Ο Νίκος Γιαμπολδάκης καταθέτει τη γνώμη του για το επόμενο και κυριότερο στοίχημα που έχει να κερδίσει η FSG ώστε να ολοκληρώσει το εγχείρημα της επιστροφής της μεγάλης Liverpool.
Η Fenway Sports Group, υπό την προεδρία του John Henry, δυστυχώς (για κάποιους) ή ευτυχώς (για το σύλλογο), αποτελεί μεγάλο κεφάλαιο της σύγχρονης - και όχι μόνο - ιστορίας της Liverpool. Γιατί ωραίες οι καλές ημέρες, θλιβερές οι κακές, αξιομνημόνευτες, όμως, και οι μεταβατικές, οι ημέρες που οδηγείσαι με αργά, σταθερά βήματα από τη σωτηρία στην θέση του πρωταγωνιστή, εντός και εκτός συνόρων.
Και η FSG αξίζει τον σεβασμό κάθε φιλάθλου της Liverpool, ακόμα και όσων γκρινιάζουν και παραπονιούνται για τα μεταγραφικά, αγνοώντας τι υπάρχει πίσω από τις κάμερες, τι συμβαίνει στο προπονητικό κέντρο, στα γραφεία αποφάσεων, στα ξενοδοχεία που καταλύει η αποστολή, τι γίνεται γενικά όταν περάσει το δίωρο, το Sky Sports κλείσει τη ζωντανή σύνδεση και αρχίσουμε όλοι να σχολιάζουμε-αναλύουμε video και δηλώσεις. Η FSG έχει μετατρέψει μια παραπαίουσα ομαδούλα (!) - σε όλα τα επίπεδα, μιας και η ιστορία είναι για τα βιβλία, τους ρομαντικούς, τα στατιστικά, την παράδοση και την γένεση προσδοκιών - σε μια υπερδύναμη με το ελάχιστο, συγκριτικά, δυνατό κόστος.
Οι τρέχοντες διοικούντες της Liverpool έχουν βελτιώσει το σύλλογο σε όλα τα επίπεδα. Έκλεισαν, αρχικά, τις οικονομικές τρύπες, διαχειριζόμενοι πλέον ένα βιώσιμο χρέος £182εκ. (το οποίο αυξήθηκε πέρυσι εξαιτίας ακριβών μετεγγραφών), έχτιζαν παράλληλα την αναγέννηση της Liverpool με έναν φιλόδοξο προπονητή και νέα ταλέντα που άγγιξαν τον ρημαδένιο τίτλο (αν και η συγκεκριμένη προσέγγιση τους δέχθηκε σφοδρή κριτική), επέκτειναν τη χωρητικότητα του γηπέδου, άκουσαν τους οργανωμένους φιλάθλους και δεν προχώρησαν σε αύξηση της τιμής των εισιτηρίων, έχτισαν τη σχέση τους με τον φίλαθλο κόσμο γενικότερα, προσφέροντας παροχές, κοινωνικό έργο και οικογενειακό προφίλ και, τελικά, όταν ήταν πλέον έτοιμοι, προχώρησαν στο μεγάλο βήμα: Klopp. Προπονητής στο top10 του κόσμου, με τρομερές προδιαγραφές και χαρακτηριστικά που ταιριάζουν στο ζεστό κλίμα που έχει ήδη δημιουργηθεί στους κόλπους της ομάδος.
Ωσάν εργολάβοι, λοιπόν, οι άνθρωποι της FSG, όταν τελείωσαν το οικοδόμημα τους, παρέδωσαν στον εργοδότη Klopp τα κλειδιά της διαχείρισης, παρέχοντας του και όλα τα...κομφόρ. Το χέρι μπήκε επιτέλους στην τσέπη (προσοχή: «επιτέλους» όσον αφορά στα μεταγραφικά), η ομάδα ενισχύθηκε παράλληλα με το γενικότερο ξεσκαρτάρισμα και επανήλθε στην elite, επίσημα πλέον, που δεν είναι άλλη από το συνδυασμό Champions League και μόνιμης θέσης στην 4άδα.
Ό,τι σκόπευαν να κάνουν, το κατάφεραν. Κέρδισαν οποιοδήποτε στοίχημα έθεσαν. Μένει, όμως, ένα και είναι πολύ κρίσιμο. Να κερδίσουν το σεβασμό των ομοσπονδιών, είτε αυτό λέγεται UEFA (ανοίγουμε το κεφάλαιο σε αυτήν την παρένθεση - κανείς δεν ξεχνά τα όργια στον τελικό του Europa League με τη Σεβίλλη - και το ξανακλείνουμε), είτε λέγεται FA. Το πιο τρομακτικό, ωστόσο, είναι πως δεν γνωρίζουμε αν τέθηκε ποτέ το συγκεκριμένο στοίχημα, αν υπάρχει τέτοιος σκοπός. Γιατί αν δεν υπάρχει στο μυαλό της FSG η επιθυμία να φτιάξουν μια ομάδα ισχυρή και στα...γραφεία, τότε η Liverpool θα χάνει βαθμούς από προκλητικούς διαιτητές και οργιαστικές διαιτησίες.
Και πάμε στο ζουμί της τελευταίας πρότασης:
Οι light περιπτώσεις
- 12 Αυγούστου: Watford - Liverpool 3-3 | Με τη Liverpool να προηγείται, στην πρώτη αγωνιστική του πρωταθλήματος, ο διαιτητής Taylor μετρά ως κανονικό γκολ της Watford στο 93ο λεπτό, στο οποίο ο σκόρερ Britos βρίσκεται σε θέση offside και εν συνεχεία εμποδίζει με το δεξί του χέρι τα χέρια του Mignolet εν όσω ο Βέλγος προσπαθεί να απωθήσει τη μπάλα (βέβαια αυτή είχε περάσει τη γραμμή πριν γίνει το foul)
- 10 Δεκεμβρίου: Liverpool - Everton 1-1 | Με τη Liverpool να προηγείται, ο διαιτητής Craig Pawson (να τον ξαναπεριμένετε) είδε penalty από 40 μέτρα απόσταση, στην περίφημη πλέον φάση που ο Lovren έβαλε το χέρι του στην πλάτη του Calvert-Lewin κι εκείνος έπεσε. Ο Rooney ευστόχησε και η Everton έφυγε από το Anfield με έναν βαθμό χωρίς να κάνει φάση.
Τα βαριά εγκλήματα
Οι προηγούμενες περιπτώσεις χαρακτηρίζονται light για το βαθμολογικό ενδιαφέρον των δύο ομάδων την προκειμένη κάθε φορά στιγμή, αλλά και για το γεγονός πως δεν έμοιαζαν εξαιρετικά ύποπτες. Τέτοιες ήταν οι ακόλουθες:
- 4 Φεβρουαρίου: Liverpool - Tottenham 2-2 | Πριν αρχίσουμε την ανάλυση, θέτουμε μια συνθήκη: Kane και Salah μάχονται για το βραβείο του πρώτου σκορερ στη φετινή Premier League, το καλοκαίρι έρχεται Παγκόσμιο Κύπελλο, η Αγγλία έχει να δει σπουδαίο φορ από τον Michael Owen και βαφτίζει τα σκατά χρυσό (βλέπε και περίπτωση Dele Alli).
Ενώ, λοιπόν, ο Victor Wanyama έχει ισοφαρίσει για την Tottenham με μια καταπληκτική βολίδα στο 80', συμβαίνει η φάση που ο Kane κερδίζει πέναλτι από ανατροπή (όπως μόνο ο διαιτητής Jonathan Moss την είδε) του Karius. Ο βοηθός γραμμής, Edward Smart, όμως, υποδεικνύει τον Kane σε θέση offside. Η απόφαση αυτή, όπως φαίνεται από το βίντεο, είναι λανθασμένη, μιας και πριν πάρει την μπάλα ο Kane, την έχει ακουμπήσει ο Lovren, επομένως αναιρείται η offside θέση του πρώτου. Αυτό ακριβώς ρωτά ο Smart στον Moss, όταν εκείνος διακόπτει το παιχνίδι για να πάρει απόφαση περί του penalty: βρήκε ο Lovren την μπάλα; Αν ναι, τότε δεν υπάρχει offside, άρα δώσε penalty. Η απάντηση του Moss; «Δεν έχω ιδέα, το δίνω». Παρότι η απόφαση ήταν - όσον αφορά στο offside και όχι όσον αφορά στην ανατροπή του παίκτη - σωστή, το γεγονός πως ένας διαιτητής αποφάσισε στο 89' ενός derby να δώσει offside χωρίς να έχει ιδέα είναι τουλάχιστον προκλητικό. Αν σκεφτούμε πως εκτελεστής των penalty της Tottenham είναι ο Harry Kane, τότε το πράγμα γίνεται ακόμα προκλητικότερο... (Δείτε το video του προκλητικού διαλόγου όπως σας το δώσαμε άμεσα τότε ΕΔΩ) - 10 Μαρτίου: Manchester United - Liverpool 2-1 | Τα παίρνουμε ένα-ένα:
α) Ο Rashford σκοράρει και αγκαλιάζεται με το πλήθος, κίνηση που υποχρεώνει τον διαιτητή - βάσει κανονισμού - να του δείξει την κίτρινη κάρτα. Ο Craig Pawson (να τος πάλι), όμως, δεν έχει διαβάσει καλά. Λίγο μετά, ο Rashford δέχεται κίτρινη κάρτα για foul στον Milner. Και λίγο πιο μετά, ο Pawson δεν δίνει ούτε foul σε ίδιο μαρκάρισμα, του ίδιου παίκτη, πάνω στον Trent Alexander-Arnold. Μάλλον είχε διαβάσει καλά το μπλοκάκι με τις σημειώσεις του και θυμόταν την πρώτη κίτρινη...Με έναν παίκτη παραπάνω για περισσότερο από 45', λοιπόν, η Manchester.
β) Στο 89ο λεπτό, ο Valencia παίζει απρόσεκτα και βρίσκει με τις τάπες τον Sadio Mane στο στήθος. Ο τελευταίος είχε δει κόκκινη κάρτα για παρόμοιο μαρκάρισμα στο παιχνίδι με τη City τον Σεπτέμβρη. Ο Craig Pawson δίνει κίτρινη στον Valencia. Με δεύτερο παίκτη παραπάνω για τα τελευταία 5-6 λεπτά, λοιπόν, η Manchester.
γ) Η Liverpool διαμαρτύρεται για 3 (τουλάχιστον) περιπτώσεις penalty: Ο Young κρατά τον Salah εντός περιοχής και δεν τον αφήνει να πάει στη μπάλα.Ύστερα από σέντρα του Robertson, η μπάλα προφανέστατα βρίσκει στο χέρι του Valencia. Ο Craig Pawson αγνοεί.
Ο Mane τρέχει προς την μπάλα και ενώ έχει το πόδι του στο έδαφος προ αυτής, έρχεται ο Fellaini και τον ανατρέπει. Ο Craig Pawson κουνά τα χέρια του κάνοντας νόημα για «καμία παράβαση».
Σε αυτές τις περιπτώσεις, θα μπορούσε κανείς να προσθέσει και την ανατροπή, με χέρια και πόδια, του Adam Lallana από τον Chris Smalling, καθώς ο πρώτος έτρεχε προς την εστία του De Gea.
Όλα αυτά σε ένα παιχνίδι. Μαντέψτε ποιος θα εκτελούσε τουλάχιστον ένα από τα πέναλτι της Liverpool. Ο Mo Salah.
Ευλόγως, επομένως, τίθενται ορισμένα ερωτήματα: Γιατί κανείς δεν σέβεται τη Liverpool και την εντυπωσιακή προσπάθεια της να επανέλθει δυναμικά στην elite; Γιατί κανείς από το σύλλογο τον ίδιο δεν παίρνει θέση μπροστά στην κατάφωρη αδικία που υφίσταται το «σπίτι» του; Και...πόσους Άγγλους χρειάζεται να έχει μια ομάδα για να αξίζει πλέον το σεβασμό ομοσπονδίας και διαιτητών;
Η FSG έχει κολλήσει όλα τα κομμάτια του puzzle, πλην ενός. Το τελευταίο αυτό κομμάτι, όμως, φοβάμαι μήπως όχι μόνο καθυστερεί να το βάλει, αλλά μήπως ακόμα το ψάχνει. Και εύχομαι να μην έχει χαθεί, γιατί τότε η Liverpool θα παραμείνει η ομάδα που θα τη χτυπούν ανελέητα και θα χαίρεται με την τριτοτέταρτη θέση της. Διορθώνω: θα είναι και ευχαριστημένη με αυτήν της την κατάταξη. Είναι κρίμα να αφήσεις ένα τέτοιο οικοδόμημα απροστάτευτο όμως. Ο Σεβασμός είναι το επόμενο - και τελευταίο - στοίχημα που πρέπει να κερδίσει η FSG για τη Liverpool. Ενδιαφέρομαι θα πει προστατεύω.
Η FSG έχει κολλήσει όλα τα κομμάτια του puzzle, πλην ενός. Το τελευταίο αυτό κομμάτι, όμως, φοβάμαι μήπως όχι μόνο καθυστερεί να το βάλει, αλλά μήπως ακόμα το ψάχνει. Και εύχομαι να μην έχει χαθεί, γιατί τότε η Liverpool θα παραμείνει η ομάδα που θα τη χτυπούν ανελέητα και θα χαίρεται με την τριτοτέταρτη θέση της. Διορθώνω: θα είναι και ευχαριστημένη με αυτήν της την κατάταξη. Είναι κρίμα να αφήσεις ένα τέτοιο οικοδόμημα απροστάτευτο όμως. Ο Σεβασμός είναι το επόμενο - και τελευταίο - στοίχημα που πρέπει να κερδίσει η FSG για τη Liverpool. Ενδιαφέρομαι θα πει προστατεύω.