Και όλοι εμείς είμαστε εδώ για να τον στηρίξουμε και να τον βοηθήσουμε να επιτύχει στο δύσκολο έργο του. Άλλο να είναι είσαι προπονητής στην Reading και στη Swansea και άλλο να κάθεσαι στον ηλεκτρικό (όπως αποδεικνύεται εδώ και δύο χρόνια) πάγκο της Liverpool.
Καλώς ή κακώς η υπομονή του κόσμου για τίτλο στην PL έχει αρχίσει να εξαντλείται. Δικαιολογημένα, άλλωστε. 22 χρόνια ανομβρίας κλείσαμε. Βέβαια, για να είμαι και δίκαιος, αυτά τα χρόνια της ξηρασίας, ναι μεν δεν πήραμε το πρωτάθλημα, πήραμε όμως όλα τα άλλα. Και όταν λέω όλα τα άλλα, εννοώ ότι κυκλοφορεί σε Βρετανικό και σε Ευρωπαϊκό επίπεδο. Ας μην το ξεχνάμε αυτό! Σίγουρα όμως, σε όλα αυτά τα χρόνια, η ομάδα δεν είχε την σταθερότητα και το επίπεδο εκείνο που όλοι θα θέλαμε. De facto δεν ήμασταν οι καλύτεροι.
Αυτό ακριβώς είναι που θέλουμε από τον νέο κόουτς. Να προσδώσει στην ομάδα αυτό που της λείπει: να γίνουμε επιτέλους ομάδα με προσωπικότητα. Δεν παίζουν, πλέον, οι φανέλες μπάλα. Πάνε τα χρόνια που παίζανε. Χρειάζεται ποιότητα και σταθερότητα. Χρειάζονται νέα μυαλά με μοντέρνες αντιλήψεις για το ποδόσφαιρο κάτι που ο νέος κόουτς δείχνει να έχει και σε συνδυασμό με τη διοίκηση που και αυτή τη βλέπω κεφάτη και ορεξάτη, είναι πράγματα που με κάνουν ιδιαίτερα αισιόδοξο.
Πολύ αποφασισμένος να κάνει η Liverpool φέτος μερικά βήματα παραπάνω, ο κ. Henry. Όταν δίνεις αέρα 7.000.000 (!!!) λίρες μόνο και μόνο για να σπάσεις τη ρήτρα του προπονητή και των συνεργατών του, πως αλλιώς θα μπορούσε κανείς να τον χαρακτηρίσει ? Και δεν αμφιβάλλω καθόλου ότι αυτό το δυναμικό μπάσιμο θα συνεχιστεί και με την επιλογή ποδοσφαιριστών κλάσης. Οψόμεθα.
Να πω την αμαρτία μου, όμως, δεν μπόρεσα να αντιληφθώ καθόλου μία κίνηση που έγινε προ ημερών και αφορά στην πρόσληψη του Luis Van Gaal, σαν αθλητικό διευθυντή στην ομάδα. Δεν ξέρω με βάση ποια λογική, προπονητής με περγαμηνές και μεγάλη εμπειρία σε Ajax, Barcelona και Bayern, που δεν τον έχουν πάρει δα και τα χρόνια, θα μπορούσε να παίξει αυτό το ρόλο χωρίς να αισθάνονταν ο οποιοσδήποτε έρχονταν μετέπειτα για προπονητής της ομάδας μας, ότι θα δούλευε υπό την επιτήρηση και την επίβλεψή του. Και για να το πω πιο λαϊκά, ότι δεν θα χώνονταν στα δικά του χωράφια. Προς Θεού, δεν ρίχνω καμία μομφή στην προπονητική αξία του Ολλανδού, αλλά χίλια συγνώμη και γω έτσι θα αντιδρούσα, όπως αντέδρασε ο Rogers και ζήτησε την απομάκρυνσή του. Εάν ήταν να έρθει ο Van Gaal, λόγω του ειδικού βάρους που έχει το όνομά του, θα μπορούσε να έρθει μόνο σαν προπονητής και όχι με οποιαδήποτε άλλο ρόλο. Θέλω να πιστεύω, ότι αυτή η λάθος κίνηση έγινε πάνω στην βιασύνη και την ανυπομονησία της διοίκησης να κάνει ότι είναι δυνατόν για να βοηθήσει την ομάδα.
Και μια που σήμερα δεν είπα μόνο καλά λόγια, θα μου επιτρέψετε να αλλάξω θέμα και να γκρινιάξω λίγο και για την καινούρια εμφάνιση της ομάδας. Φαίνεται επουσιώδες το θέμα, όμως η γνώμη μου είναι ότι το εμπορικό τμήμα έκανε μία λάθος επιλογή. Όχι ως προς τη νέα εταιρεία, αυτή καθ’ εαυτή, που θα «ντύνει» την ομάδα, αλλά ως προς τη συγκριμένη στολή που τελικά σχεδιάστηκε και επιλέχθηκε.
Το διαζύγιο με την adidas φαίνεται ότι θέλανε και οι δύο πλευρές. Και ο γερμανικός κολοσσός ήθελε, όπως είπε, να αποχωρήσει λόγω πτώσης της εμπορικότητας της ομάδας, αλλά και η ομάδα ήθελε να αλλάξει εταιρεία ένδυσης, αφού βρήκε συμφερότερη οικονομικά χορηγία. Καλά όλα αυτά, όμως πρέπει να λογαριάσει κανείς και τη γνώμη του κόσμου που κάθε χρόνο αγοράζει παγκοσμίως περί το ένα εκατομμύριο φανέλες (!) της Liverpool, με σοβαρότατο οικονομικό όφελος για την ομάδα. Βλέποντας τις αντιδράσεις του κόσμου στα forum του εξωτερικού, δεν θέλω να γίνω μάντης κακών προβλέψεων, αλλά διαισθάνομαι ότι το νούμερο αυτό δεν θα το πλησιάσουμε φέτος, κάτι που μεταφράζεται σε απώλεια εσόδων.
Η πρώτη προσπάθεια της Warrior, για ποδοσφαιρική στολή, κατέληξε σε ένα απλοϊκότατο και συντηρητικό σχέδιο, που εμένα προσωπικά, μάλλον μου φέρνει περισσότερο σε φανέλα ομάδας ράγκμπι, παρά ποδοσφαίρου. Ακόμα και το έμβλημα το θεωρώ κατώτερο από αυτό που είχαμε συνηθίσει τα τελευταία τουλάχιστον 10 χρόνια. Υπάρχουν, βέβαια, πάλι οι φλόγες του Hillsborough, αλλά χωρίς να είναι ευδιάκριτες, εκεί πίσω στο γιακά που βρίσκονται. Πρέπει να παραδεχτώ, πάντως, ότι σίγουρα είμαστε σε καλό δρόμο, αν αναλογιστώ το φετινό «τραπεζομάντιλο» της ManU και την περσινή στολή παραλλαγής του κομάντο του τερματάρη της Everton!
Θα μου πείτε τώρα, «καλά ας το σηκώσουμε εμείς και ας φοράμε και κασκορσέδες». Ε, δεν μπορώ, βέβαια, να διαφωνήσω, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν θα ήθελα τη στολή μας πιο προσεγμένη, μελετημένη και εντυπωσιακή. Μιλάμε για τη φανέλα της Liverpool, για τη στολή των «Reds», που πρέπει, αν μη τη άλλο, να ξεχωρίζει. Τέλος πάντων, λεπτομέρειες.
Να ευχηθούμε, λοιπόν, στον νέο μας προπονητή ολόψυχα να είναι καλορίζικος, σιδερένιος και, φυσικά, τυχερός και με σωστές επιλογές... για το καλό και την ψυχική υγεία όλων μας! Το μόνο που θα χρειαστεί είναι λίγη υπομονή ακόμα και τα αποτελέσματα της δουλειάς του Rodgers θα φανούν σύντομα. Είμαι σίγουρος!
Καλό μήνα και καλό καλοκαίρι σε όλους. Όσο δύσκολα και αν δείχνουν τα πράγματα στην Ελλάδα... «keep the faith», που λένε και στο Merseyside.
You ‘ll Never Walk Alone !!!
Ντίνος
Δημοσιεύτηκε:1/6/2012 21:44