να ξεκαθαρίσω όμως την θέση μου, εγώ τον Dalglish τον πίστεψα απ' την πρώτη στιγμή που ήρθε πριν από 15 μήνες, τότε που η ομάδα βρισκόταν σε ένα απίστευτο αγωνιστικό τέλμα. Ήμουν υπέρ της παραμονής του μετά απ' τους 3 πρώτους μήνες που έκατσε στον πάγκο της ομάδας, Τον αγαπάω και για μένα θα είναι μια ζωή ο βασιλιάς του Anfield όσες αποτυχημένες σεζόν κι αν κάνει ως προπονητής στην ομάδα. Γιατί οι μεγάλες αγάπες δεν τελειώνουν ποτέ!
Από την άλλη όμως, οφείλω να ομολογήσω πως την φετινή σεζόν παραήταν ντεφορμέ. Μου έδειχνε σε κάποια παιχνίδια την εντύπωση πως δεν μπορούσε να δώσει κίνητρο στους παίκτες του. Μου έδειξε αρκετές φορές πως το ποδόσφαιρο του σήμερα τον έχει ξεπεράσει και πως δεν είχε το μαγικό ραβδί για να αλλάξει την κατάσταση. Και η ανακοίνωση της απόλυσης του ήρθε στο καταλληλότερο timing. Με το τέλος της σεζόν, δηλαδή.
Δεν θα κάτσω να αναλύσω το τι έκανε όλο αυτό το διάστημα. Μάτια έχουμε και βλέπουμε άλλωστε αν η φετινή Liverpool έκανε καλή πορεία ή όχι...
Ο Kenny Dalglish αποτελεί παρελθόν πλέον. Μετά;; Εδώ είναι το σημαντικότερο σημείο, το σημείο δηλαδή που πρέπει να εστιάσουν όλοι στην ομάδα. Στην αγορά υπάρχουν πολλά ονόματα δόξα τον Θεό, το ζητούμενο όμως είναι να γίνει η καλύτερη δυνατή επιλογή.
Με την έκφραση "καλύτερη δυνατή επιλογή" εννοώ να επιλεγεί ένας προπονητής ο οποίος θα είναι γνώστης του Αγγλικού ποδοσφαίρου και παράλληλα θα συμβαδίζει με το ποδόσφαιρο του σήμερα και το σύστημα του δεν θα είναι ξεπερασμένο(όπως σε κάποιες φορές το σύστημα του Dalglish με τα 3 στόπερ και την υπερφόρτωση του κέντρου με χαφ που δεν είχαν καθορισμένο ρόλο μέσα στο παιχνίδι). Μέσα σε όλα είναι και το χρονικό πλαίσιο. Το ιδανικότερο θα ήταν να βρεθεί προπονητής το συντομότερο δυνατόν. Δεν πρέπει να χαθεί καθόλου χρόνος γιατί σε μια τέτοια περίπτωση αυτή που θα ζημιωθεί θα είναι πάνω απ' όλους η ομάδα.
Όσο αναφορά τα ονόματα τώρα, με βάση το μέγεθος του ονόματος του συλλόγου, τα λεφτά που έχει να διαθέσει για μεταγραφές αλλά και κάποια "ύποπτα" παιχνίδια μάνατζερ έχουμε να ακούσουμε πολλά ονόματα όλες αυτές τις μέρες. Γι' αυτό φρονώ πως θα πρέπει πρώτα να περιμένουμε επίσημη ανακοίνωση απ' την διοίκηση και μετά να κάνουμε το όποιο σχόλιο γύρω απ' την υπόθεση αυτή. Ακόμα κι αν το όνομα που ακούσουμε δεν είναι και το ιδανικότερο(βλέπε Souness λέω ένα παράδειγμα).
Κλείνοντας, θέλω να γυρίσω στον Dalglish. Με κίνδυνο να γίνω γραφικός εγώ θα τον θυμάμαι πάντα με τις γροθιές ψηλά μετά από κάθε τέρμα που σημείωνε η ομάδα και με το βλέμμα γεμάτο συγκίνηση κάθε φορά που κοίταζε το Kop. Ελπίζω να ανταμώσουμε σύντομα King...
Χρήστος Τσάλτας
Δημοσιεύτηκε: 17/5/2012 1:42
Οι κινήσεις για την επόμενη σεζόν ξεκίνησαν άμεσα. Ήδη η κινητοποίηση στο Κόκκινο στρατόπεδο είναι έντονη και τα πρώτα σημάδια(κατά την άποψή μου) είναι ενθαρρυντικά. Ο King Kenny, ο άνθρωπος που γέννησε εκατομμύρια Liverpudlians ανά τον κόσμο και μας έκανε να δακρύσουμε από χαρά και περηφάνια με τα κατορθώματα του, αποτελεί παρελθόν απ' τον πάγκο της ομάδας εδώ και λίγες ώρες.
Στην ουσία, είναι ο άνθρωπος ο οποίος πληρώνει σε μεγάλο βαθμό το μάρμαρο της πολύ κακής χρονιάς. Όχι άδικα θα έλεγα. Για να ξεκαθαρίσω όμως την θέση μου, εγώ τον Dalglish τον πίστεψα απ' την πρώτη στιγμή που ήρθε πριν από 15 μήνες, τότε που η ομάδα βρισκόταν σε ένα απίστευτο αγωνιστικό τέλμα. Ήμουν υπέρ της παραμονής του μετά απ' τους 3 πρώτους μήνες που έκατσε στον πάγκο της ομάδας, Τον αγαπάω και για μένα θα είναι μια ζωή ο βασιλιάς του Anfield όσες αποτυχημένες σεζόν κι αν κάνει ως προπονητής στην ομάδα. Γιατί οι μεγάλες αγάπες δεν τελειώνουν ποτέ!
Από την άλλη όμως, οφείλω να ομολογήσω πως την φετινή σεζόν παραήταν ντεφορμέ. Μου έδειχνε σε κάποια παιχνίδια την εντύπωση πως δεν μπορούσε να δώσει κίνητρο στους παίκτες του. Μου έδειξε αρκετές φορές πως το ποδόσφαιρο του σήμερα τον έχει ξεπεράσει και πως δεν είχε το μαγικό ραβδί για να αλλάξει την κατάσταση. Και η ανακοίνωση της απόλυσης του ήρθε στο καταλληλότερο timing. Με το τέλος της σεζόν, δηλαδή.
Δεν θα κάτσω να αναλύσω το τι έκανε όλο αυτό το διάστημα. Μάτια έχουμε και βλέπουμε άλλωστε αν η φετινή Liverpool έκανε καλή πορεία ή όχι...
Ο Kenny Dalglish αποτελεί παρελθόν πλέον. Μετά;; Εδώ είναι το σημαντικότερο σημείο, το σημείο δηλαδή που πρέπει να εστιάσουν όλοι στην ομάδα. Στην αγορά υπάρχουν πολλά ονόματα δόξα τον Θεό, το ζητούμενο όμως είναι να γίνει η καλύτερη δυνατή επιλογή.
Με την έκφραση "καλύτερη δυνατή επιλογή" εννοώ να επιλεγεί ένας προπονητής ο οποίος θα είναι γνώστης του Αγγλικού ποδοσφαίρου και παράλληλα θα συμβαδίζει με το ποδόσφαιρο του σήμερα και το σύστημα του δεν θα είναι ξεπερασμένο(όπως σε κάποιες φορές το σύστημα του Dalglish με τα 3 στόπερ και την υπερφόρτωση του κέντρου με χαφ που δεν είχαν καθορισμένο ρόλο μέσα στο παιχνίδι). Μέσα σε όλα είναι και το χρονικό πλαίσιο. Το ιδανικότερο θα ήταν να βρεθεί προπονητής το συντομότερο δυνατόν. Δεν πρέπει να χαθεί καθόλου χρόνος γιατί σε μια τέτοια περίπτωση αυτή που θα ζημιωθεί θα είναι πάνω απ' όλους η ομάδα.
Όσο αναφορά τα ονόματα τώρα, με βάση το μέγεθος του ονόματος του συλλόγου, τα λεφτά που έχει να διαθέσει για μεταγραφές αλλά και κάποια "ύποπτα" παιχνίδια μάνατζερ έχουμε να ακούσουμε πολλά ονόματα όλες αυτές τις μέρες. Γι' αυτό φρονώ πως θα πρέπει πρώτα να περιμένουμε επίσημη ανακοίνωση απ' την διοίκηση και μετά να κάνουμε το όποιο σχόλιο γύρω απ' την υπόθεση αυτή. Ακόμα κι αν το όνομα που ακούσουμε δεν είναι και το ιδανικότερο(βλέπε Souness λέω ένα παράδειγμα).
Κλείνοντας, θέλω να γυρίσω στον Dalglish. Με κίνδυνο να γίνω γραφικός εγώ θα τον θυμάμαι πάντα με τις γροθιές ψηλά μετά από κάθε τέρμα που σημείωνε η ομάδα και με το βλέμμα γεμάτο συγκίνηση κάθε φορά που κοίταζε το Kop. Ελπίζω να ανταμώσουμε σύντομα King...
Χρήστος Τσάλτας
Δημοσιεύτηκε: 17/5/2012 1:42