ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΕΙΣ!


                               




Οι άνθρωποι έχουμε το «χάρισμα» να βγάζουμε εύκολα και γρήγορα συμπεράσματα. Επηρεασμένοι, ίσως, από την εποχή της ταχύτητας στην οποία ζούμε, δεν διαθέτουμε την υπομονή να κρίνουμε προσεκτικά, να σκεφτούμε (πριν γράψουμε) και να αναζητήσουμε λεπτομέρειες. Σε επίπεδο φιλάθλων, μάλιστα, είμαστε άνθρωποι της μίας ευκαιρίας. Δε θα δώσουμε δεύτερη. Στενεύουμε τα περιθώρια των επιλογών μας. Απαιτούμε άμεσα αποτελέσματα. Και στο τέλος…διαγράφουμε. Έτσι…επειδή το κάνουν όλοι. Σε επίπεδο Λίβερπουλ, πολλάκις έχουμε κόψει παίκτες, προπονητές και ιδιοκτήτες. Η δικαιολογία μας; «Λίβερπουλ είσαι, όχι Γουίγκαν!». Εσύ, λοιπόν, φίλαθλε της Λίβερπουλ, μήπως ήρθε η ώρα να δεχθείς την…κινηματογραφική φράση «Δεν είναι αυτό που νομίζεις»;




 Τζο Άλεν: Όχι, δεν είναι Τζέραρντ. Ούτε Αλόνσο. Δεν είναι όμως Σπίρινγκ. Δεν είναι τελικά αυτό που νομίζεις. Ο Τζο Άλεν έκανε υπομονή. Στη σκιά του αρχηγού, του ανερχόμενου αρχηγού Χέντερσον και του έμπιστου προς τον Ρότζερς, Λούκας, ο Άλεν έκανε υπομονή. Φέτος, όμως, πήρε τη μεγάλη ευκαιρία και απέδειξε σε όλους μας πως αξίζει μια θέση στη «νέα» Λίβερπουλ. Δεν θα γίνει ποτέ το ακριβοπληρωμένο χαφ. Δεν θα γίνει ο παίκτης που με μια κίνηση θα «σηκώσει» το Άνφιλντ. Ωστόσο, είναι το εργαλείο που…επιδιορθώνει τη μηχανή. Ορεξάτος, με ακατάπαυστο τρέξιμο και οξυδέρκεια στο παιχνίδι του, αφήνει το μεγάλο βάρος της άμυνας στον παρτενέρ του, Λούκας, και δημιουργεί το επιθετικό κομμάτι. Λειτουργεί σαν τη μηχανή του αυτοκινήτου. Δεν την αισθάνεσαι, μα ξέρεις ότι λειτουργεί. Στα τελευταία παιχνίδια, ο Άλεν βρίσκεται πάντοτε μεταξύ των υποψηφίων MVP. Σαν το φούρνο του σπιτιού μας. Αφού τον προγραμματίσεις να ολοκληρώσει το «ψήσιμο» σε…90’, τότε και μόνο θα ηχήσει. Τότε θα σου πει: «Έτοιμο αυτό που ζήτησες». Και στην περίπτωση του Άλεν, αυτό που ζητάμε είναι οι νίκες.

  Λούκας Λέιβα: Όπως ανέφερα στον πρόλογο, υπάρχουν άνθρωποι προσκολλημένοι σε άλλες εποχές, που ακούγοντας ένα όνομα το τοποθετούν αμέσως στην black list. Θύμα του και ο Λούκας Λέιβα. «Δεν είναι για τη Λίβερπουλ αυτός». Συγγνώμη, αλλά αν όντως υποστηρίζουμε Λίβερπουλ και όχι μόνο Τόρες, Σουάρεζ και Τζέαρντ, θα έπρεπε να ενδιαφερόμαστε για το αποτέλεσμα. Δεν βρίσκω κάτι κακό, λοιπόν, στα 24 παιχνίδια του Λούκας. Μόνο κάτι νίκες…14! Α ναι, και 7 ισοπαλίες. Βρίσκω και μόλις μία ήττα στο πρωτάθλημα…Ναι, ο Βραζιλιάνος, από τους κορυφαίους «κόφτες» της φετινής Premierleague, όντως δεν κάνει για τη Λίβερπουλ…


Ντέγιαν Λόβρεν: Θυμάσαι στη δουλειά όταν έχασες ένα αρχείο; Δεν παραιτήθηκες. Δεν σε απέλυσαν. Θυμάσαι όταν ο Λόβρεν έχασε το πέναλτι στην Πόλη; Του έβαλες πωλητήριο. Αλλά ούτε και εκείνος τα παράτησε παρά τις πληγές από τα καρφιά μας…Ο Ντέγιαν έφτασε στο Άνφιλντ ως αντικαταστάτης του Άγγερ. Ωπ! Βλέπω πάλι εκείνους τους προσωπολάτρες, τους φιλάθλους δεκαετίας, που είχαν δεθεί με τον Δανό και απέρριψαν τον Ντέγιαν. «Κακός, βαρύς, ασταθής, αργός, αξύριστος, αριστεροπόδαρος, έχει μεγάλα φρύδια, δεν κάνει»…Τελικά, μήπως ο Λόβρεν δεν είναι αυτό που νομίζεις; Η αλήθεια είναι πως το 3-4-3 δεν τον βοήθησε. Δεν ήταν άνετος. Με την αλλαγή στο γνωστό 4-2-3-1, όμως, ο Ντέγιαν πλέον προσδίδει περισσότερη σιγουριά και ασφάλεια. Απειλητικός στο ψηλό παιχνίδι, δυνατός με σωστές τοποθετήσεις στην άμυνα, ο Κροάτης αποτέλεσε κορυφαία μονάδα στα παιχνίδια με Μπλάκμπερν και Νιουκασλ, στα οποία μάλιστα δεν δεχθήκαμε γκολ. Δεν ανήκει στην κατηγορία «Remember The Name», ωστόσο άρπαξε τη δεύτερη ευκαιρία που του δόθηκε και πλέον αξίζει την προσοχή και την εμπιστοσύνη μας.

   Τρεις παίκτες «κλειδιά» που υπό διαφορετική μεταχείριση θα ήταν απλά τρεις παίκτες. Και όταν λέω διαφορετική μεταχείριση δεν εννοώ τίποτα λιγότερο ή περισσότερο από αυτό που καταλάβατε…

 Μπρένταν Ρότζερς: Προς Θεού, δεν είναι μόνο για τη Σουόνσι και το Θρασύβουλο. Γνωρίζει που βρίσκεται και όπως έχει δηλώσει «η Λίβερπουλ είναι προορισμός και όχι κομμάτι του ταξιδιού». Έχει την ικανότητα να διαβάζει τα παιχνίδια και να διαμορφώνει το κατάλληλο ως προς την επιτυχία σύστημα. Επιλέγει με σωστό τρόπο τους παίκτες βάσει φορμαρίσματος αλλά και των αναγκών του εκάστοτε αγώνα. Το σημαντικότερο, όμως, είναι πως εκμεταλλεύεται κάθε παίκτη και τις δυνατότητες του στο μέγιστο βαθμό. Το στοιχείο αυτό δεν βοηθάει κανέναν άλλον, παρά την ομάδα. Δεν είναι τέλειος. Δεν είναι Σάνκλι. Δεν είναι όμως και Νταλγκλίς (με όλο το σεβασμό στον προπονητή Κέννι). Εν κατακλείδι, θεωρώ πως η ιστορία της Λίβερπουλ θα γράψει το όνομα του, και ίσως όχι με τη συνηθισμένη γραμματοσειρά…

   Τελικά, τα τέσσερα αυτά πρόσωπα δεν είναι μάλλον αυτά που νομίζετε. Στο μέλλον, ίσως ακόμα οι Μάρκοβιτς και Λαλάνα καταφέρουν να…πουλήσουν περισσότερες φανέλες απ’ ότι στο παρόν. Το σίγουρο είναι πως τα παιδιά αυτά χρειάζονται αγάπη και στήριξη, από εμάς τους φιλάθλους. Ο στόχος μας είναι κοινός. Να εντάξουμε τη Λίβερπουλ και πάλι, σε τροχιά επιτυχιών.


Επιμέλεια: Νίκος Γιαμπολδάκης 
Share on Google Plus

About Tolis Papanikolopoulos

Αρθρογραφούμε για τo "LiverpoolFans.gr" με στόχο την έγκυρη και έγκαιρη ενημέρωσή σας γύρω από την αγαπημένη μας ομάδα.