Σκέψεις. Σκόρπιες σκέψεις μετά από κουραστική μέρα στη δουλειά. Σκόρπιες σκέψεις που απέκτησαν χρώμα, συνοχή, μορφή, δομή, πήραν σάρκα και οστά, για να γίνουν μια τοποθέτηση γύρω από το πρόσωπο των ημερών (αφότου ο Νεϊμάρ, βέβαια, πήγε κι επίσημα στην Παρί Σεν Ζερμέν) που δεν είναι άλλος από τον Φιλίπε Κουτίνιο. Ας μην χρονοτριβούμε άλλο, όμως. Έχουμε να βάλουμε μερικά πραγματάκια στη θέση τους.
Do you remember the first time?
Η πρώτη εντύπωση που παίρνεις από μια τέτοια συνάντηση με ένα (22χρονο τότε) παιδί, είναι αυτή που ήθελες και περίμενες. Ένα ταπεινό κι εργατικό παιδί, με απολύτως ειλικρινείς προθέσεις, ένα παιδί που πατάει και με τα δύο του πόδια στο έδαφος, ένα παιδί που δεν δείχνει να καβαλάει το καλάμι και δεν θα αφήσει τη διασημότητα και την προοπτική μιας επιτυχίας να επηρεάσει τον ίδιο και την οικογένειά του – την οποία αγαπάει ιδιαίτερα.
Everybody's changing, and I don't feel the same…
Κάνοντας ένα fast-forward στα χρόνια που μεσολάβησαν, φτάνουμε στον Γενάρη του 2017. Ο Κουτίνιο υπογράφει νέο, πολυετές συμβόλαιο με τη Λίβερπουλ, χωρίς ρήτρα αποδέσμευσης, εισπράττοντας 150.000 λίρες την εβδομάδα.
Όλα αυτά συνέβαιναν επτά μήνες πριν. Στο μεσοδιάστημα του τότε και του τώρα, η Λίβερπουλ τερμάτισε στην τέταρτη θέση της Premier League, και πριν λίγο καιρό, εξασφάλισε κι επίσημα τη συμμετοχή της στους ομίλους του Champions League. Τα λόγια και η γενικότερη στάση του Βραζιλιάνου, στη συνολική του παρουσία στο Άνφιλντ, δεν έχουν δείξει ότι ο ίδιος έχει κάποια πλάνη.
Ο Κουτίνιο είναι από εκείνα τα παιδιά που όχι μόνο δεν θα προκαλέσουν το παραμικρό πρόβλημα στα αποδυτήρια, αλλά θα συμβάλλουν τα μέγιστα ώστε να επικρατήσει η ηρεμία και το εύθυμο κλίμα ανάμεσα στην ομάδα.
Ωστόσο, ένα απίστευτο γαϊτανάκι εξελίξεων/δηλώσεων/κινήσεων από πλευράς του τον τελευταίο καιρό, με τον ίδιο να επιλέγει τη σιωπή γύρω από όσα συμβαίνουν, έχει αρχίσει να εκνευρίζει μεγάλη μερίδα φιλάθλων με τη συμπεριφορά του, η οποία έρχεται σε πλήρη αντίθεση με αυτή που όλοι είχαμε για τον Βραζιλιάνο.
Οι τίτλοι της Απελπισίας
«Εκτός αποστολής ο Κουτίνιο», «Αμφίβολος ο Κουτίνιο», «Τραυματίας ο Κουτίνιο». Η χαρά των δημοσιογράφων, ή μάλλον, να το θέσω και πιο εύστοχα, των... δημοσιολάγνων. Δεν τους πήρε πολύ να αρχίσουν τα δικά τους.
«Ενδιάφερεται η Παρί για Κουτίνιο», «Όχι της Λίβερπουλ στην Παρί για Κουτίνιο», «Κλοπ: Δεν πωλείται ο Κουτίνιο», «Ψάχνεται για μεταγραφή ο Κουτίνιο», «Δεν είναι ικανοποιημένος ο Κουτίνιο στη Λίβερπουλ».
Κάθε μέρα, το ίδιο σίριαλ, τα ίδια λόγια, η ίδια σκηνή, η ίδια καραμέλα. Το ίδιο έργο σε επανάληψη.
«Συμφώνησε με Κουτίνιο η Μπαρτσελόνα», «Ο Νεϊμάρ ψήνει τον Κουτίνιο για να πάει στην Μπαρτσελόνα», «Κλείνει σήμερα ο Κουτίνιο στην Μπαρτσελόνα», «Παρουσιάζεται αύριο ο Κουτίνιο από την Μπαρτσελόνα».
Το χρονικό ενός παρανοϊκού… μποϊκοτάζ
Μετά ξεκίνησαν τα επίσημα μπασίματα από τη Βαρκελώνη. Το απόλυτο χάος. Χορός εκατομμυρίων. Ποσά ανήκουστα για κάποιους. Ποσά που θα δελέαζαν τον καθένα. Ποσά πάντως που ναι μεν είχαν ισχύ, ήταν δηλαδή επίσημες κινήσεις της Μπαρτσελόνα, αλλά αυτό που δεν έλεγε κανείς να καταλάβει εκεί στη Βαρκελώνη, ήταν η απόφαση της διοίκησης να μην παραχωρηθεί ο Βραζιλιάνος.
«Σιγουριά για Κουτίνιο στη Βαρκελώνη», «Στην Αγγλία εκπρόσωποι της Μπαρτσελόνα, τελειώνει του Κουτίνιο».
Η Μπαρτσελόνα κάνει τη μια απέλπιδα προσπάθεια απόκτησης του Κουτίνιο μετά την άλλη. Το θέμα όμως, έγκειται αλλού. Έγκειται στο τάιμινγκ που επιλέγει να χτυπήσει η Μπαρτσελόνα. Γιατί, αν καθίσει και προσέξει κανείς κάθε πότε χτυπούσε την πόρτα της Λίβερπουλ, ίσως να υποψιαστεί και κάτι άλλο, πέραν την… κλοπή ενός σημαντικότατου παίκτη της ομάδας.
Το ποσό ξεκίνησε από τα 72 εκατομμύρια λίρες, μία μέρα πριν το πρώτο σημαντικό τεστ της pre-season, και συνεχίστηκε στα 90, δύο μέρες πριν το ξεκίνημα της Premier League. Αμφότερα απορρίφθηκαν από τη Λίβερπουλ.
«Είπε το ναι ο Κουτίνιο στην Μπαρτσελόνα», «Αύριο ανακοινώνεται ο Κουτίνιο από την Μπαρτσελόνα», «Τα τυπικά μένουν για την δεύτερη ακριβότερη μεταγραφή στην ιστορία του ποδοσφαίρου», «Πιέζει να φύγει ο Κουτίνιο, θέλει να παίξει στην Μπαρτσελόνα».
Εν μέρει, υπάρχει μια αλήθεια στο τελευταίο. Ότι δηλαδή, ο Κουτίνιο θέλει να παίξει στην Μπαρτσελόνα. Ιδίως απ’ τη στιγμή που ο ίδιος έκανε αίτημα μεταγραφής, πετούσε ουσιαστικά το μπαλάκι στη διοίκηση, η οποία απ’ τη μεριά της, δεν υπήρχε καμία απολύτως περίπτωση να κάνει δεκτή την απόφασή του.
Το ταξίδι στη Γερμανία επισκιάστηκε απ’ τα σύννεφα αμφιβολίας που ήταν πάνω απ’ την ομάδα, με τον Κλοπ αλλά και τον αρχηγό, τον Χέντερσον, να ρωτώνται περί του θέματος, κι αυτοί οι ίδιοι να μην ξέρουν τι πρέπει να απαντήσουν.
Οι μέρες περνούσαν, ο Νεϊμάρ δεν άργησε καθόλου να δέσει με τη νέα του ομάδα, κι άπαντες στη Βαρκελώνη ήταν στραμμένοι στον Κουτίνιο, για τον οποίο κατέθεσαν τρίτη επίσημη πρόταση ύψους περί των 150.000.000 ευρώ, ακριβώς πριν το πρώτο εντός έδρας παιχνίδι της Λίβερπουλ με την Κρίσταλ Πάλας. Η διοίκηση της Λίβερπουλ την απέρριψε ασυζητητί. Μια διοίκηση που κράτησε τον λόγο της από την αρχή ως το τέλος όλου αυτού του… παραλογισμού.
Η παραδοχή της ήττας και το τέλος της παράνοιας
1 Σεπτέμβρη του 2017. Η Μπαρτσελόνα έχει (μάλλον) έτοιμη μια νέα πρόταση, όχι καλύτερη από την τελευταία της, αλλά δεν την στέλνει ποτέ. Άργησαν αλλά το κατάλαβαν επιτέλους. Στου κουφού την πόρτα… Είναι γνωστό το ιδίωμα. Μάλλον κάποιοι δεν καταλαβαίνουν από «όχι».
Ήρθαν, χτύπησαν την πόρτα, εισέπραξαν άκυρο κι έφυγαν. Αυτό το σκηνικό συνεχίστηκε για κάμποσες άλλες φορές, δημιουργώντας έναν φαύλο κύκλο στην υπόθεση. Τη δουλειά τους έκαναν εκεί στη Βαρκελώνη, δεν τους αδικώ, έκαναν αρκετά δελεαστικές προσφορές (παρότι αστρονομικές, κατ’ εμέ για οποιονδήποτε παίκτη πλην ελαχίστων εξαιρέσεων), αλλά υπολόγιζαν συνεχώς χωρίς τον ξενοδόχο.
Είχε ή δεν είχε κάνει η διοίκηση της Λίβερπουλ ξεκάθαρη τη θέση της εξ αρχής για την υπόθεση; Αναγκάστηκε ή δεν αναγκάστηκε η ίδια η FSG να ανακοινώσει ότι οποιαδήποτε πρόταση για τον Κουτίνιο θα απορριφθεί, κι ότι ο Βραζιλιάνος θα παραμείνει παίκτης της Λίβερπουλ (σ.σ. τουλάχιστον) για τη φετινή περίοδο;
Αλλά κι αυτός δεν βοηθούσε την κατάσταση. Δεν έβγαινε να μιλήσει, να πει τι ήταν αυτό που δεν του άρεσε στη μεταχείρισή του απ’ τον Κλοπ. Δεν ήξερε ότι είχε βασίσει πάνω του ολόκληρο το επιθετικό πλάνο του παιχνιδιού; Τι τον ενοχλούσε τόσο πολύ τελικά για να φτάσει σε σημείο να αποστείλει ο ίδιος αίτημα μεταγραφής; Τι τον χαλούσε στο πολυετές συμβολαίο που υπέγραψε πριν έξι μήνες περίπου, με εβδομαδιαίες απολαβές 150.000 λίρες;
Η επιστροφή στην πραγματικότητα
Τους αληθινούς λόγους για την κάθε σκηνή της φαρσοκωμωδίας, ίσως να μη τους μάθουμε και ποτέ. Το θέμα είναι τι γίνεται από δω και πέρα. Γιατί το φλερτ τελείωσε (προς ώρας, τουλάχιστον – είναι βέβαιο ότι η Μπαρτσελόνα θα επιστρέψει, ίσως και τα Χριστούγεννα) και ο κάθε κατεργάρης επιστρέφει πλέον στον πάγκο του. Τι μέλλει γενέσθαι λοιπόν για το μήλο της έριδος;
Ένα ηλεκτροσόκ, όχι τόσο για να καταλάβει τη λάθος στάση του προς όλο το σωματείο (μια δημόσια συγγνώμη την χρωστάει, η αλήθεια είναι) αλλά περισσότερο για να καταλάβει πόσο ψηλά στάνταρ απόδοσης μπορεί να πιάσει αυτή η ομάδα, με τον ίδιο ηγέτη και πρωταγωνιστή.
Το έμβλημα στην μπροστινή μεριά της φανέλας είναι απείρως βαρύτερο και σημαντικότερο από το όνομα στην πίσω. Μη τα ξαναλέμε. Ουδείς μεγαλύτερος της Λίβερπουλ, και της κάθε Λίβερπουλ. Αν αυτό προστάζουν οι κανονισμοί του Modern Football, τότε να του πούμε να πάει από κει που ‘ρθε.
Tick-tock, Phil…
Ο Κουτίνιο θα πρέπει να αναθεωρήσει για τις κινήσεις αλλά και τις σκέψεις του. Σίγουρα ακολούθησε την τακτική και τις συμβουλές του μάνατζέρ του, αλλά έχει έρθει πλέον η στιγμή που ο Βραζιλιάνος πρέπει να πατήσει το pause για λίγο, και να δει την πραγματικότητα γύρω του. Ήδη βρίσκεται σε διαδικασία επιστροφής στο Άνφιλντ, όπου θα πρέπει να κοιτάξει κάθε συμπαίκτη του στα μάτια και να του εξηγήσει πώς έχει η κατάσταση.
Μπορεί να μη μάθουμε ποτέ πώς έχει πραγματικά η κατάσταση και ποιος ήταν αυτός που κίνησε πρώτος τα νήματα και… ξεσκάλισε την Μπαρτσελόνα, αλλά ο Κουτίνιο οφείλει να σεβαστεί τους συμπαίκτες, τον προπονητή και τους φιλάθλους που δεν σταμάτησαν ποτέ να τον στηρίζουν και να τον θαυμάζουν, το ρημάδι το συμβόλαιο που υπέγραψε με τη Λίβερπουλ – η οποία τον ανέδειξε στον ποδοσφαιρικό χάρτη – όπως οφείλει, πάνω απ’ όλα, να σεβαστεί τον ίδιο του τον εαυτό, και να καταλήξει σε μια απόφαση.
Why Won't You Make Up Your Mind?
Θέλει να συνεχίσει την καριέρα του στη Λίβερπουλ; Αν θέλει, καλό θα ήταν να ετοιμαστεί για γερό πρόγραμμα γιατί πρέπει να ρίξει αρκετούς κουβάδες ιδρώτα για να ξανακερδίσει την εμπιστοσύνη στα μάτια των συμπαικτών του και του Κλοπ.
Ένας Κλοπ, βέβαια, ο οποίος έχει όλη τη καλή διάθεση να τον ενσωματώσει σιγά-σιγά και να τον πείσει πως το δικό του καλό, τούτη την ώρα, συμβαδίζει με το καλό της ομάδας. Δεν ξέρω αν συμμερίζονται κάποιοι την άποψή μου, αλλά κατά τη γνώμη μου, όσο χρειάζεται η Λίβερπουλ τον Κουτίνιο, άλλο τόσο χρειάζεται και ο Κουτίνιο τη Λίβερπουλ.
Αν πάλι δεν επιθυμεί την παραπάνω κατάσταση, η πόρτα είναι ανοιχτή και τα σκυλιά δεμένα. Δεν κρατάμε κανέναν με το ζόρι.
Υ.Γ: Τώρα που το σκέφτομαι, όλο αυτό το σίριαλ με τον Κουτίνιο, δεν είναι κάτι πέρα από το δέντρο. Το δέντρο μέσα σε ένα ολόκληρο δάσος γεμάτο παγίδες κι εκπλήξεις.
Υ.Γ.1: Το άρθρο αποτελεί προσωπική άποψη και δεν είναι συνολική γνώμη των αρθρογράφων του LiverpoolFans.gr.