Πλέον μπορώ να νιώθω ανακουφισμένος. Πλέον μπορώ να κοιτάζω το μέλλον με αισιοδοξία. Είμαστε στους "4" του F.A. Cup. Εννοείται πως για την Liverpool δεν είναι το τεράστιο κατόρθωμα, όμως σε μια τόσο αλλοπρόσαλλη χρονιά η σκέψη και μόνο πως σε λίγο καιρό θα προσθέσουμε το 8ο Κύπελλο Αγγλίας στην ιστορίας μας με κάνει να νιώθω καλύτερα.
Για το παιχνίδι κόντρα στην Stoke είχα μιλήσει. Είχα αναφέρει την σημασία του παιχνιδιού αυτού. Για μένα παιζόταν η χρονιά όσο κι αν φανεί παράξενο σε κάποιους. Η νίκη που ήρθε κλείδωσε το Wembley. Ότι κι αν γίνει θα ταξιδέψουμε ξανά στο Wembley. Η νίκη που ήρθε αναπτέρωσε το ηθικό των παικτών(κυρίως) αλλά και του κόσμου. Από την μία, οι παίκτες ήθελαν να δείξουν πως έχουν ποιότητα για να κάνουν βήματα παραπάνω, από την άλλη ο κόσμος γιατί έβλεπε πως η 4η θέση και το Champions League χάνεται και μια ενδεχόμενη κατάκτηση του κυπέλλου θα μπορούσε να αποδειχθεί βάλσαμο.
Αγωνιστικά η ομάδα στα δύο τελευταία παιχνίδια είναι ανεβασμένη. Οι παίκτες βγάζουν θέληση και πάθος στο παιχνίδι τους δίνοντας απαντήσεις στους επικριτές τους. Από τον φορμαρισμένο τον τελευταίο καιρό Stewart Downing έως τον σταθερότατο Martin Skrtel οι παίκτες του King Kenny παίζουν το ποδόσφαιρο που μας είχαν συνηθίσει μέχρι πριν 3 μήνες περίπου. Ποδόσφαιρο κυριαρχίας, με πίεση από ψηλά και τα χαφ να βοηθούνται τόσο από τους πλάγιους μέσους είτε εκείνοι συγκλίνουν, είτε πλαγιοκοπούν με σκοπό να δημιουργήσουν απειλητικές καταστάσεις, αλλά και από τα πλάγια μπακ. Τόσο ο Kelly όσο και ο σταθερά καλός Enrique βοηθούν σημαντικά στο να κερδίζει μέτρα η ομάδα στο γήπεδο και να γίνεται πιο απειλητική.
Η αχίλλειος πτέρνα όμως παραμένει και αυτός είναι και ο λόγος που είμαι προβληματισμένος. Πως γίνεται μια ομάδα σαν την Liverpool να δέχεται στην πρώτη υποψία(ούτε καν καθαρή ευκαιρία) ευκαιρίας τέρμα; Στο γκολ του Crouch η αντίδραση της ομάδας συνολικά ήταν παιδική. Και πάλι όμως, η αμυντική λειτουργία της ομάδας δεν μας έχει συνηθίσει σε σταθερές πτήσεις την φετινή σεζόν. Αυτός άλλωστε είναι και ο κύριος λόγος που η ομάδα έμεινε τόσο πίσω στο πρωτάθλημα. Τα έχουμε ξαναπεί βέβαια. αλλά μια επανάληψη δεν κάνει κακό.
Τέλος καλό, όλα καλά με την Stoke. Επόμενο παιχνίδι κόντρα στην Q.P.R. η οποία καίγεται για βαθμούς. Εννοείται πως η νίκη είναι μονόδρομος τόσο για το γόητρο όσο και για την βαθμολογική συγκομιδή. Πρέπει να παλέψουμε για την 4η θέση μέχρι το τέλος. Ένα καλό σερί μπορεί να αντιστρέψει τα πράγματα. Με την ελπίδα αυτή ζούμε άλλωστε!
Υ.Γ. Στα μέτρα μας η κλήρωση με αντίπαλο μία εκ των Sunderland-Everton. Θα προτιμούσα τα Ζαχαρωτά βέβαια λόγω της γνωστής κόντρας αλλά πάνω απ' όλα με νοιάζει ο τίτλος. Θέλω κούπα!
Υ.Γ.1 PRAY FOR MUAMBA
Χρήστος Τσάλτας
Δημοσιεύτηκε: 19/3/2012 20:49
Για το παιχνίδι κόντρα στην Stoke είχα μιλήσει. Είχα αναφέρει την σημασία του παιχνιδιού αυτού. Για μένα παιζόταν η χρονιά όσο κι αν φανεί παράξενο σε κάποιους. Η νίκη που ήρθε κλείδωσε το Wembley. Ότι κι αν γίνει θα ταξιδέψουμε ξανά στο Wembley. Η νίκη που ήρθε αναπτέρωσε το ηθικό των παικτών(κυρίως) αλλά και του κόσμου. Από την μία, οι παίκτες ήθελαν να δείξουν πως έχουν ποιότητα για να κάνουν βήματα παραπάνω, από την άλλη ο κόσμος γιατί έβλεπε πως η 4η θέση και το Champions League χάνεται και μια ενδεχόμενη κατάκτηση του κυπέλλου θα μπορούσε να αποδειχθεί βάλσαμο.
Αγωνιστικά η ομάδα στα δύο τελευταία παιχνίδια είναι ανεβασμένη. Οι παίκτες βγάζουν θέληση και πάθος στο παιχνίδι τους δίνοντας απαντήσεις στους επικριτές τους. Από τον φορμαρισμένο τον τελευταίο καιρό Stewart Downing έως τον σταθερότατο Martin Skrtel οι παίκτες του King Kenny παίζουν το ποδόσφαιρο που μας είχαν συνηθίσει μέχρι πριν 3 μήνες περίπου. Ποδόσφαιρο κυριαρχίας, με πίεση από ψηλά και τα χαφ να βοηθούνται τόσο από τους πλάγιους μέσους είτε εκείνοι συγκλίνουν, είτε πλαγιοκοπούν με σκοπό να δημιουργήσουν απειλητικές καταστάσεις, αλλά και από τα πλάγια μπακ. Τόσο ο Kelly όσο και ο σταθερά καλός Enrique βοηθούν σημαντικά στο να κερδίζει μέτρα η ομάδα στο γήπεδο και να γίνεται πιο απειλητική.
Η αχίλλειος πτέρνα όμως παραμένει και αυτός είναι και ο λόγος που είμαι προβληματισμένος. Πως γίνεται μια ομάδα σαν την Liverpool να δέχεται στην πρώτη υποψία(ούτε καν καθαρή ευκαιρία) ευκαιρίας τέρμα; Στο γκολ του Crouch η αντίδραση της ομάδας συνολικά ήταν παιδική. Και πάλι όμως, η αμυντική λειτουργία της ομάδας δεν μας έχει συνηθίσει σε σταθερές πτήσεις την φετινή σεζόν. Αυτός άλλωστε είναι και ο κύριος λόγος που η ομάδα έμεινε τόσο πίσω στο πρωτάθλημα. Τα έχουμε ξαναπεί βέβαια. αλλά μια επανάληψη δεν κάνει κακό.
Τέλος καλό, όλα καλά με την Stoke. Επόμενο παιχνίδι κόντρα στην Q.P.R. η οποία καίγεται για βαθμούς. Εννοείται πως η νίκη είναι μονόδρομος τόσο για το γόητρο όσο και για την βαθμολογική συγκομιδή. Πρέπει να παλέψουμε για την 4η θέση μέχρι το τέλος. Ένα καλό σερί μπορεί να αντιστρέψει τα πράγματα. Με την ελπίδα αυτή ζούμε άλλωστε!
Υ.Γ. Στα μέτρα μας η κλήρωση με αντίπαλο μία εκ των Sunderland-Everton. Θα προτιμούσα τα Ζαχαρωτά βέβαια λόγω της γνωστής κόντρας αλλά πάνω απ' όλα με νοιάζει ο τίτλος. Θέλω κούπα!
Υ.Γ.1 PRAY FOR MUAMBA
Χρήστος Τσάλτας
Δημοσιεύτηκε: 19/3/2012 20:49