Ο Γιώργος Δρογγίτης
γράφει για την μεγάλη νίκη της Λίβερπουλ απέναντι στην Μάντσεστερ Σίτι,
με περσινή..."συνταγή" και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι για να φτάσεις
ψηλά στο σύγχρονο ποδόσφαιρο χρειάζεσαι πίεση σε όλο το γήπεδο!
Αλήθεια
το' χουμε ακόμα συνειδητοποιήσει ότι η περσινή πορεία δεν οφείλεται εξ'
ολοκλήρου στον Λουίς Σουάρεζ; Εντάξει,ακούς 31 γκολ,20 ασίστ λες τη
γνωστή φράση..."μια ομάδα μόνος του". Αν έχεις δει πραγματικά όμως όλα
τα παιχνίδια της Λίβερπουλ πέρσι και κυρίως αυτά του δεύτερου γύρου,τότε
θα καταλάβεις ότι άλλος είναι ο βασικός παράγοντας της επιτυχίας.
Εύκολα μπορείς να παρατηρήσεις για την περασμένη χρονιά και ειδικότερα στον δεύτερο γύρο,ότι η ομάδα του Μπρένταν Ρότζερς "καθάριζε" όλα της τα παιχνίδια από το πρώτο εικοσάλεπτο και μετά έκανε συντήρηση δυνάμεων.Αυτό δε το κατάφερνε μόνος του κανένας Σουάρεζ,αλλά ήταν μια συλλογική προσπάθεια των παικτών από το κέντρο και μπροστά, που πρέσαραν για 20-25 λεπτά ακατάπαυστα.Ας μη γελιόμαστε, ποτέ οι "κόκκινοι" δεν έπαιξαν παιχνίδι κατοχής στις εποχές Ρότζερς και ούτε θα το κάνουν,αλλά μερικές φορές το πρέσινγκ είναι η καλύτερη επίθεση.Ευτυχώς που υπάρχουν και τα βίντεο να αποδείξουν τη θεωρία μου.
Βλέπουμε ότι όλα τα γκολ της Λίβερπουλ σε αυτό το παιχνίδι,ακόμα και αυτά που ήρθαν από τις στημένες φάσεις,είναι προϊόν του ισχυρού πρέσινγκ που εφαρμόζει ο Ρότζερς στα πρώτα λεπτά των αγώνων και την άμεση αντεπίθεση με τις συνεχείς κινήσεις των παικτών που γίνονται όταν ανακτηθεί η κατοχή της μπάλας.Σύγχρονο,μαγικό, αποτελεσματικό και πολύ όμορφο στο μάτι του θεατή ποδόσφαιρο.
Ας
περάσουμε στο "σήμερα".Βλέποντας τη Λίβερπουλ από την αρχή της χρονιάς,
είδα να λείπουν αυτά τα τρεξίματα στο χώρο του κέντρου, να μην υπάρχει
το πάθος,ούτε η ενέργεια.Τίποτα.Όλοι είχαν επηρεαστεί με την υπόθεση
Σουάρεζ και χρειάζονταν χρόνο.Δεν είναι εύκολο να χάνεις το σημείο
αναφοράς σου στην επίθεση και να βρίσκεις εύκολα τα πατήματά σου.Θες
χρόνο.Οι "κόκκινοι" τον πήραν και δικαιώθηκαν.
Βλέπουμε μια διαφορετική Λίβερπουλ τον τελευταίο καιρό,όχι ακόμη σε πολύ πολύ υψηλά επίπεδα,αλλά μια ομάδα με πολύ θετικά "μηνύματα. Άρχισα να συνειδητοποιώ κι εγώ με τη σειρά μου,ότι η ομάδα έχει αρχίσει να τρέχει πολύ,χτες όμως ήταν η μέρα που κατάλαβα τα πάντα.Η ομάδα δεν πρεσάρει απλά,τρέχει ακατάπαυστα για 90 λεπτά και δεν αφήνει τον αντίπαλο να φτιάξει παιχνίδι.Όταν χάνει την μπάλα είναι σαν να πεισμώνει και κυνηγιούνται ακόμα και οι χαμένες φάσεις.Βλέπεις τον Στέρλινγκ να τρέχει να προλάβει το βολέ του Χάρτ ενώ είναι δέκα μέτρα πίσω.Είναι αυτά τα νέα τα παιδιά από το κέντρο και μπροστά που έχουν τα πνευμόνια να το κάνουν.Στάριτζ,Στέρλινγκ,Κουτίνιο,Λαλάνα,Χέντερσον και Άλεν χτες, μπορούν να σε οδηγήσουν σε μοιραία λάθη γιατί δε σταματούν να πρεσάρουν.Αυτό είναι το σύγχρονο ποδόσφαιρο.Πρέσινγκ και μόλις κερδίζεις τη μπάλα,άμεση επίθεση.Ήταν πραγματικά αξιοθαύμαστο αυτό που είδαμε.Την Πέμπτη 120 λεπτά στην Τουρκία και την Κυριακή πάνω-κάτω η μπάλα,πίεση σε όλα τα μήκη και πλάτη του γηπέδου για 93 λεπτά.
Δείτε
το πρέσινγκ στο πρώτο γκολ χτες απέναντι στην Μάντσεστερ Σίτι.Ο
Κουτίνιο "κλέβει" τη μπάλα, την κουβαλάει λίγο και αμέσως "πετάγονται"
δύο επιλογές για αυτόν για πάσα.Ο Βραζιλιάνος πασάρει στον Χέντερσον και
αμέσως κάνει κίνηση μέσα στην περιοχή.Γκολ αλά...Σουάρεζ εποχών!
Και αυτό δεν είναι η πρώτη φορά που θα γίνει,απλά είναι η πρώτη που θα οδηγήσει σε γκολ.Οι "κόκκινοι" δεν επηρεάζονται ούτε από την κούραση λόγω Ευρώπης,τρέχουν βασισμένοι στο πάθος που τους διακατέχει για 90 λεπτά.Ακόμη και στις καθυστερήσεις όλοι βγήκαν μπροστά να πιέσουν.Αυτό είναι ποδόσφαιρο...
Τα μηχανάκια
Η
Λίβερπουλ διέθετε από πέρσι στο ρόστερ της παίκτες γρήγορους που
πιέζουν ψηλά όπως τον Κουτίνιο,τον Στέρλινγκ,τον Χέντερσον και τον
Στάριτζ.Φέτος διαθέτει και έναν ακόμη για να τους πλαισιώνει στη μεσαία
γραμμή,το "μηχανάκι" Άνταμ Λαλάνα που αν και δεν έχει βρει ακόμη
σταθερότητα στην απόδοσή του,όταν είναι σε μέρα,απλά δε μπορείς να
φτιάξεις παιχνίδι και πρέπει να προσέχεις μη γίνεις...σακούλα! Αυτά
έκανε στο χτεσινό παιχνίδι ο Λαλάνα, που φρόντισε να πιέσει πολύ και
άφησε τον Κουτίνιο να μοιράζει "εμετούς" στην άμυνα της Σίτι.Πολύ
"αθόρυβη" και η δουλειά του Χέντερσον ο οποίος ανασταλτικά ήταν
συγκλονιστικός.
Πολύ απλά χτες ήταν σε μέρα όλο το κέντρο μηδενός εξαιρουμένου.Ο Γιαγιά Τουρέ δεν ήταν σε κακή μέρα,η Λίβερπουλ του τη δημιούργησε.Στο γήπεδο δεν υπήρχε Μάντσεστερ Σίτι χάρη στους ίδιους τους "κόκκινους".Ε ρε και να φέρουν άλλο ένα ακούραστο "εργαλείο" του χρόνου στο κέντρο τι έχει να γίνει!
Εύκολα μπορείς να παρατηρήσεις για την περασμένη χρονιά και ειδικότερα στον δεύτερο γύρο,ότι η ομάδα του Μπρένταν Ρότζερς "καθάριζε" όλα της τα παιχνίδια από το πρώτο εικοσάλεπτο και μετά έκανε συντήρηση δυνάμεων.Αυτό δε το κατάφερνε μόνος του κανένας Σουάρεζ,αλλά ήταν μια συλλογική προσπάθεια των παικτών από το κέντρο και μπροστά, που πρέσαραν για 20-25 λεπτά ακατάπαυστα.Ας μη γελιόμαστε, ποτέ οι "κόκκινοι" δεν έπαιξαν παιχνίδι κατοχής στις εποχές Ρότζερς και ούτε θα το κάνουν,αλλά μερικές φορές το πρέσινγκ είναι η καλύτερη επίθεση.Ευτυχώς που υπάρχουν και τα βίντεο να αποδείξουν τη θεωρία μου.
Βλέπουμε ότι όλα τα γκολ της Λίβερπουλ σε αυτό το παιχνίδι,ακόμα και αυτά που ήρθαν από τις στημένες φάσεις,είναι προϊόν του ισχυρού πρέσινγκ που εφαρμόζει ο Ρότζερς στα πρώτα λεπτά των αγώνων και την άμεση αντεπίθεση με τις συνεχείς κινήσεις των παικτών που γίνονται όταν ανακτηθεί η κατοχή της μπάλας.Σύγχρονο,μαγικό, αποτελεσματικό και πολύ όμορφο στο μάτι του θεατή ποδόσφαιρο.
Βλέπουμε μια διαφορετική Λίβερπουλ τον τελευταίο καιρό,όχι ακόμη σε πολύ πολύ υψηλά επίπεδα,αλλά μια ομάδα με πολύ θετικά "μηνύματα. Άρχισα να συνειδητοποιώ κι εγώ με τη σειρά μου,ότι η ομάδα έχει αρχίσει να τρέχει πολύ,χτες όμως ήταν η μέρα που κατάλαβα τα πάντα.Η ομάδα δεν πρεσάρει απλά,τρέχει ακατάπαυστα για 90 λεπτά και δεν αφήνει τον αντίπαλο να φτιάξει παιχνίδι.Όταν χάνει την μπάλα είναι σαν να πεισμώνει και κυνηγιούνται ακόμα και οι χαμένες φάσεις.Βλέπεις τον Στέρλινγκ να τρέχει να προλάβει το βολέ του Χάρτ ενώ είναι δέκα μέτρα πίσω.Είναι αυτά τα νέα τα παιδιά από το κέντρο και μπροστά που έχουν τα πνευμόνια να το κάνουν.Στάριτζ,Στέρλινγκ,Κουτίνιο,Λαλάνα,Χέντερσον και Άλεν χτες, μπορούν να σε οδηγήσουν σε μοιραία λάθη γιατί δε σταματούν να πρεσάρουν.Αυτό είναι το σύγχρονο ποδόσφαιρο.Πρέσινγκ και μόλις κερδίζεις τη μπάλα,άμεση επίθεση.Ήταν πραγματικά αξιοθαύμαστο αυτό που είδαμε.Την Πέμπτη 120 λεπτά στην Τουρκία και την Κυριακή πάνω-κάτω η μπάλα,πίεση σε όλα τα μήκη και πλάτη του γηπέδου για 93 λεπτά.
Και αυτό δεν είναι η πρώτη φορά που θα γίνει,απλά είναι η πρώτη που θα οδηγήσει σε γκολ.Οι "κόκκινοι" δεν επηρεάζονται ούτε από την κούραση λόγω Ευρώπης,τρέχουν βασισμένοι στο πάθος που τους διακατέχει για 90 λεπτά.Ακόμη και στις καθυστερήσεις όλοι βγήκαν μπροστά να πιέσουν.Αυτό είναι ποδόσφαιρο...
Τα μηχανάκια
Πολύ απλά χτες ήταν σε μέρα όλο το κέντρο μηδενός εξαιρουμένου.Ο Γιαγιά Τουρέ δεν ήταν σε κακή μέρα,η Λίβερπουλ του τη δημιούργησε.Στο γήπεδο δεν υπήρχε Μάντσεστερ Σίτι χάρη στους ίδιους τους "κόκκινους".Ε ρε και να φέρουν άλλο ένα ακούραστο "εργαλείο" του χρόνου στο κέντρο τι έχει να γίνει!