Η Liverpool έστειλε 14 ψόφια κουφάρια στο Βελιγράδι, τα μυαλά και οι ψυχές των οποίων μάλλον έμειναν στο Liverpool. Είναι η γνωστή συνήθεια αυτής της ομάδας να βάζει δύσκολα στον εαυτό της... Γράφει ο Νίκος Γιαμπολδάκης.
Το θάρρος του Ερυθρού Αστέρα στο πρώτο εικοσάλεπτο του αγώνα άξιζε μέχρι και πρόκριση στην επόμενη φάση από μόνο του. Οι Σέρβοι έκαναν την Liverpool να φαίνεται ομάδα του τέταρτου γκρουπ δυναμικότητας, η οποία δεν έχει καμιά τύχη στον όμιλο. Το σύνολο του Vladan Milojevic κατάπιε το αντίστοιχο του Klopp, κερδίζοντας πρώτες και δεύτερες μπάλες και πλευρίζοντας από κάθε μεριά την περιοχή του.
Την μονοτονία της υπεροχής των ερυθρολεύκων έσπασε η τεράστια ευκαιρία του Sturridge, ο οποίος βρέθηκε στο 17ο λεπτό αποδέκτης της μπάλας στην μικρή περιοχή και σούταρε ψηλά άουτ προ κενής εστίας. Κατά την φυσιολογική εξέλιξη των πραγμάτων, όμως - που πάντως δεν αποτελεί κανόνα στο ποδόσφαιρο -οι γηπεδούχοι προηγήθηκαν στο 22ο λεπτό: ο Alisson παραχώρησε κόρνερ με ωραία επέμβαση, μετά την εκτέλεση του οποίου ο Milan Pavkov πήδηξε ψηλότερα από όλους και έστειλε την μπάλα στα δίχτυα της Liverpool για το 1-0!
Σαν να μην έφτανε αυτό, εφτά λεπτά αργότερα, ο 24χρονος επιθετικός, κάνοντας μια κούρσα σαν θαλασσοδαρμένο πλοίο που όμως αντέχει τα μεγαλύτερα κοίματα, ισορροπόντας στο χλιαρό μαρκάρισμα του Wijnaldum και εκμεταλλευόμενος την διστακτικότητα Matip-van Dijk να πέσουν πάνω του, έπιασε έναν κεραυνό περίπου 7 μέτρα έξω από την περιοχή και νίκησε και τον Alisson που αν και βρήκε την μπάλα, δεν μπόρεσε να αλλάξει την πορεία που αυτή ήδη είχε πάρει προς τα δίχτυα. 2-0 και πανζουρλισμός στο «Μαρακανά».
Τίποτα δεν πήγαινε καλά για την Liverpool, για τον λόγο ότι δεν προσπαθούσε: ούτε να δημιουργήσει ούτε να αμυνθεί. Οι φιλοξενούμενοι περιφέρονταν στον αγωνιστικό χώρο, ανούσια, με μοναδική ίσως εξαίρεση τον Salah, ο οποίος έδειξε έμπρακτο ενδιαφέρον για την κατάσταση ζητώντας την μπάλα και προσπαθώντας να τροφοδοτήσει τους συμπαίκτες του.
Κατά τα λοιπά, ένας Gini Wijnaldum που δεν βγήκε ποτέ να παίξει, ένας Trent Alexander-Arnold με το μυαλό σε κάτι άλλο, σίγουρα όχι στο ποδόσφαιρο, ένας Lallana που δεν μπορούσε να δώσει περισσότερα και ένας Matip που δεν θα έπρεπε να είναι εκεί. Η προσθήκη Gomez (αντί ΤΑΑ) και Firmino (αντί Sturridge), έκανε την Liverpool πιο σοβαρή, με λιγότερα λάθη, περισσότερη ουσία και - όσον αφορά στον Firmino - περισσότερη ποιότητα και κίνηση μπροστά, ως φάρμακο στην δυσλειτουργία του πρώτου ημιχρόνου.
Το δεύτερο μέρος πήρε ξεκάθαρα συγκεκριμένο πια χαρακτήρα, με τους Reds να έχουν την μπάλα και να προσπαθούν να την περάσουν κάθετα στον Salah που βρισκόταν μπροστά από τον Bobby ή να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για σέντρα. Η σημερινή κατάσταση της Liverpool, ωστόσο, δεν ήταν ικανή ούτε για ουσιαστική απειλή ούτε για τίποτα. Και αυτό έγινε ξεκάθαρο όταν οι παίκτες του Klopp δεν μπορούσαν να τελειώσουν φάσεις ούτε όταν βρήκαν χώρο για αντεπιθέσεις, κάνοντας σημαντικά λάθη σε κινήσεις και πάσες. Η είσοδος και η εμφάνιση (για 11') του Origi στο τέλος, ήταν το κερασάκι σε έναν άθλιο αγώνα για τους Reds, με τον Βέλγο φορ να μοιάζει παίκτης β κατηγορίας ακόμα και μπροστά στους γηπεδούχους. Με εξαίρεση - και πάλι - τον Salah, που βρέθηκε σε δυο τρεις περιπτώσεις στη σωστή θέση, με τον τερματοφύλακα Borjan πάντως να σταματάει τα πάντα, κανείς δεν ήταν ικανός να αμφισβητήσει το προβάδισμα του Αστέρα. Ο Αιγύπτιος είχε δοκάρι με σουτ 71', ενώ την ίδια κατάληξη είχε και μια σέντρα του Robertson νωρίτερα, μετά από κόντρα σε πόδι αμυντικού.
Η αδυναμία αυτή, πάντως, οφειλόταν και στις τακτικές επιλογές, αφού το πλάο ήταν να κυκλοφορήσει η μπάλα σε όλο το πλάτος και είτε να βγει στα πλάγια, σε θέση για σέντρα είτε να περάσει κάθετα σε κάποιον παίκτη κινούμενο ανάμεσα στις γραμμές της αντίπαλης άμυνας. Αλλά οι σέντρες πήγαιναν χαμένες αφού δεν υπήρχε καθαρό και υψηλόσωμο φορ στην περιοχή, ενώ ό,τι περνούσε κάθετα κοβόταν σχεδόν αμέσως.
Από κάθε οπτική γωνία, άποψη, πλευρά και με κάθε ποδοσφαιρικό επιχείρημα, η ήττα της Liverpool στο Βελιγράδι ήταν πανάξια. Και άξιοι της μοίρας τους πλέον παίκτες και τεχνικό επιτελείο, που έκαναν τα πράγματα ακόμα πιο δύσκολα τόσο όσον αφορά στην πρόκριση από τους ομίλους όσο και σε σχέση με τον συνδυασμό των διοργανώσεων. Ήταν ένας ματς που ο Klopp θα θέλει να ξεχάσει αλλά εύχομαι να το θυμάται για καιρό, ώστε να αποτρέπει παρόμοιες εικόνες. Γιατί το σημερινό θύμισε την ήττα από την Napoli, μόνο που η Liverpool τότε είχε δεχθεί μόνο ένα...
Το θάρρος του Ερυθρού Αστέρα στο πρώτο εικοσάλεπτο του αγώνα άξιζε μέχρι και πρόκριση στην επόμενη φάση από μόνο του. Οι Σέρβοι έκαναν την Liverpool να φαίνεται ομάδα του τέταρτου γκρουπ δυναμικότητας, η οποία δεν έχει καμιά τύχη στον όμιλο. Το σύνολο του Vladan Milojevic κατάπιε το αντίστοιχο του Klopp, κερδίζοντας πρώτες και δεύτερες μπάλες και πλευρίζοντας από κάθε μεριά την περιοχή του.
Την μονοτονία της υπεροχής των ερυθρολεύκων έσπασε η τεράστια ευκαιρία του Sturridge, ο οποίος βρέθηκε στο 17ο λεπτό αποδέκτης της μπάλας στην μικρή περιοχή και σούταρε ψηλά άουτ προ κενής εστίας. Κατά την φυσιολογική εξέλιξη των πραγμάτων, όμως - που πάντως δεν αποτελεί κανόνα στο ποδόσφαιρο -οι γηπεδούχοι προηγήθηκαν στο 22ο λεπτό: ο Alisson παραχώρησε κόρνερ με ωραία επέμβαση, μετά την εκτέλεση του οποίου ο Milan Pavkov πήδηξε ψηλότερα από όλους και έστειλε την μπάλα στα δίχτυα της Liverpool για το 1-0!
Σαν να μην έφτανε αυτό, εφτά λεπτά αργότερα, ο 24χρονος επιθετικός, κάνοντας μια κούρσα σαν θαλασσοδαρμένο πλοίο που όμως αντέχει τα μεγαλύτερα κοίματα, ισορροπόντας στο χλιαρό μαρκάρισμα του Wijnaldum και εκμεταλλευόμενος την διστακτικότητα Matip-van Dijk να πέσουν πάνω του, έπιασε έναν κεραυνό περίπου 7 μέτρα έξω από την περιοχή και νίκησε και τον Alisson που αν και βρήκε την μπάλα, δεν μπόρεσε να αλλάξει την πορεία που αυτή ήδη είχε πάρει προς τα δίχτυα. 2-0 και πανζουρλισμός στο «Μαρακανά».
Τίποτα δεν πήγαινε καλά για την Liverpool, για τον λόγο ότι δεν προσπαθούσε: ούτε να δημιουργήσει ούτε να αμυνθεί. Οι φιλοξενούμενοι περιφέρονταν στον αγωνιστικό χώρο, ανούσια, με μοναδική ίσως εξαίρεση τον Salah, ο οποίος έδειξε έμπρακτο ενδιαφέρον για την κατάσταση ζητώντας την μπάλα και προσπαθώντας να τροφοδοτήσει τους συμπαίκτες του.
Κατά τα λοιπά, ένας Gini Wijnaldum που δεν βγήκε ποτέ να παίξει, ένας Trent Alexander-Arnold με το μυαλό σε κάτι άλλο, σίγουρα όχι στο ποδόσφαιρο, ένας Lallana που δεν μπορούσε να δώσει περισσότερα και ένας Matip που δεν θα έπρεπε να είναι εκεί. Η προσθήκη Gomez (αντί ΤΑΑ) και Firmino (αντί Sturridge), έκανε την Liverpool πιο σοβαρή, με λιγότερα λάθη, περισσότερη ουσία και - όσον αφορά στον Firmino - περισσότερη ποιότητα και κίνηση μπροστά, ως φάρμακο στην δυσλειτουργία του πρώτου ημιχρόνου.
Το δεύτερο μέρος πήρε ξεκάθαρα συγκεκριμένο πια χαρακτήρα, με τους Reds να έχουν την μπάλα και να προσπαθούν να την περάσουν κάθετα στον Salah που βρισκόταν μπροστά από τον Bobby ή να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για σέντρα. Η σημερινή κατάσταση της Liverpool, ωστόσο, δεν ήταν ικανή ούτε για ουσιαστική απειλή ούτε για τίποτα. Και αυτό έγινε ξεκάθαρο όταν οι παίκτες του Klopp δεν μπορούσαν να τελειώσουν φάσεις ούτε όταν βρήκαν χώρο για αντεπιθέσεις, κάνοντας σημαντικά λάθη σε κινήσεις και πάσες. Η είσοδος και η εμφάνιση (για 11') του Origi στο τέλος, ήταν το κερασάκι σε έναν άθλιο αγώνα για τους Reds, με τον Βέλγο φορ να μοιάζει παίκτης β κατηγορίας ακόμα και μπροστά στους γηπεδούχους. Με εξαίρεση - και πάλι - τον Salah, που βρέθηκε σε δυο τρεις περιπτώσεις στη σωστή θέση, με τον τερματοφύλακα Borjan πάντως να σταματάει τα πάντα, κανείς δεν ήταν ικανός να αμφισβητήσει το προβάδισμα του Αστέρα. Ο Αιγύπτιος είχε δοκάρι με σουτ 71', ενώ την ίδια κατάληξη είχε και μια σέντρα του Robertson νωρίτερα, μετά από κόντρα σε πόδι αμυντικού.
Η αδυναμία αυτή, πάντως, οφειλόταν και στις τακτικές επιλογές, αφού το πλάο ήταν να κυκλοφορήσει η μπάλα σε όλο το πλάτος και είτε να βγει στα πλάγια, σε θέση για σέντρα είτε να περάσει κάθετα σε κάποιον παίκτη κινούμενο ανάμεσα στις γραμμές της αντίπαλης άμυνας. Αλλά οι σέντρες πήγαιναν χαμένες αφού δεν υπήρχε καθαρό και υψηλόσωμο φορ στην περιοχή, ενώ ό,τι περνούσε κάθετα κοβόταν σχεδόν αμέσως.
Από κάθε οπτική γωνία, άποψη, πλευρά και με κάθε ποδοσφαιρικό επιχείρημα, η ήττα της Liverpool στο Βελιγράδι ήταν πανάξια. Και άξιοι της μοίρας τους πλέον παίκτες και τεχνικό επιτελείο, που έκαναν τα πράγματα ακόμα πιο δύσκολα τόσο όσον αφορά στην πρόκριση από τους ομίλους όσο και σε σχέση με τον συνδυασμό των διοργανώσεων. Ήταν ένας ματς που ο Klopp θα θέλει να ξεχάσει αλλά εύχομαι να το θυμάται για καιρό, ώστε να αποτρέπει παρόμοιες εικόνες. Γιατί το σημερινό θύμισε την ήττα από την Napoli, μόνο που η Liverpool τότε είχε δεχθεί μόνο ένα...