Τέλος της χειμερινής περιόδου, τέλος του 2011... και επιτέλους ΜΙΑ νίκη με ευρέως σκορ (3-1). Το χθεσινό (Παρασκευή 30/12) ματς ήταν καλό σε γενικές γραμμές, χόρτασε ο θεατής, χάρηκε ο "Κόκκινος" οπαδός, αλλά υπήρξαν πάλι "μελανά σημεία"...
Στο περισσότερο διάστημα του ματς, η Λίβερπουλ είχε επικρατήσει της ομάδας του "Τουν" (Νιουκάστλ), με ένα (ίσως για πρώτη φορά;) στυλ παιχνιδιού με "κάτω την μπάλα", πολλές ασσίστ στον κενό χώρο, πλαγιοκοπήσεις και "μπούκες" των εξτρέμ στην μεγάλη περιοχή και με λίγες (πως το πάθαμε;) "γιόμες" σέντρες. Είχαμε κάμποσες ευκαιρίες να προηγηθούμε (με έναν εκπληκτικό Μπέλαμυ κι έναν κεφάτο Ντάουνινγκ, με βοήθειες απ' τον Τζόνσον), αλλά δυστυχώς η έλλειψη ευστοχίας και καλών επιλογών (είτε σε πάσες είτε σε "τελειώματα") ήταν εκείνη που μας είχε κρατήσει στο "0-0", ενώ σε μια (ίσως η πρώτη!) φάση της Νιουκάστλ, ευτύχησαν να προηγηθούν όταν μια άψογη σέντρα απ' τα αριστερά βρήκε σχεδόν "παγωμένο" τον Αγγέρ στο κέντρο της μικρής περιοχής του Ρέινα, επωφελήθηκε στο κλάσμα του δευτερολέπτου το Μπα και τινάζοντας τον ώμο προώθησε την μπάλα μέσα στα δίχτυα, γράφοντας το 0-1... και άρχισαν να μας "ζώνουν τα φίδια".
Η Νιουκάστλ, συνέχισε (και γενικά, σ' όλον τον αγώνα) ένα σκληρό παιχνίδι - ειδικά μετά την επίτευξη του γκολ της, αλλά παρ' όλα αυτά πολύ γρήγορα η ομάδα ευτύχησε να ισοφαρίσει όταν μέσα σε μια "αναμπουμπούλα" και μικροπανικό που προκάλεσε ο Άνταμ (με μια απ' τις ελάχιστες καλές πάσες του) στην μικρή περιοχή της Νιουκάστλ απ' τα δεξιά, η μπάλα έφυγε φαινομενικά απ' τα "καρέ" μετά από διώξιμο... για να βρεθεί στην πορεία της ο ταλαντούχος Ουαλός Μπέλαμυ και μέσα από έναν όμιλλο 5 αντιπάλων παικτών (συν τον τερματοφύλακα), σημάδεψε άψογα και μ' ένα δυνατό βολέ έγραψε το 1-1, μέσα σε επευφημίες.
Στην συνέχεια, σε ένα κόρνερ του εκπληκτικού και πάλι Μπέλαμυ, ο Σκρτελ πετάχτηκε "απ' το πουθενά" και "τρυπώντας" την άμυνα έκανε μια "καρφωτή"-γυριστή κεφαλιά στην αριστερή γωνία του Κρουλ (τερματοφύλακα της Νιουκάστλ) και έφυγε μόλις μισό μέτρο άουτ, στερώντας στον κεντρικό αμυντικό της Λίβερπουλ την επίτευξη ενός φοβερού γκολ.
Ο Μπέλαμυ συνέχισε ακάθεκτος να "σφυροκοπά" σχεδόν μόνος του απ' τα αριστερά, είτε κάνοντας διεισδύσεις και ανακατεύοντας την άμυνα του αντιπάλου είτε κάνοντας σέντρες-"φαρμάκι" ή εκτελώντας καταπληκτικά κόρνερ απ' το δεξιό σημαιάκι του Κρουλ...
Το δεύτερο ημίχρονο ξεκίνησε δυνατά όπως τελείωσε το πρώτο... Πρώτη φάση ένα (πάλι) καλό κόρνερ απ' τον Μπέλαμυ, αλλά ο διατητής "ανακάλυψε" φάουλ του Σκρτελ εντός της μικρής περιοχής της Νιουκάστλ και σταμάτησε η φάση. Στην αμέσως επόμενη, ο Ντάουνινγκ εξαπέλισε έναν "πύραυλο" ο οποίος έφυγε λίγα μέτρα πάνω απ' το οριζόντιο δοκάρι... Λίγο αργότερα οι καρδιές των οπαδών της Λίβερπουλ σταμάτησαν για δευτερόλεπτα, όταν σ' ένα με γεμάτη αυτοθυσία τάκλιν του Σπέαρινγκ, ο Καμπάγιε τον πάτησε με δύναμη πάνω στον αστράγαλο και φάνηκε ότι ο μικρός τραυματίστηκε σοβαρά - αλλά, ο σκληροτράχηλος μικροκαμωμένος πιτσιρικάς απέδειξε ότι είναι φτιαγμένος από ατσάλι.
Στην σχεδόν επόμενη φάση, μια απ' τις ελάχιστες επιτυχημένες πάσες-σέντρες του Άνταμ βρήκε τον Κάρολ στην μεγάλη περιοχή, όπου υποδείχτηκε ότι έκανε φάουλ. (Γενικά, ο Κάρολ σ' όλο το ματς, έτρεξε, πάλεψε, κυνήγησε... αλλά φάνηκε για μια ακόμα φορά "λίγος", για να θεωρείται "αντικαταστάτης" του Τόρρες ή άξιος για την δαπάνη των 35.000.000 που δώθηκαν για να αποκτηθεί!)...
Στο 56'... το "ΚΟΡ" ξεκίνησε και το υπόλοιπο Άνφιλντ ακολούθησε, να δονείται από ρυθμικά παλαμάκια και επεφημίες, καθώς ο "καπετάνιος" μας (αρχηγός) Στήβεν Τζερράρντ άρχισε να βγάζει την φόρμα του και να ετοιμάζεται γρήγορα και στο 59'-60' το νούμερο του Άνταμ φωτίστηκε στον πίνακα των αλλαγών και ο Στήβυ Τζι αντικατέστησε τον "φλύαρο" αλλά ανεπαρκή Σκοτσέζο, φορώντας γρήγορα το περιβραχιόνιο του αρχηγού που κατέφθασε (πάλι) άμεσα απ' τον Ρέινα, με... διανομέα τον Αγγέρ. "Φουριόζος" μπήκε στο ματς ο σπουδαίος μας αρχηγός, αποδεικνύοντας σε πολλούς (και ακριβοπληρωμένους) καινούργιους παίκτες μας, πως παίζεται το σοβαρό, καλό και απλό ποδόσφαιρο! Στην πρώτη του επαφή με την μπάλα, ο Στήβυ εξαπολύει μια απ' τις γνωστές του πάρα πολύ μακρινές (και ταυτόχρονα τέλειες!) σέντρες του, βρίσκει ολομόναχο "τετ-α-τετ" τον Κάρολ μέσα στην μικρή περιοχή, ο οποίος... "κατορθώνει" για μια ακόμα φορά να χάσει ένα φαινομενικά γελοίο γκολ!
Λίγο αργότερα, γίνεται μια επέλαση απ' τα αριστερά, γκρεμίζεται ο Αγγέρ στο χορτάρι, δώθηκε φάουλ (γύρω στα 35+ μέτρα μακριά) και στήθηκε ο Τζερράρντ και ο Μπέλαμυ πίσω απ' την μπάλα. Ο αρχηγός, άρχισε να υποδηλώνει σε συμπαίκτες του που να στηθούν (όταν συνήθως ετοιμάζεται να σουτάρει), αλλά γρήγορα ξεκινά ο μικρόσωμος τρελο-Ουαλός και μ' ένα φοβερό φαλτσαριστό δυνατό σουτ, περνά την μπάλα από πάνω και δεξιά του "τοίχους", εκείνη "πετά υπερηχητικά" ανάμεσα από τον Κάρολ και τον προσωπικό του αντίπαλο (που έκρυβαν την θέα στον Κρουλ)... και σκοράρει το δεύτερο προσωπικό του γκολ! 2-1...
Δυο λεπτά αργότερα, ένας απ' τις... "αδυναμίες" του γραφόντα (για τις κουτές ενέργειές του), ο Σκρτελ, έκανε μια απ' τα φοβερότερα και πλέον γεμάτα αυτοθυσία τάκλιν του και πάνω στη γραμμή, έδιωξε ένα σχεδόν σίγουρο γκολ του Μπα, όταν ντριπλάροντας τον Αγγέρ και πλασάροντας τον Ρέινα, έφευγε γεμάτος σιγουριά να πανηγυρίσει το γκολ του... αλλά όμως ο Σκρτελ έπεσε με φοβερή ορμή και γλυστρώντας στο χορτάρι έδιωξε τελευταία στιγμή την μπάλα, ενώ τραυμάτισε άσχημα την πλάτη του πάνω στην βέργα που συγκρατεί τα δίχτυα κάτω-κάτω, στο πίσω μέρος της εστίας...
Λίγο αργότερα, πάλι ο αρχηγός κάνει μια φοβερή σέντρα και... "πάλι" ο Κάρολ δεν καταφέρνει να σκοράρει, στέλνοντας την μπάλα από τέλεια θέση στο οριζόντιο δοκάρι, ενώ στην προσγείωσή της ο Μπέλαμυ προσπαθεί να πάρει το ριμπάουντ αλλά ο αμυντικός Κολοτσίνι τον χτυπά βάναυσα με τον αγκώνα στο φρύδι όπου αρχίζει και αιμοραγεί άσχημα, οπότε ο Νταλγκλίς τον αντικατέστησε (μέσα σε φοβερές επεφημίες απ' τους "Κόκκινους" οπαδούς), με τον "γνωστό στρατιώτη Ράιαν", τον Ολλανδό Ντιρκ Κάουτ.
Δεν παιρνούν παρά 4'-5' μόλις λεπτά, όπου ο Στήβεν Τζερράρντ δίδαξε σε συμπαίκτες και αντιπάλους, πως μπαίνουν τα γκολ! Ο αρχηγός, λαμβάνει μια πάσα εκτός περιοχής απ' τα αριστερά, δίνει ταχύτατα μια κοντινή πάσα στον Χέντερσον, εκείνος κάνει το "ένα-δύο" με τον Στήβυ Τζι - που εν τω μεταξύ συνέχισε την αστραπιαία του πορεία εντός περιοχής, ο Τζερράρντ λαμβάνει την πάσα, κοντρολάρει άψογα με το αριστερό (!) και έχοντας βγει πολύ-πολύ στα άκρα (κοντά στη γραμμή του άουτ), βλέπει τον τερματοφύλακα να του κλείνει το πεδίο αλλά να προσέχει την... σέντρα-πάσα που θα κάνει... και ο Στήβεν Τζερράρντ με ένα φοβερό πλασέ με το αριστερό στέλνει "από το μάτι της βελόνας" την μπάλα στην άλλη γωνία του Κρουλ, γράφοντας πανηγυρικά το 3-1, χορταίνοντας με την ψυχή του τον πανζουρλισμό που ξεσπά απ' τον κόσμο, χαμογελώντας πλατιά και χτυπώντας φιλικά το προτεταμένο χέρι του Κένυ που του γελούσε σαν παιδί... "Hey, lads, I'm BACK!", ήταν σαν να έλεγε!
Στα επόμενα λεπτά, χάθηκαν μερικές φάσεις απ' τον Κάρολ, τον Ντάουνινγκ και τον Τζόνσον αντίστοιχα, όταν η ομάδα προσπαθούσε μέσα στις φοβερές ζητοκραυγές και τα τραγούδια, να αυξήσει κι άλλο το νικηφόρο σκορ, χωρίς όμως επιτυχία...
Τελικό σκορ... 3-1.
Και ερωτώ εγώ:
Είναι απαραίτητο να δαπανηθούν (μάλλον) τόσα χρήματα για τις ΑΚΡΩΣ ΑΝΑΓΚΑΙΕΣ αλλαγές που οπωσδήποτε χρειάζεται η Λίβερπουλ τον Γενάρη... ή απλά... να στείλει τον Στήβυ Τζι σ' ένα υπερσύγχρονο... Νοσοκομείο Γεννετικής και να τον... ΚΛΩΝΟΠΟΙΗΣΟΥΝ;;;
Όταν "μια μάτρα" καινούργιοι παίκτες δεινοπαθούν και βολοδέρνονται επί μήνες, σκοράροντας "μισό-μηδέν" σε κάθε σχεδόν ματς... κι έρχεται ο "τελειωμένος" 30άρης (και καταπονημένος, τσακισμένος) Στήβεν Τζερράρντ και ΔΙΔΑΣΚΕΙ "ΤΙ ΕΣΤΙ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ" (και σε ασσίστ και σε τελείωμα φάσης - και μάλιστα πανδύσκολης, όχι τα... αστεία που χάνουν οι άλλοι), είναι άραγε απορίας άξιον... όταν ΔΕΝ ΤΟΛΜΩ ΝΑ ΣΚΕΦΘΩ την "μαύρη" εκείνη μέρα, την έναρξη των "πέτρινων χρόνων" της Λίβερπουλ, όταν ο Στήβεν Τζερράρντ θ' ανακοινώσει το τέλος της καριέρας του;;;...
Προλάβετε!!! ΚΛΩΝΟΠΟΙΗΣΤΕ ΤΟΝ!!!
Τέλος του 2011... Νίκη επί της Νιουκάστλ με 3-1... Στο 59' μπήκε και ονομάστηκε "Man of the Match"... "Steven Gerrard is back!"...
Πόσο ΚΑΛΥΤΕΡΑ να τελείωνε η φετινή απαίσια χρονιά;
Γερά, με υπομονή και θάρος, το νέο έτος, 2012...
Ρωμήλος Φρονιμήδης