Επιμέλεια: Δημήτρης Παπαδήμας
Σήμερα γιορτάζει τα 37α του γενέθλια ένας ποδοσφαιριστής ο οποίος έχει αποτελέσει ουκ ολίγες φορές το επίκεντρο σε συζητήσεις μεταξύ φιλάθλων της Liverpool. Οι απόψεις γι αυτόν πολλές και διάφορες. Michael Owen. Παίχτης με τρομερά προσόντα που στάθηκε άτυχος απ' τους (πολλούς) τραυματισμούς, σπάνια χαρισματικός σκόρερ που οι επιλογές του ίσως να του στοίχισαν μια μεγαλύτερη καριέρα, "traitor" (όπως θα ακούσεις να εκφράζονται γι αυτόν πολύς κόσμος στο Liverpool) ο οποίος όχι απλά έφυγε απ' την ομάδα με σκοπό να κερδίσει τίτλους αλλά αγωνίστηκε μερικά χρόνια αργότερα και με τη φανέλα της μισητής αντιπάλου. Ίσως το πιο κλασικό παράδειγμα για το πως είναι ικανές οι επιλογές ενός ποδοσφαιριστή να επηρεάσουν άμεσα και σε τόσο μεγάλο βαθμό την καριέρα του στα γήπεδα.
Ο Michael Owen γεννημένος στο Chester, έδειχνε από πιτσιρικάς ότι το ποδοσφαιρικό ταλέντο δεν του έλειπε! Στο σχολείο του οι βαθμοί του άριστοι, αλλά αυτό δεν τον εμπόδισε να ασχοληθεί από μικρός με την στρογγυλή θεά. Οι ικανότητές του άλλωστε,ουσιαστικά του το επέβαλλαν. Συμμετοχές με τις Εθνικές ομάδας Κ-15 και Κ-16 της Αγγλίας με 28 γκολ σε 20 εμφανίσεις! Κάπως έτσι ήρθε, απολύτως λογικά, το ενδιαφέρον από τις μεγαλύτερες ομάδες του Νησιού! Η Liverpool κινήθηκε γρηγορότερα απ' όλες και με πρωτοβουλία του τότε Youth Development Officer της ομάδας Steve Heighway, έπεισε τον ταλαντούχο πιτσιρικά να μετακομίσει στο Liverpool! Το 1995 σε ηλικία 16 ετών ο Owen αρχίζει να αγωνίζεται με τους μικρούς της Liverpool και παρ' όλο που έπαιζε με μεγαλύτερους του (οι περισσότεροι ήταν 18άριδες) ξεχώρισε αμέσως! 30 γκολ σε 25 παιχνίδια με αποκορύφωμα το χατ-τρικ απέναντι στους μικρούς της Manchester United για τα προημιτελικά του FA Youth Cup, που αργότερα κατακτήθηκε για πρώτη φορά στην ιστορία της ομάδας μας!
Την επόμενη χρονιά ο Owen γιόρτασε τα 17α γενέθλιά του υπογράφοντας επαγγελματικό συμβόλαιο με την ομάδα, κάνοντάς τον πιο ακριβοπληρωμένο έφηβο στο Νησί! Ο τότε προπονητής της ομάδας μας Roy Evans του άνοιξε διάπλατα τις πόρτες του Anfield, με τον Steve Heighway να δηλώνει: "Είναι έτοιμος για οποιαδήποτε πρόκληση! Είναι έτοιμος. Ο προπονητής έχει ήδη τις συστάσεις μου ανεπιφύλακτα!". Η πρώτη εμφάνιση του Michael Owen με την πρώτη ομάδα της Liverpool πραγματοποιήθηκε στο προτελευταίο ματς της σεζόν 1996/97, απέναντι στην Wimbledon. Ντεπούτο ονειρεμένο αφού συνδυάστηκε και με το πρώτο του γκολ! Ήταν ηλίου φαεινότερο ότι ο πιτσιρικάς από το Chester είχε τις προοπτικές για μια μεγάλη καριέρα μπροστά του! Αρχικά η σκέψη του Evans ήταν να ενσωματώσει σταδιακά τον Owen στην ομάδα αλλά ένας τραυματισμός του Robbie Fowler λίγο πριν την έναρξη της σεζόν 1997/98 τον ανάγκασε να τον ρίξει κατευθείαν στα βαθιά! Το αποτέλεσμα; Γκολ στην πρεμιέρα του Πρωταθλήματος απέναντι στην Dons! Στο Ευρωπαϊκό του ντεπούτο με αντίπαλο την Celtic, του πήρε μόλις 6 λεπτά για να γράψει το όνομά του στον πίνακα των σκόρερ! ! Έγινε ο νεαρότερος παίχτης του 20ού αιώνα που έκανε ντεπούτο με την Εθνική ομάδα της Αγγλίας (18 ετών και 59 ημερών), μοιράστηκε το βραβείο του κορυφαίου σκόρερ της Premier League στην πρώτη του σεζόν με τους Dion Dublin και Chris Sutton, σκοράροντας 18 τέρματα, ψηφίστηκε καλύτερος νέος ποδοσφαιριστής της χρονιάς και βγήκε τρίτος στην ψηφοφορία για τον παίχτη της χρονιάς! Επιτεύγματα τα οποία θα ζήλευε κάθε ποδοσφαιριστής σε τόσο μικρή ηλικία!
46 γκολ σε 84 παιχνίδια στις δύο πρώτες του σεζόν σαν επαγγελματίας και όλα έδειχναν ότι το next big thing του Βρετανικού ποδοσφαίρου είχε βρεθεί! Παρ' όλα αυτά το πρώτο πισωγύρισμα έρχεται στα μέσα της σεζόν 1999/00. Ο πρώτος σοβαρός τραυματισμός κάνει την εμφάνισή του σ' ένα παιχνίδι με την Leeds στο Elland Road και αφήνει τον Owen εκτός γηπέδων για 5 μήνες, γεγονός που αποδείχτηκε καταστροφικό για την Liverpool αφού στο υπόλοιπο της χρονιάς τα γκολ έρχονται με το σταγονόμετρο και η τετράδα τελικά χάνεται, αφήνοντας την ομάδα εκτός Champions League.
Η επόμενη χρονιά αποδείχθηκε η καλύτερη του Michael Owen στην καριέρα του. Ο Evans αποχωρεί απ' τον πάγκο της ομάδας και τα ηνία παίρνει ο Gerard Houllier με τον Owen να επιστρέφει ξεπερνώντας τον σοβαρό τραυματισμό του, αποφασισμένος να αποκτήσει κάτι που του έλειπε. Ένα τρόπαιο. Η επιθυμία του έγινε πραγματικότητα! Όχι με ένα, αλλά με 3 κύπελλα εκείνη τη σεζόν! FA Cup, League Cup και το κύπελλο UEFA με τον Owen να σκοράρει 24 γκολ σε 46 εμφανίσεις σε όλες τις διοργανώσεις και γίνεται ο πρώτος Βρετανός ποδοσφαιριστής μετά τον Kevin Keagan το 1979 που κατακτά το βραβείο της Χρυσής Μπάλας και ονομάζεται ο καλύτερος Ευρωπαίος παίχτης! Τη σεζόν 2001/02 σκοράρει ένα γκολ κάθε 1,5 παιχνίδι και την επόμενη χρονιά κάνει career high στις εμφανίσεις (54), αγγίζοντας για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά τα 30 γκολ (σκόραρε 28)!
Τον Μάιο του 2002 ο πρόεδρος της Real Madrid, Florentino Perez δήλωνε πως ο Owen μπορεί να γίνει ένας απ' τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές του κόσμου και οι καλύτεροι πρέπει να παίζουν για την Real. Η απάντηση δεν άργησε να έρθει δια στόματος Houllier. "Ίσως να μπορούν να πληρώσουν για να αγοράσουν τον Ronaldo, αλλά δεν μπορούν να αγοράσουν τον Owen. Με αυτά τα λεφτά ίσως να μπορούσαν να πάρουν μόνο το αριστερό του πόδι. Ο Owen δεν πάει πουθενά. Είναι οπαδός της Liverpool και θα μείνει εδώ μαζί μου.". Οι πιέσεις από την ομάδα της Μαδρίτης γίνονταν ολοένα και μεγαλύτερες. Ο Owen συνεχίζει να σκοράρει αλλά η ομάδα μένει μακριά απ' την διεκδίκηση του Πρωταθλήματος και οι τραυματισμοί κάνουν όλο και πιο συχνά την εμφάνισή τους, άλλοι μικροί και άλλοι πιο σοβαροί. Το καλοκαίρι του 2004 ο Gerard Houllier αποχωρεί από τον πάγκο της Liverpool και ο Owen ασκεί πιέσεις προς την διοίκηση να τον αφήσει να φύγει. Στα πρώτα προκριματικά που έπαιξε η ομάδα μας για το Champions League ο Owen έκατσε στον πάγκο και ήταν πλέον φανερό ότι η αποχώρησή του πλησίαζε όλο και περισσότερο. Στις 13/8 του 2004 ανακοινώνεται ότι η Real κάνει δικό της τον Owen για μόλις £8m, ποσό εξευτελιστικά μικρό για έναν ποδοσφαιριστή που ήταν πρώτος σκόρερ για την Liverpool κάθε χρονιά από το 1997 όταν και έκανε το ντεπούτο του, ήταν κορυφαίος παίχτης της Ευρώπης μόλις 2 χρόνια πριν και είχε σκοράρει συνολικά 158 γκολ σε 297 παιχνίδια με τα κόκκινα. Ο λόγος της αποχώρησής του, δια στόματος του ίδιου, η έλλειψη τίτλων. Τι κι αν στην Liverpool ήταν κορυφαίος σκόρερ, στο πικ της καριέρας του και από τους πιο καλοπληρωμένους ποδοσφαιριστές στο Νησί;
Η χρονιά του στην Real με μια λέξη, μέτρια. Ποτέ δεν έδειξε όσα είχε δείξει στην Αγγλία, με τους συνεχείς τραυματισμούς να τον κρατάνε μακριά απ' τον καλό του εαυτό. Στο τέλος της χρονιάς οι Μαδριλένοι έμεναν χωρίς τίτλο ενώ η Liverpool σήκωνε την κούπα με τα μεγάλα αυτιά στον τελικό της Κωνσταντινούπολης! Πολλοί είπαν ότι το κάρμα έκανε την εμφάνισή του. Μετά από μόλις μια χρονιά με την Real επέστρεψε στην Αγγλία για να αγωνιστεί με τη φανέλα της Newcastle η οποία δαπάνησε γι αυτόν το ποσό ρεκόρ των 16,8 εκατ. λυρών. Αλλά και εκεί τα πράγματα δεν πήγαν καλύτερα. Περισσότερο καιρό περνούσε στα χειρουργεία παρά στο γήπεδο! Φόρεσε τα ασπρόμαυρα για 4 σεζόν, κάνοντας μόλις μία καλή ουσιαστικά σεζόν. Την τελευταία μέρα του Ιουλίου του 2009 το συμβόλαιό του με τις 'Καρακάξες' λήγει και ο Owen αποχωρεί με την Newcastle υποβιβασμένη.
Τότε έρχεται μια πρόταση απ' τον Ferguson ο οποίος καλεί τον Owen να φορέσει τη φανέλα της Manchester United. Εκείνος χωρίς να το σκεφτεί και πολύ δέχεται και αυτομάτως γίνεται κόκκινο πανί για τους οπαδούς της Liverpool. Δεν είναι άλλωστε και το πιο εύκολο πράγμα να το αποδεχτεί κανείς ότι ο παίχτης που κάποτε το όνομά του τραγουδιόταν στο KOP θα έπαιζε για την μισητή αντίπαλο. Το παρελθόν του ως Scouser ξεχάστηκε μονομιάς και πλέον στο πρόσωπό του οι Liverpudlians βλέπανε μονάχα έναν προδότη. Τα 5 γκολ σε 31 εμφανίσεις στα 3 σχεδόν χρόνια που έπαιξε με την United μιλάνε από μόνα τους για την απόδοσή του εκεί. Ο Owen έκλεισε τελικά την καριέρα του στη Stoke (στην οποία δεν ξεκίνησε ούτε μία φορά βασικός), τον Μάιο του 2013.
Ο Michael Owen ήταν ίσως το πιο τρανταχτό παράδειγμα του πως οι λανθασμένες επιλογές μπορούν να "χαλάσουν" την καριέρα ενός ποδοσφαιριστή. Ταλαιπωρήθηκε όσο ελάχιστοι με τους συνεχείς τραυματισμούς και το μόνο σίγουρο είναι ότι κανείς δεν γνωρίζει τι θα γινόταν αν εκείνο το καλοκαίρι του 2004 επέλεγε να παραμείνει στην ομάδα η οποία τον έφερε ουσιαστικά στο προσκήνιο και μαζί της έβγαζε τον καλύτερο εαυτό του. Το πως θα τον θυμάται ο καθένας σίγουρα είναι υποκειμενικό. Ο παίχτης των 158 γκολ με τη φανέλα της Liverpool, αυτός που έκανε όλο το Νησί να παραμιλάει στην αρχή της καριέρας του, ο παίχτης των λάθος επιλογών, ο προδότης (για πολλούς Scousers) που άφησε την ομάδα νωρίς και φόρεσε κάποια χρόνια αργότερα τη φανέλα της μισητής αντιπάλου, ο άτυχος που αν δεν είχε όλους αυτούς τους τραυματισμούς ίσως να πραγματοποιούσε μια διαφορετική πορεία. O καθένας μπορεί να διαμορφώσει το δικό του συμπέρασμα γι αυτόν. Το μόνο που δεν επιδέχεται αμφισβήτησης, το ατόφιο ποδοσφαιρικό του ταλέντο.
