Η μιζέρια και το αύριο

Χάθηκε αυτός ο τελικός. Δεν θα μπω στην διαδικασία να πω αν χάθηκε δίκαια ή άδικα κι αν το γκολ ήταν καθαρό ή όχι. Το μόνο πράγμα που έχω να πω είναι πως και κύπελλο να παίρναμε πάλι η χρονιά θα ήταν αποτυχημένη. Στα δικά μου μάτια τουλάχιστον...

Μια πιθανή κατάκτηση του F.A. Cup θα γλύκαινε λίγο το χάπι μιας ακόμα άρρωστης χρονιάς. Ας μην τα ξαναλέμε όμως για την φετινή σεζόν. Έχουμε καταντήσει πιο γραφικοί κι απ' το Πήλιο επαναλαμβάνοντας τα ίδια πράγματα.

Η ομάδα σήμερα είχε δύο πρόσωπα. Ένα πρόσωπο μέχρι το 60' και άλλο πρόσωπο απ' το 60' και μετά.

Επί μία ώρα παιχνιδιού η ομάδα αλλού πατούσε κι αλλού βρισκόταν. Κυκλοφορία μπάλας τραγική, πολύ κακές συνεννοήσεις μεταξύ των παικτών, οι γραμμές σε μεγάλη απόσταση. Αυτό σήμαινε πως η ομάδα πολύ δύσκολα θα μπορούσε να διεκδικήσει κάτι απ' τον συγκεκριμένο τελικό. Ειδικά απ' την στιγμή που βρισκόταν με 2 γκολ στην πλάτη.

Όλα άλλαξαν στο γκολ του Carroll. Την απίστευτη(για τα δεδομένα του Άγγλου φορ) κίνηση, όπου χάζεψε τον Terry και σκόραρε, βάζοντας την ομάδα και πάλι στο παιχνίδι. Από εκείνη την στιγμή και μετά είδαμε την ομάδα να πατάει γερά στα πόδια της. Να έχει κατοχή, να παίζει στην Chelsea στο δικό της μισό και γενικότερα να δίνει την εντύπωση πως θα κάνει την μεγάλη ανατροπή. Τα πάντα όμως τελείωσαν στην φάση του 82'. Δεν ξέρω αν πέρασε ή όχι ολόκληρη η μπάλα την γραμμή, αυτό που ξέρω είναι πως από εκείνο το σημείο και μέχρι το σφύριγμα της λήξης πλην μεμονωμένων περιπτώσεων δεν δώσαμε στον αντίπαλο την εντύπωση πως αυτό το κύπελλο θα το παίρναμε ή εμείς ή κανείς.

Η φετινή χρονιά ήταν μίζερη. Όπως και το πρώτο ημίχρονο της ομάδας και ένα κομμάτι του δεύτερου μέρους. Αν βλέπαμε την Liverpool των τελευταίων 30 λεπτών τότε δεν υπήρχε αμφιβολία πως θα χανόταν το κύπελλο αυτό. Με τα "αν" όμως στο ποδόσφαιρο προκοπή δεν βλέπεις....

Το αύριο βρίσκει την ομάδα σε φάση ανασύνταξης. Από κάθε άποψη. Το σημαντικό είναι να ολοκληρωθεί αυτή η αλλοπρόσαλλη χρονιά με νίκες για να έχουμε έστω και λίγα χαμόγελα. Δεν τίθεται θέμα για το αν είναι πετυχημένη η σεζόν. Όταν είσαι Liverpool δεν πρέπει να χαίρεσαι για ένα Carling Cup που κέρδισες στα πέναλτι κόντρα στην Cardiff(χωρίς να θέλω να υποβαθμίσω την συμπαθέστατη ομάδα της Championship), ούτε επειδή θα βγεις Ευρώπη για τον λόγο αυτό.

Υ.Γ. Κι αν πριν απ' τον τελικό είχα αμφιβολίες, πλέον είμαι πιο σίγουρος από ποτέ για το μέλλον του Dalglish στην ομάδα. Πρώην θρύλος, τον αγαπήσαμε(και εννοείται τον αγαπάμε) μεγάλωσαν γενιές και γενιές με τα κατορθώματά του, όμως πλέον τον έχει ξεπεράσει το ποδόσφαιρο. Οι κόκκινοι χρειάζονται έναν προπονητή αξίας που θα δίνει κίνητρο στους παίκτες του. Για μένα ο Hiddink θα ήταν ο ιδανικός σε μια τέτοια περίπτωση!

Υ.Γ.1 Αμέσως μετά το ματς κόντρα στην Swansea στο Liberty Stadium πρέπει να ξεκινήσει ο προγραμματισμός για τη νέα σεζόν. Δόξα τον Θεό έχουμε να διώξουμε αρκετό κόσμο...!


Χρήστος Τσάλτας

Δημοσιεύτηκε: 6/5/2012 2:48
Share on Google Plus

About Χρήστος Τσάλτας

Αρθρογραφούμε για τo "LiverpoolFans.gr" με στόχο την έγκυρη και έγκαιρη ενημέρωσή σας γύρω από την αγαπημένη μας ομάδα.