Τον έψαξαν, τον βρήκαν, τον κάλεσαν, υπέγραψε, συνέντευξη, κασκόλ, Άνφιλντ, αισιοδοξία, ελπίδα, χαμόγελο. Όλα έγιναν τόσο γρήγορα, και ο οργανισμός μας δεν πρόλαβε να αναπτύξει αντισώματα. Προσβλήθηκε από την (προς το παρόν ανίατη) νόσο, γνωστή και ως...Kloppική μαρμαρυγή.
"Αρρωστήσαμε και αυτός χαίρεται;", θα αναρωτηθούν ορισμένοι. Χαίρομαι. Ανίατη πάθηση, πλην όμως αναγκαία. Πανάθεμα σε Γιούργκεν Κλοπ, σ' αγαπήσαμε από την πρώτη στιγμή. Σε λατρέψαμε πριν ακόμη πατήσεις στο γήπεδο. Είσαι ένας ήρωας πριν το πρώτο σου παιχνίδι. Μας αρρώστησες, μας κόλλησες χωρίς να έρθουμε σε επαφή.
Όλα έγιναν τόσο γρήγορα, πρωτοφανής κατάσταση για τα έως τώρα δεδομένα της Λίβερπουλ. Τόσα χρόνια ψάχναμε τον αστέρα. Δεκέμβρη-Ιούλη και πάλι Δεκέμβρη και ποτέ δεν ερχόταν κανείς. Παίκτες έφθαναν και έφευγαν, λεφτά έμπαιναν κι έβγαιναν, και κανείς δεν μας έκανε το κλικ. Μανιακά και μίζερα αναλύαμε κάθε πάσα, κάθε κοντρόλ, στην αφελή προσπάθεια να ορίσουμε εμείς τον αστέρα της ομάδας, να ονομάσουμε τον παιχταρά. Έχουμε κι εμείς μερίδιο στην παρακμή. Γίναμε "ψείρες", ανυπόμονοι και καταθλιπτικοί.
Ως καταθλιπτικοί, βρήκαμε παρηγοριά στο...αλκοόλ και στο φαΐ. Σε κάθε αγώνα μας έπιανε ταχυκαρδία, αρτηριακή υπέρταση, ίσως και οξύ έμφραγμα. Όλοι αυτοί οι παράγοντες οδηγούν σε κολπική μαρμαρυγή. Τι συμβαίνει στην κολπική μαρμαρυγή; Εν ολίγοις, οι δύο κόλποι της καρδιάς ουσιαστικά δεν συστέλλονται για να προωθήσουν το αίμα προς τις κοιλίες. Οι κόλποι δεν διεγείρονται σωστά, αλλά άναρχα. Η δύσπνοια των οπαδών με τα αποτελέσματα, η κούραση από τα πολλά λόγια, και ο ίλιγγος από τον φαύλο αυτό κύκλο των τελευταίων τεσσάρων ετών, είναι μερικά από τα...συμπτώματα της κολπικής μαρμαρυγής.
Η διάγνωση άργησε να έρθει από τους...Αμερικανούς γιατρούς, που μέχρι πρότινος ενδιαφέρονταν μάλλον για τις...εγκαταστάσεις και την επέκταση του νοσοκομείου, παρά για τους ασθενείς. Η ένεση τους, όμως, μας έσωσε λίγο πριν το θάνατο. Ένα εμβόλιο, που στη θέση της κολπικής, εισήγαγε στον οργανισμό μας τη... Kloppική μαρμαρυγή! Βρήκαμε τον αστέρα που ψάχναμε, στη θέση του προπονητή! Παντού αυτός! Ψηλός, ξανθός, σίγουρος, γελαστός, επιτέλους χαμόγελο...Μάτια που γελούν και καρδιά που μιλά. Σε γεμίζει. Σε γεμίζει ελπίδα. Στα κόκκινα, όλα κόκκινα, μπαίνει στο γήπεδο με το κασκόλ, γελαστός, φωτογραφίζεται, ξαναφωτογραφίζεται, γελαστός, μιλά στους δημοσιογράφους, και μιλά έξυπνα, γελαστός.
ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ! Είμαστε πλέον έκθετοι στις διαθέσεις της Kloppικής μαρμαρυγής. Τι χαρά! Είναι δυνατόν μια ασθένεια να έρθει ως ευλογία; Και όλα αλλάζουν πλέον. Οι κόλποι της καρδιάς διαστέλλονται! Και διαστέλλονται με τρελούς ρυθμούς, όποτε βλέπουμε την φιγούρα του! Klopp παντού! Η καρδιά μας χτυπά δυνατά, ρυθμικά και όχι άρρυθμα. Είμαστε υγιείς ασθενείς! Και καταχραζόμαστε αλκοόλ, στο όνομα του πλέον, και τρώμε πολύ, σε ένα συναισθηματικό γλέντι για την υπογραφή του στην ομάδα μας! Είμαστε υγιείς ασθενείς! Μην ξεχνάμε, άλλωστε, πως διώξαμε τον (κατά πολλούς) καρκίνο, που μάστιζε την ομάδα τα τελευταία τέσσερα χρόνια.
Jurgen Klopp, σε ευχαριστούμε που ήρθες. Χάσε, χάσε από την Τότεναμ, χάσε κι από την Ρουμπίν. Μας αρκεί που ήρθες και μας θύμισες πόσο μίζεροι και "άρρωστοι" καταντήσαμε. Σε ευχαριστούμε που μας θύμισες ποιοι είμαστε, είμαστε η Liverpool και μας αξίζει η κορυφή. Συνέχισε να κυκλοφορείς, να σε βγάζουν φωτογραφίες. Δεν χορταίνουμε. Δεν σε χορταίνουμε!
Επιμέλεια: Νίκος Γιαμπολδάκης