Κάθε χρονιά που ξεκινάει φέρνει νέες ελπίδες για το ποθούμενο όλων μας: ΤΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ.
Η Λίβερπουλ είναι πετυχημένη μόνο όταν τερματίζει πρώτη στην Premier League και σε όποια διοργάνωση συμμετέχει.Είναι καταδικασμένη από την μοίρα και την θέληση των εκατομμυρίων οπαδών της να παλεύει μόνο για την πρωτιά.
Δεν νοείται επιτυχία , συμφωνία οικονομικού περιεχομένου, δεν νοείται επιτυχία η μεταγραφή ενός φέρελπι ποδοσφαιριστή, δεν νοείται επιτυχία η καλή εμφάνιση σε ντέρμπι του νησιού.
Κανένας οπαδός δεν θα βγει στους δρόμους να πανηγυρίσει αν επιτευχθεί χορηγική συμφωνία με την μεγαλύτερη εταιρεία μεταφορών ή ασφαλειών ή ενέργειας αν αυτό δεν συνοδεύεται από ενίσχυση της ομάδας και επιπλέον νίκες στο πρωτάθλημα.
Η επιτυχία των σημαντικών συμφωνιών, που κάνουν την ομάδα περιοδεύων θίασο στα γήπεδα της κάθε ανερχόμενης οικονομίας στον πλανήτη, θα πρέπει να φανεί στην αήττητη πορεία και κατάκτηση του πρωταθλήματος.
Δεν με ενδιαφέρει το Champions League, δεν με ενδιαφέρει το Europa League, δεν με ενδιαφέρει το εγχώριο κύπελλο.
Με ενδιαφέρει να δω την Λίβερπουλ να διαλύει στο πέρασμα της την κάθε νεόπλουτη, κάθε υποψήφια light πρωταθλήτρια, ομάδα που δώσαμε το δικαίωμα να θεωρεί ότι μπορεί να υπολογίζει σε βαθμούς απέναντι στην ομάδας μας.
Με την μέχρι τώρα πορεία δυστυχώς θα πρέπει να πούμε ότι και αυτή η χρονιά μοιάζει χαμένη. Κακό ξεκίνημα, μέτρια αποτελέσματα, πειραματισμοί, ελλείψεις στο ρόστερ, ανύπαρκτη μεταγραφική πολιτική.
Στα μάτια μου υπάρχει ο ένας και μοναδικός υπεύθυνος: Ο ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ.
Είναι εξόφθαλμο ότι η ιδιοκτησία ποντάρει στο τεράστιο brand name της ομάδας για κέρδη , τωρινά αλλά και στο μέλλον.
Με μία ατελείωτη λίστα εν δυνάμει «πελατών» , θεωρούν ότι η εμφάνιση και μόνο μίας ομάδας στο Anfield αρκεί ώστε να εγγράψουν κέρδη στα λογιστικά τους βιβλία.Οι κινήσεις τους ήταν πέρα από ποδοσφαιρική λογική ειδικά για τα δεδομένα της Αγγλίας.
Την περσινή χρονιά ο King δήλωνε ότι θα φέρει στο Λίβερπουλ τίτλο για να ξαναμπεί η ομάδα σε ρόλο πρωταγωνιστή. Άραγε πόσοι από τους παίκτες του περσινού ρόστερ είχαν παίξει σε τελικό; Έκανε μία πορεία που αν αξιολογηθεί τμηματικά μέσα στην χρονιά , κατάφερε τα μέγιστα. Το θέαμα που πρόσφερε περισσότερο πήγαινε σε μία βρετανική προσέγγιση του παιχνιδιού και λιγότερο σε ευρωπαϊκά μονοπάτια.
Στο τέλος όλοι κρίνονται από το αποτέλεσμα και λιγότερο από τις εμφανίσεις.Το καλοκαίρι θεώρησαν ότι έπρεπε να αλλάξει ο προπονητής.
Δεν μπορεί κανείς να κάνει αντίλογο από την στιγμή που ζητούσαν έναν προπονητή πιο σύγχρονο και με καλύτερες ιδέες.
Αυτό που προξένησε εντύπωση ήταν το γεγονός ότι δεν είχαν έτοιμες λύσεις, παρότι προετοίμαζαν το έδαφος από πολύ νωρίς.
Δημιούργησαν καταστάσεις που έφεραν αναστάτωση στους κύκλους των οπαδών και τελικά κατέληξαν σε έναν νέο , πολλά υποσχόμενο manager, που κρίθηκε θετικά από το έργο του στην Σουόνσι. Να δεχτώ ότι κάθε προπονητής δείχνει το έργο του σε βάθος χρόνου οπότε δεν χρειάζεται αφορισμός από τους πρώτους μήνες στην ομάδα.
Αυτό που προσάπτω στον προπονητή είναι η συμβιβαστική του διάθεση για να αναλάβει την μεγαλύτερη ομάδα του κόσμου.
Δεν γίνεται να συζητάει με τους ιδιοκτήτες για το πλάνο που θέλει να εφαρμόσει και να μην απαιτεί τουλάχιστον τρεις παίκτες που θα ήταν έτοιμοι για ενδεκάδα και να πρόσφεραν περισσότερα απ’ όσα οι παίκτες την προηγούμενη χρονιά.
Δεν γίνεται να θέλεις να αλλάξεις το σύστημα και την τακτική με παίκτες που δεν μπορούν να το υποστηρίξουν. Δεν γίνεται να έχεις μείνει χωρίς σέντερ φορ και να κάνεις προσευχές μην πάθει τίποτα ο Σουάρεζ και να προσπαθείς να πείσεις ότι όλα βαίνουν βάση σχεδίου.
Όλα όσα γίνονται τα ήξερε και προφανώς ήταν η αιτία που άλλοι προπονητές δεν προσλήφθηκαν στην ομάδα. Χαμηλός προϋπολογισμός, ελάχιστες μεταγραφές, αξιοποίηση νέων, με ερωτηματικό το τι μπορούν να προσφέρουν στον υψηλό ανταγωνισμό της Premier League, στόχους που ουσιαστικά δεν ακούσαμε ποτέ με καθαρότητα από τους υπεύθυνους της ομάδας. Όταν ένας προπονητής αναλαμβάνει γνωρίζοντας όλα τα παραπάνω ρέπει προς «ομερτά» μεταξύ αυτού και του ιδιοκτήτη.
Οι Αμερικάνοι άλλωστε γνωρίζουν απ’ αυτές τις μεθόδους, ειδικά όταν πρόκειται για λεφτά.Εν κατακλείδι ότι βλέπουμε είναι έργο του ιδιοκτήτη και του προπονητή.
Είμαστε υποχρεωμένοι να περιμένουμε πότε θα βγάλει αρκετά λεφτά ο ιδιοκτήτης για να δούμε καλή πορεία της ομάδας!
Υ.Γ. Για όσους γνωρίζουν , δεν θα μπω σε καμία ανάλυση τακτικής διότι δεν υπάρχει προπονητική λογική με τα τόσα πειράματα που κάνει ο Ρότζερς μέχρι να καταλήξει σε μία λειτουργική ενδεκάδα, αλλά και με τις τόσες φανερές ελλείψεις που έχει η ομάδα , θα ήταν μονότονο να τις αναφέρω.
Αντώνης Πακαλίδης
Δεν νοείται επιτυχία , συμφωνία οικονομικού περιεχομένου, δεν νοείται επιτυχία η μεταγραφή ενός φέρελπι ποδοσφαιριστή, δεν νοείται επιτυχία η καλή εμφάνιση σε ντέρμπι του νησιού.
Κανένας οπαδός δεν θα βγει στους δρόμους να πανηγυρίσει αν επιτευχθεί χορηγική συμφωνία με την μεγαλύτερη εταιρεία μεταφορών ή ασφαλειών ή ενέργειας αν αυτό δεν συνοδεύεται από ενίσχυση της ομάδας και επιπλέον νίκες στο πρωτάθλημα.
Η επιτυχία των σημαντικών συμφωνιών, που κάνουν την ομάδα περιοδεύων θίασο στα γήπεδα της κάθε ανερχόμενης οικονομίας στον πλανήτη, θα πρέπει να φανεί στην αήττητη πορεία και κατάκτηση του πρωταθλήματος.
Με ενδιαφέρει να δω την Λίβερπουλ να διαλύει στο πέρασμα της την κάθε νεόπλουτη, κάθε υποψήφια light πρωταθλήτρια, ομάδα που δώσαμε το δικαίωμα να θεωρεί ότι μπορεί να υπολογίζει σε βαθμούς απέναντι στην ομάδας μας.
Με την μέχρι τώρα πορεία δυστυχώς θα πρέπει να πούμε ότι και αυτή η χρονιά μοιάζει χαμένη. Κακό ξεκίνημα, μέτρια αποτελέσματα, πειραματισμοί, ελλείψεις στο ρόστερ, ανύπαρκτη μεταγραφική πολιτική.
Στα μάτια μου υπάρχει ο ένας και μοναδικός υπεύθυνος: Ο ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ.
Με μία ατελείωτη λίστα εν δυνάμει «πελατών» , θεωρούν ότι η εμφάνιση και μόνο μίας ομάδας στο Anfield αρκεί ώστε να εγγράψουν κέρδη στα λογιστικά τους βιβλία.Οι κινήσεις τους ήταν πέρα από ποδοσφαιρική λογική ειδικά για τα δεδομένα της Αγγλίας.
Δεν μπορεί κανείς να κάνει αντίλογο από την στιγμή που ζητούσαν έναν προπονητή πιο σύγχρονο και με καλύτερες ιδέες.
Αυτό που προξένησε εντύπωση ήταν το γεγονός ότι δεν είχαν έτοιμες λύσεις, παρότι προετοίμαζαν το έδαφος από πολύ νωρίς.
Δημιούργησαν καταστάσεις που έφεραν αναστάτωση στους κύκλους των οπαδών και τελικά κατέληξαν σε έναν νέο , πολλά υποσχόμενο manager, που κρίθηκε θετικά από το έργο του στην Σουόνσι. Να δεχτώ ότι κάθε προπονητής δείχνει το έργο του σε βάθος χρόνου οπότε δεν χρειάζεται αφορισμός από τους πρώτους μήνες στην ομάδα.
Δεν γίνεται να συζητάει με τους ιδιοκτήτες για το πλάνο που θέλει να εφαρμόσει και να μην απαιτεί τουλάχιστον τρεις παίκτες που θα ήταν έτοιμοι για ενδεκάδα και να πρόσφεραν περισσότερα απ’ όσα οι παίκτες την προηγούμενη χρονιά.
Δεν γίνεται να θέλεις να αλλάξεις το σύστημα και την τακτική με παίκτες που δεν μπορούν να το υποστηρίξουν. Δεν γίνεται να έχεις μείνει χωρίς σέντερ φορ και να κάνεις προσευχές μην πάθει τίποτα ο Σουάρεζ και να προσπαθείς να πείσεις ότι όλα βαίνουν βάση σχεδίου.
Όλα όσα γίνονται τα ήξερε και προφανώς ήταν η αιτία που άλλοι προπονητές δεν προσλήφθηκαν στην ομάδα. Χαμηλός προϋπολογισμός, ελάχιστες μεταγραφές, αξιοποίηση νέων, με ερωτηματικό το τι μπορούν να προσφέρουν στον υψηλό ανταγωνισμό της Premier League, στόχους που ουσιαστικά δεν ακούσαμε ποτέ με καθαρότητα από τους υπεύθυνους της ομάδας. Όταν ένας προπονητής αναλαμβάνει γνωρίζοντας όλα τα παραπάνω ρέπει προς «ομερτά» μεταξύ αυτού και του ιδιοκτήτη.
Είμαστε υποχρεωμένοι να περιμένουμε πότε θα βγάλει αρκετά λεφτά ο ιδιοκτήτης για να δούμε καλή πορεία της ομάδας!
Υ.Γ. Για όσους γνωρίζουν , δεν θα μπω σε καμία ανάλυση τακτικής διότι δεν υπάρχει προπονητική λογική με τα τόσα πειράματα που κάνει ο Ρότζερς μέχρι να καταλήξει σε μία λειτουργική ενδεκάδα, αλλά και με τις τόσες φανερές ελλείψεις που έχει η ομάδα , θα ήταν μονότονο να τις αναφέρω.
Αντώνης Πακαλίδης
Δημοσιεύτηκε: 29/11/2012 19:00