Επιμέλεια:Γιώργος Δρογγίτης
Κυριακή,23 Νοεμβρίου 2014.Η Λίβερπουλ δέχεται "σφαλιάρα" από την Κρίσταλ Πάλας, "κατρακυλά" στην ενδέκατη θέση της Πρέμιερ Λίγκ,στο -10 από την τετράδα και κινδυνεύει να χάσει το "τραίνο" για τις επόμενες Ευρωπαϊκές διοργανώσεις.Τρίτη,9 Δεκεμβρίου 2014.Η Βασιλεία παίρνει εύκολα το "Χ" στο Άνφιλντ και περνάει στους "16" του Τσάμπιονς Λίγκ,αφήνοντας τη Λίβερπουλ να συμβιβάζεται με την ιδέα του Γιουρόπα Λίγκ.
Και φτάνουμε στο σήμερα,25/2/2015, με τους "κόκκινους" να έχουν κάνει τον πιο σπουδαίο δεύτερο γύρο στο Αγγλικό πρωτάθλημα,να βρίσκονται σε Ευρωπαϊκή τροχιά,πολύ κοντά μάλιστα στις θέσεις που οδηγούν στο Τσάμπιονς Λίγκ, να έχουν το πάνω χέρι στις διπλές αναμετρήσεις με την Μπεσίκτας για τους "32" του Γιουρόπα Λίγκ και να βρίσκονται στους "8" του FA cup.
Ήταν εκείνο το παιχνίδι με την Κρίσταλ Πάλας τέλη Νοέμβρη που όλοι πιστέψαμε ότι ο Ρότζερς τελείωσε από την ομάδα.Ήταν εκείνο το βράδυ ίσως το πιο "εφιαλτικό" από όλα,αν και είχαν προηγηθεί πολλά παρόμοια.Ο Τζον Χένρι χάνει την εμπιστοσύνη του προς το πρόσωπο του Βόρειο Ιρλανδού, θέλει να τον απολύσει,αλλά τελικά πείθεται να του δώσει λίγο ακόμη χρόνο.Τρεις μήνες αργότερα ο προπονητής της ομάδας του Μερσεϊσάιντ έχει καταφέρει να αντιστρέψει την κατάσταση και να βρίσκεται μέσα στους στόχους που είχε ο ίδιος θέσει πριν ξεκινήσει η χρονιά.Τετράδα,κύπελλο και Ευρωπαϊκή διάκριση.Τελικά μήπως κόλαση και παράδεισος στο ποδόσφαιρο δεν απέχουν και τόσο;
Μετά από εκείνο το παιχνίδι με την Βασιλεία στην Αγγλία,ο Ρότζερς ήξερε ότι για να παραμείνει στο "τιμόνι" της ομάδας έπρεπε να αλλάξει πολλά,μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα και το έκανε.
Όλα ξεκινούν από την άμυνα λένε οι προπονητές και έχουν δίκιο.Η αμυντική λειτουργία της Λίβερπουλ ήταν "τραγική" στο πρώτο μισό της σεζόν και για να ξεκινήσει ένα καλό σερί,έπρεπε να βρεθεί μια σταθερότητα στα μετόπισθεν.Ο Ρότζερς αλλάζει το σύστημα της ομάδας του σε 3-4-3 και γίνεται ο πρώτος προπονητής που παίζει με τρεις αμυντικούς μέσα στη χρονιά.Ας αναλύσουμε το σχήμα αυτό.
Το 3-4-3 είναι ένα σύστημα με τρία στόπερ, δύο full back, δύο μέσους σε ελεύθερο ρόλο που αναλαμβάνουν τη δημιουργία,δύο χαφ που βοηθούν στο ανασταλτικό κομμάτι και ένα σέντερ φορ.Με λίγα λόγια ο πανέξυπνος Μπρένταν Ρότζερς,βρήκε ένα πολύ ισορροπημένο σχήμα,το οποίο εφάρμοσε με το δικό του,σωστό στυλ παιχνιδιού και τοποθέτησε τους ποδοσφαιριστές του στη σωστή θέση για να πάρει τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα.Πρώτα έπαιξε στην αμυντική τριάδα με Σακό-Σκρτέλ-Τουρέ και είχε πολύ θετικά δείγματα.Ο Ιβοριανός με την εμπειρία του ανταποκρίθηκε αμέσως και βοήθησε τους "κόκκινους" να βρουν τη σταθερότητα που έψαχναν αμυντικά,όμως λίγο αργότερα έπρεπε να φύγει για το Africa Cup,με το μόνο τρίτο καθαρό στόπερ που να υπάρχει στο ρόστερ να ακούει στο όνομα Ντέγιαν Λόβρεν που είχε απογοητεύσει με τις εμφανίσεις του και είχε χάσει από καιρό την θέση του στην αρχική ενδεκάδα.
Τότε ο Ρότζερς σκέφτεται να επαναφέρει στην ενδεκάδα τον Εμρέ Τσάν μετά από καιρό,αλλά σε μια θέση πρωτόγνωρη για αυτόν,αυτή του σέντερ μπάκ.Ο Γερμανός θα εντυπωσιάσει,ίσως ακόμα περισσότερο και από τον Τουρέ,χάρη στην ηγετικότητα,την μαχητικότητα και την δημιουργικότητα που τον διακατέχει.Παίκτης που μαρκάρει καλά,παίζει με μυαλό και έχει σωστή πάσα ήταν ο,τι έπρεπε για την θέση και ο Τσάν τα διέθετε."Έδεσε" αμέσως με τους παρτενέρ του στην άμυνα,Σακό και Σκρτέλ και όλοι μαζί αποτελούν πλέον την πιο αξιόπιστη αμυντική γραμμή του πρωταθλήματος,κάνοντας πρόσφατα και ρεκόρ συλλόγου για τα περισσότερα εκτός έδρας ματς χωρίς να δεχτεί η Λίβερπουλ γκολ,φτάνοντας τα πέντε.
Στο χώρο του κέντρου πρέπει να υπάρχουν παίκτες που να μαρκάρουν σε αυτό το σύστημα,για να καλύπτουν τα full back που κάνουν πολλά τρεξίματα, καθώς τους ανήκει όλη η πτέρυγα.Ο Ρότζερς έριξε στην ενδεκάδα τον Λούκας που δεν υπολογιζόταν μέχρι πριν τρεις μήνες.Ο Βραζιλιάνος αν και με έλλειψη τεχνικής,μπήκε για τα καλά στο πετσί του ρόλου και μάρκαρε θαυμάσια,βοηθώντας στην ανασταλτική λειτουργία της Λίβερπουλ.Το ίδιο έκανε και ο Χέντερσον,γνωστός για την "βρώμικη" δουλειά του στο χώρο του κέντρου, έχει βοηθήσει πολύ με τα αμέτρητα τρεξίματά του και το πάθος του.
Στα full back αρχικά είδαμε τους Μάρκοβιτς και Χέντερσον να παίρνουν αυτό τον ρόλο με σχετική επιτυχία,όμως πλέον έχουν καθιερωθεί οι Μορένο και Άιμπ που, "αναστατώνουν" τις αντίπαλες άμυνες με την ταχύτητά τους και παρουσιάζουν μεγάλη συνέπεια στο αμυντικό κομμάτι.
Δημιουργικά υπάρχουν ο Κουτίνιο και ο Λαλάνα.Ειδικά ο Βραζιλιάνος βρίσκεται σε απίθανη φόρμα και μοιάζει ανεπηρέαστος από τα συνεχόμενα παιχνίδια,όμως κανείς δε μπορεί να μείνει απογοητευμένος και από τη δουλειά του 27χρονου Άγγλου.Με τον Στάριτζ πλέον σε φούλ ρυθμούς ίσως δούμε τον Στέρλινγκ στην θέση του Λαλάνα, για να "ξεκλειδώνει" τις αντίπαλες άμυνες.
Επιθετικά χρησιμοποιήθηκε πολύ ο Στέρλινγκ ως σέντερ φορ. Δεν μπορείς να πεις ότι το "πείραμα" αυτό δούλεψε,αλλά ούτε και ότι απέτυχε.Με την επιστροφή του Στάριτζ,ο Στέρλινγκ πλέον επιστρέφει στην φυσική του θέση.
Όταν ονομάζεσαι Λίβερπουλ λογικό είναι να θες τα αποτελέσματα αμέσως, να θες τρόπαια, να θες παίκτες κλάσης.Αυτά όμως είναι εφικτά μόνο στη θεωρία.Το ποδόσφαιρο είναι δύσκολο άθλημα και για να φτάσεις στην κορυφή,ειδικά όταν μιλάμε για το Αγγλικό,πρωτάθλημα χρειάζεσαι καλό πλάνο.Μετά τη φυγή του Σουάρεζ,αποφασίστηκε από τη στιγμή που το μεταγραφικό μπάτζετ είναι λίγο, οι "κόκκινοι" να στηριχτούν ακόμη περισσότερο σε νεαρούς ποδοσφαιριστές.Και το πρώτο δείγμα από αυτούς είναι ιδιαίτερα θετικό.
Το μεταβατικό στάδιο της μετά-Σουάρεζ εποχής ήταν πολύ πιο δύσκολο από όσο καθένας μας φανταζόταν.Ο Ρότζερς το ήξερε όμως και έβαλε ρεαλιστικούς στόχους για την χρονιά αυτή.Όπως δήλωσε μάλιστα και πρόσφατα, η Λίβερπουλ θα κυνηγήσει με αξιώσεις το πρωτάθλημα τα δύο επόμενα χρόνια,όταν θα υπάρχει μεγαλύτερη εμπειρία και ωριμότητα.Ο Βόρειο Ιρλανδός είναι ένας προπονητής με ήθος,με εξυπνάδα και ρεαλιστικός.Μόνο περηφάνια αισθάνομαι που αυτός ο άνθρωπος αντιπροσωπεύει το μεγάλο όνομα της Λίβερπουλ.Όπως έχω πει πολλάκις και σε παλαιότερα άρθρα,ακόμα και όταν του ασκούταν πολύ σκληρή κριτική ,ο Μπρένταν Ρότζερς είναι ο καταλληλότερος για αυτή την δουλειά...
Κυριακή,23 Νοεμβρίου 2014.Η Λίβερπουλ δέχεται "σφαλιάρα" από την Κρίσταλ Πάλας, "κατρακυλά" στην ενδέκατη θέση της Πρέμιερ Λίγκ,στο -10 από την τετράδα και κινδυνεύει να χάσει το "τραίνο" για τις επόμενες Ευρωπαϊκές διοργανώσεις.Τρίτη,9 Δεκεμβρίου 2014.Η Βασιλεία παίρνει εύκολα το "Χ" στο Άνφιλντ και περνάει στους "16" του Τσάμπιονς Λίγκ,αφήνοντας τη Λίβερπουλ να συμβιβάζεται με την ιδέα του Γιουρόπα Λίγκ.
Και φτάνουμε στο σήμερα,25/2/2015, με τους "κόκκινους" να έχουν κάνει τον πιο σπουδαίο δεύτερο γύρο στο Αγγλικό πρωτάθλημα,να βρίσκονται σε Ευρωπαϊκή τροχιά,πολύ κοντά μάλιστα στις θέσεις που οδηγούν στο Τσάμπιονς Λίγκ, να έχουν το πάνω χέρι στις διπλές αναμετρήσεις με την Μπεσίκτας για τους "32" του Γιουρόπα Λίγκ και να βρίσκονται στους "8" του FA cup.
Μετά από εκείνο το παιχνίδι με την Βασιλεία στην Αγγλία,ο Ρότζερς ήξερε ότι για να παραμείνει στο "τιμόνι" της ομάδας έπρεπε να αλλάξει πολλά,μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα και το έκανε.
Όλα ξεκινούν από την άμυνα λένε οι προπονητές και έχουν δίκιο.Η αμυντική λειτουργία της Λίβερπουλ ήταν "τραγική" στο πρώτο μισό της σεζόν και για να ξεκινήσει ένα καλό σερί,έπρεπε να βρεθεί μια σταθερότητα στα μετόπισθεν.Ο Ρότζερς αλλάζει το σύστημα της ομάδας του σε 3-4-3 και γίνεται ο πρώτος προπονητής που παίζει με τρεις αμυντικούς μέσα στη χρονιά.Ας αναλύσουμε το σχήμα αυτό.
Τότε ο Ρότζερς σκέφτεται να επαναφέρει στην ενδεκάδα τον Εμρέ Τσάν μετά από καιρό,αλλά σε μια θέση πρωτόγνωρη για αυτόν,αυτή του σέντερ μπάκ.Ο Γερμανός θα εντυπωσιάσει,ίσως ακόμα περισσότερο και από τον Τουρέ,χάρη στην ηγετικότητα,την μαχητικότητα και την δημιουργικότητα που τον διακατέχει.Παίκτης που μαρκάρει καλά,παίζει με μυαλό και έχει σωστή πάσα ήταν ο,τι έπρεπε για την θέση και ο Τσάν τα διέθετε."Έδεσε" αμέσως με τους παρτενέρ του στην άμυνα,Σακό και Σκρτέλ και όλοι μαζί αποτελούν πλέον την πιο αξιόπιστη αμυντική γραμμή του πρωταθλήματος,κάνοντας πρόσφατα και ρεκόρ συλλόγου για τα περισσότερα εκτός έδρας ματς χωρίς να δεχτεί η Λίβερπουλ γκολ,φτάνοντας τα πέντε.
Στο χώρο του κέντρου πρέπει να υπάρχουν παίκτες που να μαρκάρουν σε αυτό το σύστημα,για να καλύπτουν τα full back που κάνουν πολλά τρεξίματα, καθώς τους ανήκει όλη η πτέρυγα.Ο Ρότζερς έριξε στην ενδεκάδα τον Λούκας που δεν υπολογιζόταν μέχρι πριν τρεις μήνες.Ο Βραζιλιάνος αν και με έλλειψη τεχνικής,μπήκε για τα καλά στο πετσί του ρόλου και μάρκαρε θαυμάσια,βοηθώντας στην ανασταλτική λειτουργία της Λίβερπουλ.Το ίδιο έκανε και ο Χέντερσον,γνωστός για την "βρώμικη" δουλειά του στο χώρο του κέντρου, έχει βοηθήσει πολύ με τα αμέτρητα τρεξίματά του και το πάθος του.
Στα full back αρχικά είδαμε τους Μάρκοβιτς και Χέντερσον να παίρνουν αυτό τον ρόλο με σχετική επιτυχία,όμως πλέον έχουν καθιερωθεί οι Μορένο και Άιμπ που, "αναστατώνουν" τις αντίπαλες άμυνες με την ταχύτητά τους και παρουσιάζουν μεγάλη συνέπεια στο αμυντικό κομμάτι.
Δημιουργικά υπάρχουν ο Κουτίνιο και ο Λαλάνα.Ειδικά ο Βραζιλιάνος βρίσκεται σε απίθανη φόρμα και μοιάζει ανεπηρέαστος από τα συνεχόμενα παιχνίδια,όμως κανείς δε μπορεί να μείνει απογοητευμένος και από τη δουλειά του 27χρονου Άγγλου.Με τον Στάριτζ πλέον σε φούλ ρυθμούς ίσως δούμε τον Στέρλινγκ στην θέση του Λαλάνα, για να "ξεκλειδώνει" τις αντίπαλες άμυνες.
Όταν ονομάζεσαι Λίβερπουλ λογικό είναι να θες τα αποτελέσματα αμέσως, να θες τρόπαια, να θες παίκτες κλάσης.Αυτά όμως είναι εφικτά μόνο στη θεωρία.Το ποδόσφαιρο είναι δύσκολο άθλημα και για να φτάσεις στην κορυφή,ειδικά όταν μιλάμε για το Αγγλικό,πρωτάθλημα χρειάζεσαι καλό πλάνο.Μετά τη φυγή του Σουάρεζ,αποφασίστηκε από τη στιγμή που το μεταγραφικό μπάτζετ είναι λίγο, οι "κόκκινοι" να στηριχτούν ακόμη περισσότερο σε νεαρούς ποδοσφαιριστές.Και το πρώτο δείγμα από αυτούς είναι ιδιαίτερα θετικό.
Το μεταβατικό στάδιο της μετά-Σουάρεζ εποχής ήταν πολύ πιο δύσκολο από όσο καθένας μας φανταζόταν.Ο Ρότζερς το ήξερε όμως και έβαλε ρεαλιστικούς στόχους για την χρονιά αυτή.Όπως δήλωσε μάλιστα και πρόσφατα, η Λίβερπουλ θα κυνηγήσει με αξιώσεις το πρωτάθλημα τα δύο επόμενα χρόνια,όταν θα υπάρχει μεγαλύτερη εμπειρία και ωριμότητα.Ο Βόρειο Ιρλανδός είναι ένας προπονητής με ήθος,με εξυπνάδα και ρεαλιστικός.Μόνο περηφάνια αισθάνομαι που αυτός ο άνθρωπος αντιπροσωπεύει το μεγάλο όνομα της Λίβερπουλ.Όπως έχω πει πολλάκις και σε παλαιότερα άρθρα,ακόμα και όταν του ασκούταν πολύ σκληρή κριτική ,ο Μπρένταν Ρότζερς είναι ο καταλληλότερος για αυτή την δουλειά...