Μπορώ να πω ότι τώρα έχω βάλει τις σκέψεις μου σε μια σειρά. Μου πήρε λίγο παραπάνω αυτή τη φορά για προφανείς λόγους.
Γράφει ο Αντώνης Ψαλλίδας
Τελικά το δικό μας παραμύθι είχε κακό τέλος. Μεγάλη πίκρα. Ξενέρα και στεναχώρια κυρίως για τον τρόπο που χάθηκε αυτή η ευκαιρία. Αλλιώς είχα ονειρευτεί αυτή τη βραδιά... Ξενύχτι μεν, αλλά θα το προτιμούσα τραγουδώντας "Allez alllez allez!".
Σε τέτοια ματς χρειάζεσαι και τύχη και εμείς δεν την είχαμε ούτε στο ελάχιστο με το μέρος μας, κάθε άλλο… Ο Ramos τραυματίζει επίτηδες τον Salah, είναι ξεκάθαρο αυτό. Sergio αυτό εννοούσες ότι θα σταματήσεις τον Mo με κάθε τρόπο; Τον βλέπεις να αποχωρεί βουρκωμένος και απλά μένεις να τον κοιτάς σα χαμένος. Δεν μπορείς να το βλέπεις… Πέφτεις ψυχολογικά σα να χάθηκαν όλα, πως να μην πέσουν οι συμπαίκτες του; Ο ίδιος ρίχνει και αγκωνιά στον Karius σε ένα κόρνερ που κανείς δεν πρόσεξε. Στη συνέχεια ο Karius κάνει 2 λάθη ανεπανάληπτα και ο Bale βάζει το καλύτερο γκολ που έχει μπει σε τελικό. Τι άλλο μπορούσε να πάει στραβά και δεν πήγε;
Αρνητικός πρωταγωνιστής ο Karius. Ποτέ δεν του είχα κάποια ιδιαίτερη αδυναμία σαν παίκτη, αλλά η κριτική έχει και τα όρια της. Ναι έκανε γκάφες ολκής στον πιο σημαντικό αγώνα ίσως και σε ολόκληρη την ποδοσφαιρική του καριέρα. Όλοι στεναχωρηθήκαμε και κυρίως ο ίδιος. Ελπίζω να το ξεπεράσει σαν άνθρωπος αρχικά, γιατί μια τέτοια βραδιά την κουβαλάς για πάντα μέσα σου! Αφού συνέλθει σαν άνθρωπος, μπορεί να βελτιωθεί και σαν τερματοφύλακας. Αλλά πως να κρατήσεις "κακία" στον άνθρωπο που σου ζητάει συγγνώμη βουρκωμένος για όσα άθελα του κατέστρεψε; Κυριαρχεί η θλίψη, όχι ο θυμός. Πολλοί φίλαθλοι απέδειξαν τι σημαίνει να είσαι Liverpool όταν τον χειροκρότησαν στο γήπεδο. Φυσικά πολύς κόσμος τον χλεύασε επίσης… Απλά να ξέρετε, δε γίνεσαι περισσότερο Λίβερπουλ με το να καταραστείς κάποιον.
Έχω στεναχωρηθεί απίστευτα πολύ όπως όλοι... Προσωπικά χαίρομαι όμως, που έζησα όλες αυτές τις στιγμές τόσο έντονα και είμαι ευγνώμων σ αυτή την ομάδα για όσα μου πρόσφερε και φυσικά σε σένα Jurgen. Ένα μεγάλο "μπράβο" σε όλους, μηδενός εξαιρουμένου! Και ένα ακόμα μεγαλύτερο "ευχαριστώ"! Ευχαριστώ για όλα όσα με κάνατε να νιώσω...
We are Liverpool, this means more!
You’ll Never Walk Alone…
Γράφει ο Αντώνης Ψαλλίδας
Τελικά το δικό μας παραμύθι είχε κακό τέλος. Μεγάλη πίκρα. Ξενέρα και στεναχώρια κυρίως για τον τρόπο που χάθηκε αυτή η ευκαιρία. Αλλιώς είχα ονειρευτεί αυτή τη βραδιά... Ξενύχτι μεν, αλλά θα το προτιμούσα τραγουδώντας "Allez alllez allez!".
Σε τέτοια ματς χρειάζεσαι και τύχη και εμείς δεν την είχαμε ούτε στο ελάχιστο με το μέρος μας, κάθε άλλο… Ο Ramos τραυματίζει επίτηδες τον Salah, είναι ξεκάθαρο αυτό. Sergio αυτό εννοούσες ότι θα σταματήσεις τον Mo με κάθε τρόπο; Τον βλέπεις να αποχωρεί βουρκωμένος και απλά μένεις να τον κοιτάς σα χαμένος. Δεν μπορείς να το βλέπεις… Πέφτεις ψυχολογικά σα να χάθηκαν όλα, πως να μην πέσουν οι συμπαίκτες του; Ο ίδιος ρίχνει και αγκωνιά στον Karius σε ένα κόρνερ που κανείς δεν πρόσεξε. Στη συνέχεια ο Karius κάνει 2 λάθη ανεπανάληπτα και ο Bale βάζει το καλύτερο γκολ που έχει μπει σε τελικό. Τι άλλο μπορούσε να πάει στραβά και δεν πήγε;
Αρνητικός πρωταγωνιστής ο Karius. Ποτέ δεν του είχα κάποια ιδιαίτερη αδυναμία σαν παίκτη, αλλά η κριτική έχει και τα όρια της. Ναι έκανε γκάφες ολκής στον πιο σημαντικό αγώνα ίσως και σε ολόκληρη την ποδοσφαιρική του καριέρα. Όλοι στεναχωρηθήκαμε και κυρίως ο ίδιος. Ελπίζω να το ξεπεράσει σαν άνθρωπος αρχικά, γιατί μια τέτοια βραδιά την κουβαλάς για πάντα μέσα σου! Αφού συνέλθει σαν άνθρωπος, μπορεί να βελτιωθεί και σαν τερματοφύλακας. Αλλά πως να κρατήσεις "κακία" στον άνθρωπο που σου ζητάει συγγνώμη βουρκωμένος για όσα άθελα του κατέστρεψε; Κυριαρχεί η θλίψη, όχι ο θυμός. Πολλοί φίλαθλοι απέδειξαν τι σημαίνει να είσαι Liverpool όταν τον χειροκρότησαν στο γήπεδο. Φυσικά πολύς κόσμος τον χλεύασε επίσης… Απλά να ξέρετε, δε γίνεσαι περισσότερο Λίβερπουλ με το να καταραστείς κάποιον.
Έχω στεναχωρηθεί απίστευτα πολύ όπως όλοι... Προσωπικά χαίρομαι όμως, που έζησα όλες αυτές τις στιγμές τόσο έντονα και είμαι ευγνώμων σ αυτή την ομάδα για όσα μου πρόσφερε και φυσικά σε σένα Jurgen. Ένα μεγάλο "μπράβο" σε όλους, μηδενός εξαιρουμένου! Και ένα ακόμα μεγαλύτερο "ευχαριστώ"! Ευχαριστώ για όλα όσα με κάνατε να νιώσω...
We are Liverpool, this means more!
You’ll Never Walk Alone…