Σαν σήμερα, ακριβώς 51 χρόνια πίσω, η Liverpool έντυσε στα κόκκινα έναν πιτσιρικά στον οποίο ο Shankly έβλεπε τον μελλοντικό αρχηγό τόσο της ομάδας του όσο και την εθνικής Αγγλίας. O λόγος για τον Emlyn Hughes, έναν ποδοσφαιριστή που από τις πρώτες στιγμές της καριέρας του στο Anfield, ξεχώρισε για το πάθος, τον ενθουσιασμό που έβγαζε στο παιχνίδι του και την μοναδική αντίληψη του παιχνιδιού!
Το κεφάλαιο Liverpool για τον Hughes, που όπως αποδείχθηκε στην συνέχεια έγινε και το μεγαλύτερο κεφάλαιο της καριέρας του, άνοιξε το μακρινό 1967! Ο 19χρονος τότε Emlyn, αγωνιζόταν στην Blackpool και σε μία από τις πρώτες του εμφανίσεις εκεί τον ανακάλυψε ο Bill Shankly, ξεχωρίζοντάς τον στον χώρο του κέντρου! Ο τότε προπονητής της Blackpool ήταν αρνητικός στην παραχώρησή του, αλλά μετά την απομάκρυνσή του από τον πάγκο της ομάδας του, η Liverpool κινήθηκε ταχύτατα και έκανε δικό της τον Hughes στις 27/2 του 1967 !
Ο Shankly έδειξε με το 'καλημέρα' γιατί ήθελε τόσο πολύ στην ομάδα τον Emlyn, ρίχνοντάς τον κατευθείαν στα βαθιά! Έπαιξε σε 10 παιχνίδια πριν ακόμα τελειώσει εκείνη η σεζόν, κυρίως στο αριστερό άκρο της άμυνας! Όσο για τους Kopites, δεν τους πήρε πολύ να τον αγαπήσουν ! Ο Hughes είχε άλλωστε όλα τα χαρακτηριστικά που κάθε φίλαθλος θέλει να βλέπει σ' έναν ποδοσφαιριστή της ομάδας του. Ενθουσιασμό, πάθος και αποφασιστικότητα να καθιερωθεί και να γίνει κομμάτι της ομάδας! Μάλιστα του 'κόλλησαν' απ' την αρχή της καριέρας του στο Anfield το ψευδώνυμο "Crazy Horse" (Τρελό Άλογο), εξ αιτίας ενός τάκλιν βγαλμένου από Ράγκμπι που έκανε πάνω στον επιθετικό της Newcastle, Albert Bennett στο πέμπτο του μόλις παιχνίδι με την φανέλα της ομάδας!
Όπως αποκάλυψε και στην αυτοβιογραφία του, καθοριστικότατο ρόλο στην επιτυχημένη καριέρα του στην Liverpool έπαιξε ο Bill Shankly, ο οποίος τον ενέπνευσε στα πρώτα του βήματα σαν παίχτης της ομάδας λέγοντάς του: " Ο κόσμος της ομάδας ψάχνει έναν νέο ήρωα μετά την ομάδα της δεκαετίας του '60. Θέλουν κάποιο να τον νιώθουν δικό τους. Βγες εκεί έξω και δώσ' τους κάτι για να σε θυμούνται." Ο Hughes δεν δυσκολεύτηκε ιδιαίτερα! Πήρε τη θέση του Willie Stevenson στα αριστερά του γηπέδου και με τις εμφανίσεις του κέρδισε κατευθείαν το κοινό του Anfield. Όχι μόνο τους άνδρες, αλλά και το γυναικείο φύλο, αφού ψηφίστηκε ο πιο ελκυστικός ποδοσφαιριστής του Αγγλικού πρωταθλήματος την σεζόν 1968/69 !
Τα τρεξίματα του στο χώρο του κέντρου δημιουργούσαν ανοίγματα και ιδανικές προϋποθέσεις για τους συμπαίκτες του να βρεθούν σε πλεονεκτική θέση, έχοντας παράλληλα και 'φαρμακερό' σουτ, το οποίο του χάρισε 49 γκολ κατά τη διάρκεια της καριέρας του σαν παίχτης της Liverpool, μερικά απ' αυτά πανέμορφα !
Ο Shankly γνώριζε πολύ καλά ότι διαθέτει ένα ιδιαίτερα χαρισματικό ποδοσφαιριστή στα χέρια του, έτσι λογικά με τον ερχομό της δεκαετίας του '70, η ενδεκάδα άρχιζε τις περισσότερες φορές απ' τον Hughes! Καθοριστική σεζόν για τον Emlyn, ήταν αυτή του 1972/73. Έχοντας φτάσει στην πηγή, χωρίς να πιει νερό την προηγούμενη χρονιά (χάνοντας απ' την Arsenal το πρωτάθλημα την τελευταία αγωνιστική και τον τελικό του Κυπέλλου), λογικά ήρθαν και οι επιτυχίες! Έχοντας αγωνιστεί σε 65 παιχνίδια χωρίς να εμφανίσει ίχνος κόπωσης, ο Hughes πανηγυρίζει με την ομάδα την κατάκτηση του Πρωταθλήματος μετά από 7 χρόνια και την πρώτη Ευρωπαϊκή κούπα μας, το Κύπελλο UEFA!
Από τη σεζόν 1973/74 και μετά, ο Hughes μετατοπίστηκε στον άξονα δημιουργώντας ένα πολύ δυνατό δίδυμο με τον Phil Thompson, χωρίς να δυσκολευτεί ιδιαίτερα στις απαιτήσεις του νέου του ρόλου, κυρίως χάρη στα δυνατά του πνευμόνια και τη δημιουργική του ικανότητα ! Εκείνη τη σεζόν ο Emlyn επιλέχθηκε αρχηγός της ομάδας, παίρνοντας το περιβραχιόνιο από τον Tommy Smith ! Αυτή ήταν και η αιτία να υπάρξει μεγάλη ρήξη στις σχέσεις μεταξύ των δύο παιχτών, που δεν διορθώθηκαν ποτέ.
Οι επιτυχίες συνέχισαν να έρχονται και τα επόμενα χρόνια! Κατάκτηση του FA Cup το 1974, ακόμα ένα double με πρωτάθλημα και Κύπελλο UEFA το 1976, με την καταξίωση και την μεγαλύτερη επιτυχία σε διασυλλογικό επίπεδο να έρχεται το 1977 με την κατάκτηση του Κυπέλλου Πρωταθλητριών στην Ρώμη! Ο Hughes ήταν βασικός και το 1978, όταν η Liverpool διατήρησε τα σκήπτρα της Πρωταθλήτριας Ευρώπης, αλλά καθώς πλησίαζε τα 30 του χρόνια, άρχισε σταδιακά να χάνει την θέση του στην βασική ενδεκάδα από τον Alan Hansen, παίρνοντας τα περισσότερά του παιχνίδια σαν αλλαγή του Kennedy στο αριστερό άκρο της άμυνας.
Τον Αύγουστο του 1979, μετά από 12μιση υπέροχα χρόνια και 665 εμφανίσεις σαν παίχτης της Liverpool, ο Emlyn Hughes παίρνει την απόφαση να αποχωρίσει απ' την ομάδα με προορισμό την Wolves. Χωρίς αμφιβολία, ο Emlyn υπήρξε ένας ποδοσφαιριστής που υπηρέτησε πολύ πιστά το σύλλογο αυτά τα 12 χρόνια και κέρδισε με το σπαθί του μια περίοπτη θέση στην καρδιά του καθενός από εμάς! Ήταν σίγουρα τεράστιο πλεονέκτημα για κάθε σύλλογο να έχει στο ρόστερ της ένα παίχτη με το πάθος και την αφοσίωσή του. Στις 9 Νοέμβρη του 2004, o Emlyn χάνει μία απ' τις ελάχιστες μάχες που έχασε στην ζωή του. Σε ηλικία 57 ετών φεύγει απ' την ζωή λόγω ενός όγκου στον εγκέφαλό του. Από την άλλη εγώ πιστεύω πως φεύγει όποιος ξεχνιέται. Ο Hughes δεν πρόκειται να ξεχαστεί! Τουλάχιστον όχι από εμάς!
YNWA EMLYN
Επιμέλεια: Δημήτρης Παπαδήμας