Ο προπονητής των Reds, Jürgen Klopp, κάθισε να μιλήσει για το πρώτο του Merseyside derby με τους Kevin Ratcliffe, Jim Beglin και James Pearce.
Το 226ο Merseyside derby θα είναι η πρώτη εμπειρία του Jürgen Klopp από την τεράστια αντιπαλότητα που υπάρχει μεταξύ της Everton και της Liverpool.
Ο Γερμανός τεχνικός, βρήκε χρόνο παράλληλα με την προετοιμασία της ομάδας για το παιχνίδι της Τετάρτης, και κάθισε στο Melwood μαζί με δύο παίκτες που ήταν αντίπαλοι σε αυτά τα derby πριν 3 δεκαετίες περίπου.
Ο Kevin Ratcliffe είναι ο πιο επιτυχημένος αρχηγός στην ιστορία της Everton, που την οδήγησε στην κατάκτηση των FA Cup, European Cup Winners Cup και 2 πρωταθλημάτων κατά τη διάρκεια 15 χρόνων πιστής αφοσίωσης και προσφοράς.
Ο πρώην αμυντικός των Reds, Jim Beglin, ήταν παίκτης - κλειδί στην αρμάδα του Kenny Dalglish, στο ιστορικό εκείνο Double τη σεζόν 1985/86, καθώς οι Reds μετά το πρωτάθλημα, κατέκτησαν και το FA Cup απέναντι στην Everton, σε έναν τελικό που για πρώτη φορά είχε τις δύο ομάδες του Merseyside στο Wembley.
Τώρα είναι δύο σεβαστοί δημοσιογράφοι και μαζί με τον δημοσιογράφο της Liverpool Echo, James Pearce πήγαν να συναντήσουν τον Jürgen Klopp.
Ο Jürgen Klopp ήταν πρόθυμος να 'βυθίσει' τον εαυτό του στην ιστορία αυτής της μονομαχίας, καθώς και να μοιραστεί μερικές λεπτομέρειες και από τα derby Dortmund - Schalke.
(* για συντομία θα χρησιμοποιηθούν τα αρχικά των τεσσάρων που πήραν μέρος στη συζήτηση, δηλαδή: James Pearce - JP, Jürgen Klopp - JK, Jim Beglin - JB, Kevin Ratcliffe - KR)
JP:Jürgen, πόσο ανυπόμονος είσαι για το πρώτο σου Merseyside derby?
JK:Είμαι πολύ χαρούμενος για αυτό. Στο αρκετά γεμάτο πρόγραμμά μας, είναι ωραίο για μένα, να έχω ένα παιχνίδι όπου δε χρειάζεται να σκεφτώ ποιες είναι οι σωστές λέξεις.
KR:Κίνητρο?
JK:Ναι, είναι προφανές.Σήμερα(σ.σ. χθες) το πρωί, όταν βρεθήκαμε στα αποδυτήρια και μιλήσαμε λίγο για το παιχνίδι της Κυριακής με τη Bournemouth, δε νομίζω ότι άκουγε και κανένας!
Όλοι σκέφτονται την Everton. Και φυσικά είμαι εντάξει με αυτό. Αυτό είναι πολύ καλό. Είναι πολύ συναρπαστικό. Και πολύ σημαντικό επίσης!
Τα derbies είναι πάντα δύσκολα επειδή πρέπει να διαχειριστείς την πίεση. Δεν υπάρχει κάποιο πλεονέκτημα ή μειονέκτημα για κάποια ομάδα.
Για μένα, μου αρέσουν τα ιδιαίτερα παιχνίδια. Είμαι προπονητής από το 2001. Αυτό σημαίνει 15 χρόνια, και κάθε παιχνίδι είναι σημαντικό. Αλλά με τέτοια ιδιαίτερα παιχνίδια είναι διαφορετικά τα πάντα 3 με 4 ημέρες πριν.
KR:Εμείς δεν είχαμε meetings με την ομάδα με τον Howard(Kendall).Απλά θα μας έλεγε την αποστολή και την ενδεκάδα μέσα στο λεωφορείο καθ'οδόν για το γήπεδο.Απλά θα μας έλεγε:'Εσύ είσαι το νούμερο 4, εσύ το 6, εσύ το 8...', αυτό ήταν.
JB:Ο Kenny Dalglish ήταν το ίδιο. Πάντα επέλεγε την ομάδα 1 ώρα και ένα τέταρτο πριν την έναρξη του παιχνιδιού. Καθόμασταν όλοι και μας ρωτούσε:'Είσαι έτοιμος?', μετά θα έβγαζε την ομάδα για προθέρμανση. Ο Joe Fagan θα έλεγε πάντα την ομάδα του, μία μέρα πριν το παιχνίδι. Θα ευχόμουν να μην το έκανε. Όταν μου είπε ότι θα έκανα το ντεμπούτο μου το 1984, δεν κοιμήθηκα εκείνο το βράδυ.
JK:Τότε ήταν μια διαφορετική περίοδος. Πολλά πράγματα έχουν αλλάξει από τότε. Όταν άρχισα να αναλύω τα παιχνίδια πίσω στο 2001, είχα DVD.
Θα καθόμουν στο σπίτι, παρακολουθώντας παιχνίδια από μια κανονική τηλεόραση, κοιτάζοντας ότι μπορούσα και προσπαθώντας να αντιληφθώ τι θα αντιμετωπίζαμε μερικές εβδομάδες αργότερα. Το πρόβλημα ήταν ότι στις συναντήσεις της ομάδας, πάντα έπρεπε να τρέχω πίσω και μπροστά το video, προσπαθώντας να πάω στο σωστό κομμάτι που ήθελα να εστιάσω. Ήταν τόσο βαρετό για μένα μέχρι να φτάσω στην σωστή στιγμή του video. Ήμουν σε φάση 'ω Θεέ μου, τι κάνω εδώ πέρα?'.
Αλλά έτσι ξεκίνησαν όλα. Τώρα έχουμε 2 συναντήσεις με την ομάδα πριν το παιχνίδι, 2 μετά, έχουμε αναλυτές και το να αναλύεις ένα παιχνίδι είναι μεγάλο πράγμα. Αυτή είναι η μεγαλύτερη διαφορά δίπλα στα φυσιολογικά πράγματα. Όταν εσείς παλικάρια παίζατε, μπορούσαν οι ομάδες να κάνουν αλλαγές?
KR:Πήγαμε από τη μία ή τις δύο αλλαγές, από τους 3, μετά στις 3 από τους 5, και τώρα προφανώς 3 από τους 7. Ήμουν προπονητής στην Chester, και κυριολεκτικά μας σκότωσε όταν πήγε από τους 3/5 στο 3/7 καθώς έπρεπε να πληρώνουμε bonus σε αυτούς που ήταν στον πάγκο.
JK:Τώρα σκέφτονται να υπάρχουν 9 αλλαγές αλλά δεν έχουμε το χώρο για τόσες! Η ιδέα είναι ότι θέλουν να φέρουν τους πιο μικρούς σε ηλικία παίκτες, πιο κοντά στην πρώτη ομάδα. Αλλά το πρόβλημα είναι ότι αν κάθονται στον πάγκο, δε θα μπορούν να παίζουν πολύ οπότε δε βγάζει νόημα. Είναι καλύτερο για αυτούς να παίζουν με την U21 παρά να κάθονται στον πάγκο.
JP:Jürgen δεν είσαι άγνωστος με τα derbies λόγω των πολλών χρόνων σου στη Γερμανία. Πως ήταν αυτά τα παιχνίδια Dortmund - Schalke το να είσαι μέρος τους?
JK:Αρχικά στη Mainz, όταν ανεβήκαμε κατηγορία, κανένας δε μας είχε στο νου του για κάποιο ντέρμπι, επειδή δεν είχαμε μεγάλη ιστορία. Βρισκόμασταν ας πούμε κοντά στην (Eintracht) Frankfurt για παράδειγμα, αλλά σκεφτόντουσαν ' είναι ωραίο που σας γνωρίζουμε αλλά του χρόνου θα είστε πάλι στη δεύτερη κατηγορία '. Με τη Dortmund ήταν εντελώς διαφορετικά τα πράγματα.
JB:Το derby της κοιλάδας του Ruhr...
JK:Απολύτως, ήταν φανταστικό. Στην πρώτη μου σεζόν εκεί, το 2008, στο 4ο παιχνίδι μας παίξαμε με τη Schalke. Τα 3 πρώτα παιχνίδια μας ήταν απέναντι στη Leverkusen, τη Bayern και την Cottbus αλλά κανείς δε μίλησε για εκείνα τα παιχνίδια.
Η Leverkusen, αρκετά δύσκολη, καλή ομάδα, θα μπορούσαμε να είχαμε χάσει 6-0, αλλά κανένας μπορεί να μην ασχολιόταν.
Χωρίς καμία επιτυχία στον σύλλογο, και πάλι το μόνο παιχνίδι το χρόνο όπου ο καθένας ενδιαφερόταν ήταν το derby. Στο Dortmund λένε ότι το derby έχει μεγαλύτερη αξία από το πρωτάθλημα. Μπορείς να το νιώσεις γύρω από το παιχνίδι. Το πρώτο μου derby εκεί δεν άρχισε και τόσο καλά...(γέλια)
JP:Βρισκόσασταν πίσω στο σκορ με 3-0...
JK:Το ξέρω!
KR:Αυτή είναι μια κακή μέρα.
JK: Όχι περιμένετε, επιστρέψαμε στο παιχνίδι!(γέλια).Η Schalke θα μπορούσε να έχει σκοράρει κι άλλο γκολ. Είχαν μία από τις μεγαλύτερες ευκαιρίες που έχω δει στη ζωή μου, στις αρχές του δευτέρου ημιχρόνου.
O Kevin Kuranyi, ήταν 10 εκατοστά, ίσως και 15 μακριά από το γκολ. Έχασε τη μπάλα!Θα μπορούσε να είναι 4-0!Εκείνη τη στιγμή σκέφτηκα τη γυναίκα μου, την Ulla.Σκέφτηκα: ' Ελπίζω να ξέρει που είναι οι βαλίτσες μας επειδή ίσως χρειαστεί να πακετάρουμε! (γέλια)
Θα μπορούσαν να αλλάξουν τα πάντα αν είχε γίνει το 4-0. Μετά από αυτό βέβαια επιστρέψαμε στο παιχνίδι.
Με κεφαλιά του Neven Subotic κάναμε το 3-1. Ο Alex Frei, ένας διάσημος επιθετικός στο Dortmund, έκανε το 3-2. Μετά από μακροχρόνιο τραυματισμό, τον είχα απλά στον πάγκο σε περίπτωση που του δώσω 5 λεπτά αλλά έπρεπε να τον βάλω από το ημίχρονο. Πέτυχε ένα απίστευτο γκολ από τα 25 μέτρα.
Μετά πήραμε πέναλτι στο τελευταίο λεπτό και ισοφαρίσαμε σε 3-3. Φάνηκε καλύτερα, να πω την αλήθεια από το να κερδίζαμε. Ήταν η αρχή για κάτι ωραίο. Ήταν μία σημαντική στιγμή σε όλη την ιστορία της Dortmund. Ήταν εύκολο να το απολαύσουμε.
JP:Με τόση πίεση αναφορικά με τα Merseyside derbies, απολάμβανες να παίζεις σε αυτά, πίσω στην δεκαετία του 80'?
KR: Όχι,δεν το απολάμβανα.
JB:Κι εγώ το ίδιο.
KR:Οι καιροί έχουν αλλάξει. Εγώ μεγάλωσα ως οπαδός της Everton. Όταν η Liverpool έπαιξε με την Everton στη δική μας εποχή, νομίζω ότι σήμαινε πολλά περισσότερα. Πραγματικά πιστεύω ότι σήμαινε πολλά περισσότερα και στους παίκτες τότε. Νομίζω ότι μερικοί από τους παίκτες το αντιμετωπίζουν όπως κάθε παιχνίδι αυτές τις μέρες. Πάντα θυμάμαι τον Sylvain Distin να το λέει αυτό, μερικά χρόνια πριν.
JK:Δεν το νομίζω. Έχεις δίκιο όταν λες ότι η μεγαλύτερη διαφορά είναι ότι υπήρχαν περισσότεροι τοπικοί παίκτες σε αυτές τις αναμετρήσεις. Ήξεραν φυσιολογικά από το πρώτο λεπτό της ζωής τους, για τη σημασία του derby. Αλλά τώρα η κοινή οπτική είναι τόσο μεγάλη αυτήν τη στιγμή - από εκεί έρχεται η πίεση. Όλοι οι παίκτες μου ξέρουν για το derby επειδή ακούν τόσο πολλά για αυτό.Ξέρουν τη σημασία αυτού του παιχνιδιού.
KR:Γνωρίζεις την τελευταία φορά που βρέθηκα στο Melwood? Ήταν το 1978 όταν έπαιξα για την πρώτη ομάδα της Everton, που ήταν για τις U17/U18. Η πρώτη ομάδα και ίσως και η δεύτερη ομάδα έπαιξαν εκεί. Οι ρεζέρβες θα έπαιζαν τότε στις 2 είτε στο Goodison είτε στο Anfield, και μετά οι πρώτες ομάδες, θα έπαιζαν το derby αργότερα.
JK: Όλα σε μία μέρα?
KR:Ναι. Περίμενες τις ρεζέρβες και το αποτέλεσμά τους, στο ημίχρονο. Γνωρίζαμε ήδη και πως τα πήγαν η πρώτη και η δεύτερη ομάδα των ακαδημιών.
Η άλλη ερώτηση ήταν:πόσοι πήραν κάρτα? Πόσοι αποβλήθηκαν? Ήταν πιο νευρικά τα πράγματα τότε. Ποτέ δεν έβλεπες πολύ ποδόσφαιρο τα πρώτα 20-30 λεπτά. Αν έπαιζες στο κέντρο, θα είχες σίγουρα πόνο στον αυχένα.
JB: Ήταν πραγματικές μάχες και μετά κάθε τόσο και λίγο, θα παιζόταν και ποδόσφαιρο.
KR:Η ομάδα που θα προσαρμοζόταν νωρίτερα στο παιχνίδι, συνήθως θα κέρδιζε.
JB: Θυμάμαι που έπαιξα σε ένα mini-derby πριν παίξω στην πρώτη ομάδα. Παίζαμε στο Anfield. Είχαν έναν μικρό επιθετικό που ονομαζόταν Warren Aspinall. Ε, με κλώτσησε και εγώ τα έχασα.
Είχα εκνευριστεί. Μου είχαν πει ' θα πρέπει να σταματήσεις οτιδήποτε κάνουν'.Το παιχνίδι συνεχιζόταν ενώ εγώ κυνηγούσα εκείνον! Τον κλώτσησα κι εγώ και μετά έπρεπε να βγει. Έτσι είχαν τα πράγματα τότε. Δεν έπρεπε να δείχνεις αδυναμίες. Έπρεπε να βγεις μπροστά.
Έπαιξα σε έναν ημιτελικό του FA Cup, απέναντι στη Manchester United στο Goodison το 1985 πριν παίξω σε Merseyside derby. Τώρα αυτό ήταν πολύ έντονο. Η μπάλα είχε βγει έξω, και καθώς πήγαινα να την πάρω, οι οπαδοί της United με χλεύαζαν μπροστά στα μούτρα μου.
Το πρώτο μου derby απέναντι στην Everton ήταν αφότου οι Blues είχαν κερδίσει το πρωτάθλημα το 1985. Ήταν το τελευταίο παιχνίδι του πρωταθλήματος και ετοιμαζόμασταν να παίξουμε στον τελικό του European Cup.
KR:Μας πιέσατε πάρα πολύ, αλλά σας κερδίσαμε με 1-0. Ο Andy Gray βουτούσε μπροστά από τους παίκτες για να τους αποτρέψει να σουτάρουν και η μπάλα πήγαινε στο στήθος του. Ήταν ένα περίεργο παιχνίδι.
JB:Λόγω των περιστάσεων με αυτά που γινόντουσαν στο derby, δεν ήταν τίποτα μπροστά σε αυτό που θα ακολουθούσε. Όταν έπαιξα στο derby στις αρχές της σεζόν 1985/86, ήταν διαφορετικό. Εκείνο μετρούσε πάρα πολύ. Πραγματικά το ένιωσα. Ήταν περισσότερα τα κέρδη τότε. Βρεθήκαμε με 3-0 μπροστά στο σκορ, αλλά μετά μας πιέσατε πολύ και τελικά κρατήσαμε στο 3-2.
KR:Θυμάμαι τον Rushie να είναι κάτω, παριστάνοντας πως έχει χτυπήσει, αλλά μέσα στο επόμενο λεπτό έπαιζε κανονικά. Μετά είπα στον Ian Marshall: ' Θα έπρεπε να έχεις το νου σου σε αυτόν! '.
JK:Μήπως το derby άλλαξε εντελώς μετά το 1989?
KR: Όχι μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Ο τελικός κυπέλλου ακριβώς μετά το Hillsborough, ήταν ένα παιχνίδι που δε μπορούσαμε να κερδίσουμε. Τα πάντα σε εκείνη τη μέρα είχαν να κάνουν με τη Liverpool. Ήμασταν απλά μία ακόμη ομάδα. Έτσι ακριβώς ένιωσα σαν παίκτης, παίζοντας για την αντίπαλη ομάδα. Νομίζω ότι δεν είχε σημασία με ποιον θα έπαιζε η Liverpool εκείνη την ημέρα, πάλι θα κέρδιζε.
JK:Από τότε που ήρθα εδώ, έχω την αίσθηση ότι η αντιπαλότητα ήταν πιο εχθρική μεταξύ της Dortmund και της Schalke.Για παράδειγμα, δε θα δούλευες για τη Dortmund αν ήσουν οπαδός της Schalke. Καμία τύχη.
Αν πεις ότι ' εντάξει, είμαι καλό σε αυτό και σε αυτό, μπορώ να δουλέψω εδώ?' , θα έλεγαν ' Σε ποιο club? ', και εσύ θα έλεγες: ' στη Schalke', και θα σου απαντούσαν: ' ευχαριστούμε, τώρα μπορείς να φύγεις' .
Από τη Dortmund μέχρι τη Schalke είναι 25 χιλιόμετρα. Στο Dortmund, δεν υπάρχουν πολλοί οπαδοί της Schalke, αλλά αν πας 10 χιλιόμετρα πιο μακριά, θα δεις πολλούς. Ως προπονητής της Dortmund, ζούσα σε μια οδό, και οι δύο γείτονές μου ήταν οπαδοί της Schalke. Το έδειχναν κάθε μέρα, με σημαίες!
Αν χάναμε από εκείνους, το επόμενο πρωί θα τους έβλεπα, και θα ούρλιαζαν καλημέρα, αν έχανε η Schalke δεν έλεγαν ούτε γεια.
Εδώ νιώθω ότι είναι λίγο διαφορετικά. Όλους τους Evertonian που γνώρισα μέχρι σήμερα ήταν πολύ φιλικοί.
KR: Έχεις και οπαδούς της Liverpool και της Everton, που ζουν στο ίδιο σπίτι. Βλέπεις άτομα που μεγάλωσαν ως Evertonians σε οικογένειες που είναι Liverpool, και το αντίστροφο.
JB:Ο αδερφός μου είναι Evertonian. Πάντα υπήρχε αυτή η αντιπαλότητα.
JK: Έχω πετύχει μερικούς Evertonians στους δρόμους, και ήταν φιλικοί. Είχα πετύχει οδηγούς ταξί που ήταν οπαδοί της Everton. Ήταν πολύ καλοί μαζί μου.
JB: Περίμενε να τους δεις πως θα είναι αν κερδίσετε την Τετάρτη το βράδυ!
JK:(Γέλια). Στην αρχή σκέφτηκα ' εντάξει, μπορεί να είναι χαρούμενοι που είμαι εδώ, επειδή πιστεύουν ότι η Liverpool δε θα έχει επιτυχίες για τα επόμενα 20 χρόνια!
Πηγή:Liverpool Echo
Επιμέλεια:Χρήστος Τσακαλέρης
Το 226ο Merseyside derby θα είναι η πρώτη εμπειρία του Jürgen Klopp από την τεράστια αντιπαλότητα που υπάρχει μεταξύ της Everton και της Liverpool.
Ο Γερμανός τεχνικός, βρήκε χρόνο παράλληλα με την προετοιμασία της ομάδας για το παιχνίδι της Τετάρτης, και κάθισε στο Melwood μαζί με δύο παίκτες που ήταν αντίπαλοι σε αυτά τα derby πριν 3 δεκαετίες περίπου.
Ο Kevin Ratcliffe είναι ο πιο επιτυχημένος αρχηγός στην ιστορία της Everton, που την οδήγησε στην κατάκτηση των FA Cup, European Cup Winners Cup και 2 πρωταθλημάτων κατά τη διάρκεια 15 χρόνων πιστής αφοσίωσης και προσφοράς.
Ο πρώην αμυντικός των Reds, Jim Beglin, ήταν παίκτης - κλειδί στην αρμάδα του Kenny Dalglish, στο ιστορικό εκείνο Double τη σεζόν 1985/86, καθώς οι Reds μετά το πρωτάθλημα, κατέκτησαν και το FA Cup απέναντι στην Everton, σε έναν τελικό που για πρώτη φορά είχε τις δύο ομάδες του Merseyside στο Wembley.
Τώρα είναι δύο σεβαστοί δημοσιογράφοι και μαζί με τον δημοσιογράφο της Liverpool Echo, James Pearce πήγαν να συναντήσουν τον Jürgen Klopp.
Ο Jürgen Klopp ήταν πρόθυμος να 'βυθίσει' τον εαυτό του στην ιστορία αυτής της μονομαχίας, καθώς και να μοιραστεί μερικές λεπτομέρειες και από τα derby Dortmund - Schalke.
(* για συντομία θα χρησιμοποιηθούν τα αρχικά των τεσσάρων που πήραν μέρος στη συζήτηση, δηλαδή: James Pearce - JP, Jürgen Klopp - JK, Jim Beglin - JB, Kevin Ratcliffe - KR)
JP:Jürgen, πόσο ανυπόμονος είσαι για το πρώτο σου Merseyside derby?
JK:Είμαι πολύ χαρούμενος για αυτό. Στο αρκετά γεμάτο πρόγραμμά μας, είναι ωραίο για μένα, να έχω ένα παιχνίδι όπου δε χρειάζεται να σκεφτώ ποιες είναι οι σωστές λέξεις.
KR:Κίνητρο?
JK:Ναι, είναι προφανές.Σήμερα(σ.σ. χθες) το πρωί, όταν βρεθήκαμε στα αποδυτήρια και μιλήσαμε λίγο για το παιχνίδι της Κυριακής με τη Bournemouth, δε νομίζω ότι άκουγε και κανένας!
Όλοι σκέφτονται την Everton. Και φυσικά είμαι εντάξει με αυτό. Αυτό είναι πολύ καλό. Είναι πολύ συναρπαστικό. Και πολύ σημαντικό επίσης!
Τα derbies είναι πάντα δύσκολα επειδή πρέπει να διαχειριστείς την πίεση. Δεν υπάρχει κάποιο πλεονέκτημα ή μειονέκτημα για κάποια ομάδα.
Για μένα, μου αρέσουν τα ιδιαίτερα παιχνίδια. Είμαι προπονητής από το 2001. Αυτό σημαίνει 15 χρόνια, και κάθε παιχνίδι είναι σημαντικό. Αλλά με τέτοια ιδιαίτερα παιχνίδια είναι διαφορετικά τα πάντα 3 με 4 ημέρες πριν.
KR:Εμείς δεν είχαμε meetings με την ομάδα με τον Howard(Kendall).Απλά θα μας έλεγε την αποστολή και την ενδεκάδα μέσα στο λεωφορείο καθ'οδόν για το γήπεδο.Απλά θα μας έλεγε:'Εσύ είσαι το νούμερο 4, εσύ το 6, εσύ το 8...', αυτό ήταν.
JB:Ο Kenny Dalglish ήταν το ίδιο. Πάντα επέλεγε την ομάδα 1 ώρα και ένα τέταρτο πριν την έναρξη του παιχνιδιού. Καθόμασταν όλοι και μας ρωτούσε:'Είσαι έτοιμος?', μετά θα έβγαζε την ομάδα για προθέρμανση. Ο Joe Fagan θα έλεγε πάντα την ομάδα του, μία μέρα πριν το παιχνίδι. Θα ευχόμουν να μην το έκανε. Όταν μου είπε ότι θα έκανα το ντεμπούτο μου το 1984, δεν κοιμήθηκα εκείνο το βράδυ.
JK:Τότε ήταν μια διαφορετική περίοδος. Πολλά πράγματα έχουν αλλάξει από τότε. Όταν άρχισα να αναλύω τα παιχνίδια πίσω στο 2001, είχα DVD.
Θα καθόμουν στο σπίτι, παρακολουθώντας παιχνίδια από μια κανονική τηλεόραση, κοιτάζοντας ότι μπορούσα και προσπαθώντας να αντιληφθώ τι θα αντιμετωπίζαμε μερικές εβδομάδες αργότερα. Το πρόβλημα ήταν ότι στις συναντήσεις της ομάδας, πάντα έπρεπε να τρέχω πίσω και μπροστά το video, προσπαθώντας να πάω στο σωστό κομμάτι που ήθελα να εστιάσω. Ήταν τόσο βαρετό για μένα μέχρι να φτάσω στην σωστή στιγμή του video. Ήμουν σε φάση 'ω Θεέ μου, τι κάνω εδώ πέρα?'.
Αλλά έτσι ξεκίνησαν όλα. Τώρα έχουμε 2 συναντήσεις με την ομάδα πριν το παιχνίδι, 2 μετά, έχουμε αναλυτές και το να αναλύεις ένα παιχνίδι είναι μεγάλο πράγμα. Αυτή είναι η μεγαλύτερη διαφορά δίπλα στα φυσιολογικά πράγματα. Όταν εσείς παλικάρια παίζατε, μπορούσαν οι ομάδες να κάνουν αλλαγές?
KR:Πήγαμε από τη μία ή τις δύο αλλαγές, από τους 3, μετά στις 3 από τους 5, και τώρα προφανώς 3 από τους 7. Ήμουν προπονητής στην Chester, και κυριολεκτικά μας σκότωσε όταν πήγε από τους 3/5 στο 3/7 καθώς έπρεπε να πληρώνουμε bonus σε αυτούς που ήταν στον πάγκο.
JK:Τώρα σκέφτονται να υπάρχουν 9 αλλαγές αλλά δεν έχουμε το χώρο για τόσες! Η ιδέα είναι ότι θέλουν να φέρουν τους πιο μικρούς σε ηλικία παίκτες, πιο κοντά στην πρώτη ομάδα. Αλλά το πρόβλημα είναι ότι αν κάθονται στον πάγκο, δε θα μπορούν να παίζουν πολύ οπότε δε βγάζει νόημα. Είναι καλύτερο για αυτούς να παίζουν με την U21 παρά να κάθονται στον πάγκο.
JP:Jürgen δεν είσαι άγνωστος με τα derbies λόγω των πολλών χρόνων σου στη Γερμανία. Πως ήταν αυτά τα παιχνίδια Dortmund - Schalke το να είσαι μέρος τους?
JK:Αρχικά στη Mainz, όταν ανεβήκαμε κατηγορία, κανένας δε μας είχε στο νου του για κάποιο ντέρμπι, επειδή δεν είχαμε μεγάλη ιστορία. Βρισκόμασταν ας πούμε κοντά στην (Eintracht) Frankfurt για παράδειγμα, αλλά σκεφτόντουσαν ' είναι ωραίο που σας γνωρίζουμε αλλά του χρόνου θα είστε πάλι στη δεύτερη κατηγορία '. Με τη Dortmund ήταν εντελώς διαφορετικά τα πράγματα.
JB:Το derby της κοιλάδας του Ruhr...
JK:Απολύτως, ήταν φανταστικό. Στην πρώτη μου σεζόν εκεί, το 2008, στο 4ο παιχνίδι μας παίξαμε με τη Schalke. Τα 3 πρώτα παιχνίδια μας ήταν απέναντι στη Leverkusen, τη Bayern και την Cottbus αλλά κανείς δε μίλησε για εκείνα τα παιχνίδια.
Η Leverkusen, αρκετά δύσκολη, καλή ομάδα, θα μπορούσαμε να είχαμε χάσει 6-0, αλλά κανένας μπορεί να μην ασχολιόταν.
Χωρίς καμία επιτυχία στον σύλλογο, και πάλι το μόνο παιχνίδι το χρόνο όπου ο καθένας ενδιαφερόταν ήταν το derby. Στο Dortmund λένε ότι το derby έχει μεγαλύτερη αξία από το πρωτάθλημα. Μπορείς να το νιώσεις γύρω από το παιχνίδι. Το πρώτο μου derby εκεί δεν άρχισε και τόσο καλά...(γέλια)
JP:Βρισκόσασταν πίσω στο σκορ με 3-0...
JK:Το ξέρω!
KR:Αυτή είναι μια κακή μέρα.
JK: Όχι περιμένετε, επιστρέψαμε στο παιχνίδι!(γέλια).Η Schalke θα μπορούσε να έχει σκοράρει κι άλλο γκολ. Είχαν μία από τις μεγαλύτερες ευκαιρίες που έχω δει στη ζωή μου, στις αρχές του δευτέρου ημιχρόνου.
O Kevin Kuranyi, ήταν 10 εκατοστά, ίσως και 15 μακριά από το γκολ. Έχασε τη μπάλα!Θα μπορούσε να είναι 4-0!Εκείνη τη στιγμή σκέφτηκα τη γυναίκα μου, την Ulla.Σκέφτηκα: ' Ελπίζω να ξέρει που είναι οι βαλίτσες μας επειδή ίσως χρειαστεί να πακετάρουμε! (γέλια)
Θα μπορούσαν να αλλάξουν τα πάντα αν είχε γίνει το 4-0. Μετά από αυτό βέβαια επιστρέψαμε στο παιχνίδι.
Με κεφαλιά του Neven Subotic κάναμε το 3-1. Ο Alex Frei, ένας διάσημος επιθετικός στο Dortmund, έκανε το 3-2. Μετά από μακροχρόνιο τραυματισμό, τον είχα απλά στον πάγκο σε περίπτωση που του δώσω 5 λεπτά αλλά έπρεπε να τον βάλω από το ημίχρονο. Πέτυχε ένα απίστευτο γκολ από τα 25 μέτρα.
Μετά πήραμε πέναλτι στο τελευταίο λεπτό και ισοφαρίσαμε σε 3-3. Φάνηκε καλύτερα, να πω την αλήθεια από το να κερδίζαμε. Ήταν η αρχή για κάτι ωραίο. Ήταν μία σημαντική στιγμή σε όλη την ιστορία της Dortmund. Ήταν εύκολο να το απολαύσουμε.
JP:Με τόση πίεση αναφορικά με τα Merseyside derbies, απολάμβανες να παίζεις σε αυτά, πίσω στην δεκαετία του 80'?
KR: Όχι,δεν το απολάμβανα.
JB:Κι εγώ το ίδιο.
KR:Οι καιροί έχουν αλλάξει. Εγώ μεγάλωσα ως οπαδός της Everton. Όταν η Liverpool έπαιξε με την Everton στη δική μας εποχή, νομίζω ότι σήμαινε πολλά περισσότερα. Πραγματικά πιστεύω ότι σήμαινε πολλά περισσότερα και στους παίκτες τότε. Νομίζω ότι μερικοί από τους παίκτες το αντιμετωπίζουν όπως κάθε παιχνίδι αυτές τις μέρες. Πάντα θυμάμαι τον Sylvain Distin να το λέει αυτό, μερικά χρόνια πριν.
JK:Δεν το νομίζω. Έχεις δίκιο όταν λες ότι η μεγαλύτερη διαφορά είναι ότι υπήρχαν περισσότεροι τοπικοί παίκτες σε αυτές τις αναμετρήσεις. Ήξεραν φυσιολογικά από το πρώτο λεπτό της ζωής τους, για τη σημασία του derby. Αλλά τώρα η κοινή οπτική είναι τόσο μεγάλη αυτήν τη στιγμή - από εκεί έρχεται η πίεση. Όλοι οι παίκτες μου ξέρουν για το derby επειδή ακούν τόσο πολλά για αυτό.Ξέρουν τη σημασία αυτού του παιχνιδιού.
KR:Γνωρίζεις την τελευταία φορά που βρέθηκα στο Melwood? Ήταν το 1978 όταν έπαιξα για την πρώτη ομάδα της Everton, που ήταν για τις U17/U18. Η πρώτη ομάδα και ίσως και η δεύτερη ομάδα έπαιξαν εκεί. Οι ρεζέρβες θα έπαιζαν τότε στις 2 είτε στο Goodison είτε στο Anfield, και μετά οι πρώτες ομάδες, θα έπαιζαν το derby αργότερα.
JK: Όλα σε μία μέρα?
KR:Ναι. Περίμενες τις ρεζέρβες και το αποτέλεσμά τους, στο ημίχρονο. Γνωρίζαμε ήδη και πως τα πήγαν η πρώτη και η δεύτερη ομάδα των ακαδημιών.
Η άλλη ερώτηση ήταν:πόσοι πήραν κάρτα? Πόσοι αποβλήθηκαν? Ήταν πιο νευρικά τα πράγματα τότε. Ποτέ δεν έβλεπες πολύ ποδόσφαιρο τα πρώτα 20-30 λεπτά. Αν έπαιζες στο κέντρο, θα είχες σίγουρα πόνο στον αυχένα.
JB: Ήταν πραγματικές μάχες και μετά κάθε τόσο και λίγο, θα παιζόταν και ποδόσφαιρο.
KR:Η ομάδα που θα προσαρμοζόταν νωρίτερα στο παιχνίδι, συνήθως θα κέρδιζε.
JB: Θυμάμαι που έπαιξα σε ένα mini-derby πριν παίξω στην πρώτη ομάδα. Παίζαμε στο Anfield. Είχαν έναν μικρό επιθετικό που ονομαζόταν Warren Aspinall. Ε, με κλώτσησε και εγώ τα έχασα.
Είχα εκνευριστεί. Μου είχαν πει ' θα πρέπει να σταματήσεις οτιδήποτε κάνουν'.Το παιχνίδι συνεχιζόταν ενώ εγώ κυνηγούσα εκείνον! Τον κλώτσησα κι εγώ και μετά έπρεπε να βγει. Έτσι είχαν τα πράγματα τότε. Δεν έπρεπε να δείχνεις αδυναμίες. Έπρεπε να βγεις μπροστά.
Έπαιξα σε έναν ημιτελικό του FA Cup, απέναντι στη Manchester United στο Goodison το 1985 πριν παίξω σε Merseyside derby. Τώρα αυτό ήταν πολύ έντονο. Η μπάλα είχε βγει έξω, και καθώς πήγαινα να την πάρω, οι οπαδοί της United με χλεύαζαν μπροστά στα μούτρα μου.
Το πρώτο μου derby απέναντι στην Everton ήταν αφότου οι Blues είχαν κερδίσει το πρωτάθλημα το 1985. Ήταν το τελευταίο παιχνίδι του πρωταθλήματος και ετοιμαζόμασταν να παίξουμε στον τελικό του European Cup.
KR:Μας πιέσατε πάρα πολύ, αλλά σας κερδίσαμε με 1-0. Ο Andy Gray βουτούσε μπροστά από τους παίκτες για να τους αποτρέψει να σουτάρουν και η μπάλα πήγαινε στο στήθος του. Ήταν ένα περίεργο παιχνίδι.
JB:Λόγω των περιστάσεων με αυτά που γινόντουσαν στο derby, δεν ήταν τίποτα μπροστά σε αυτό που θα ακολουθούσε. Όταν έπαιξα στο derby στις αρχές της σεζόν 1985/86, ήταν διαφορετικό. Εκείνο μετρούσε πάρα πολύ. Πραγματικά το ένιωσα. Ήταν περισσότερα τα κέρδη τότε. Βρεθήκαμε με 3-0 μπροστά στο σκορ, αλλά μετά μας πιέσατε πολύ και τελικά κρατήσαμε στο 3-2.
KR:Θυμάμαι τον Rushie να είναι κάτω, παριστάνοντας πως έχει χτυπήσει, αλλά μέσα στο επόμενο λεπτό έπαιζε κανονικά. Μετά είπα στον Ian Marshall: ' Θα έπρεπε να έχεις το νου σου σε αυτόν! '.
JK:Μήπως το derby άλλαξε εντελώς μετά το 1989?
KR: Όχι μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Ο τελικός κυπέλλου ακριβώς μετά το Hillsborough, ήταν ένα παιχνίδι που δε μπορούσαμε να κερδίσουμε. Τα πάντα σε εκείνη τη μέρα είχαν να κάνουν με τη Liverpool. Ήμασταν απλά μία ακόμη ομάδα. Έτσι ακριβώς ένιωσα σαν παίκτης, παίζοντας για την αντίπαλη ομάδα. Νομίζω ότι δεν είχε σημασία με ποιον θα έπαιζε η Liverpool εκείνη την ημέρα, πάλι θα κέρδιζε.
JK:Από τότε που ήρθα εδώ, έχω την αίσθηση ότι η αντιπαλότητα ήταν πιο εχθρική μεταξύ της Dortmund και της Schalke.Για παράδειγμα, δε θα δούλευες για τη Dortmund αν ήσουν οπαδός της Schalke. Καμία τύχη.
Αν πεις ότι ' εντάξει, είμαι καλό σε αυτό και σε αυτό, μπορώ να δουλέψω εδώ?' , θα έλεγαν ' Σε ποιο club? ', και εσύ θα έλεγες: ' στη Schalke', και θα σου απαντούσαν: ' ευχαριστούμε, τώρα μπορείς να φύγεις' .
Από τη Dortmund μέχρι τη Schalke είναι 25 χιλιόμετρα. Στο Dortmund, δεν υπάρχουν πολλοί οπαδοί της Schalke, αλλά αν πας 10 χιλιόμετρα πιο μακριά, θα δεις πολλούς. Ως προπονητής της Dortmund, ζούσα σε μια οδό, και οι δύο γείτονές μου ήταν οπαδοί της Schalke. Το έδειχναν κάθε μέρα, με σημαίες!
Αν χάναμε από εκείνους, το επόμενο πρωί θα τους έβλεπα, και θα ούρλιαζαν καλημέρα, αν έχανε η Schalke δεν έλεγαν ούτε γεια.
Εδώ νιώθω ότι είναι λίγο διαφορετικά. Όλους τους Evertonian που γνώρισα μέχρι σήμερα ήταν πολύ φιλικοί.
KR: Έχεις και οπαδούς της Liverpool και της Everton, που ζουν στο ίδιο σπίτι. Βλέπεις άτομα που μεγάλωσαν ως Evertonians σε οικογένειες που είναι Liverpool, και το αντίστροφο.
JB:Ο αδερφός μου είναι Evertonian. Πάντα υπήρχε αυτή η αντιπαλότητα.
JK: Έχω πετύχει μερικούς Evertonians στους δρόμους, και ήταν φιλικοί. Είχα πετύχει οδηγούς ταξί που ήταν οπαδοί της Everton. Ήταν πολύ καλοί μαζί μου.
JB: Περίμενε να τους δεις πως θα είναι αν κερδίσετε την Τετάρτη το βράδυ!
JK:(Γέλια). Στην αρχή σκέφτηκα ' εντάξει, μπορεί να είναι χαρούμενοι που είμαι εδώ, επειδή πιστεύουν ότι η Liverpool δε θα έχει επιτυχίες για τα επόμενα 20 χρόνια!
Πηγή:Liverpool Echo
Επιμέλεια:Χρήστος Τσακαλέρης