Δύο μήνες πριν το κλείσιμο της αυλαίας, η Liverpool ξαναχτυπά την πόρτα της τετράδας. Τα πράγματα θα ήταν, όμως, εντελώς διαφορετικά αν σε έξι περιπτώσεις οι Reds πετούσαν λευκή πετσέτα. Γιατί ένα γκολ στο 90' μπορεί να σου δώσει μια νίκη, αλλά έξι γκολ στο 90' μπορούν να σώσουν μια χρονιά...
Όταν οι αρχαίοι Έλληνες άρθρωσαν τη λέξη "ευδαιμονία", της απέδωσαν τη σημασία μιας κατάστασης όπου ο άνθρωπος έχει την εύνοια του δαίμονα, δηλαδή του Θεού. Ευδαίμων, επομένως, ήταν ο τυχερός, ο καλότυχος, οι προσευχές του οποίου εισακούγονταν από τους κατοίκους του Ολύμπου.
Στην εποχή του Πλάτωνα, η φιλοσοφία είχε προχωρήσει αρκετά, ώστε να αλλάξει τη σημασία της "ευδαιμονίας". "Συν Αθηνά και χείρα κίνει" έλεγαν οι Έλληνες και πλέον έφταναν στην ευδαιμονία όχι από τη θέληση των Θεών, αλλά με το δικό τους κόπο, τις πράξεις και τις ενέργειες τους. Κόπος, πράξεις, ενέργειες. Αποτέλεσμα.
Μετά την ήττα στον τελικό του κυπέλλου, όλοι πίστεψαν πως η χρονιά τελείωσε, αφού χάθηκε και ο τελευταίος ρεαλιστικός στόχος. Η Liverpool, όμως, αναθάρρησε, άλλαξε. "From doubter to believer". Παρότι μακριά από την τετράδα, οι Reds αποφάσισαν να δοκιμάσουν μια τελευταία φορά. Στον αντίποδα, η Manchester City "έσβησε", χωρίς λόγο. Αυτό ήταν. Δύο τρικλοποδιές και η διαφορά μειώθηκε, είναι και πάλι ρεαλιστική. Με ένα παιχνίδι λιγότερο από τους Μπλε, η Liverpool απέχει 7 πόντους από την τετράδα και η τελευταία προσπάθεια να αγγίξει την ευδαιμονία της όντως αξίζει.
Τελικά, η σημερινή βαθμολογική κατάσταση της Liverpool οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στον τρόπο που οι Reds αντιλαμβάνονται την "ευδαιμονία". Κόπος, πράξεις, ενέργειες. Θα υπάρξει τύχη, φυσικά. Αλλά η τύχη ευνοεί αυτόν που κοπιάζει, πράττει, ενεργεί. Και τα έξι "buzzer beater" της φετινής χρονιάς το αποδεικνύουν περίτρανα...
1) Στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος, σε ένα παιχνίδι αμοιβαίας ηττοπάθειας μεταξύ Stoke City και Liverpool, ο Phillipe Coutinho χαρίζει δύο επιπλέον βαθμούς στην ομάδα του Rodgers, με μια βολίδα στο 86ο λεπτό. Ένα γκολ που τότε είχα χαρακτηρίσει ως "το πιο χρήσιμο γκολ της σεζόν". Δεν ήξερα ότι θα ακολουθούσαν κι άλλα, ακόμα πιο ηδονικά.
Η συνέχεια υποτονική. Αδιάφορη ομάδα, αδιάφορος προπονητής.
Ο Jurgen Klopp κάνει τότε την εμφάνιση του και φέρνει το χαμόγελο, απλώς επειδή χαμογελά. Η ομάδα συνεχίζει να αγνοεί την ποδοσφαιρική της ταυτότητα. Όμως ο Γερμανός τεχνικός προσδίδει ένα πολύ σημαντικό στοιχείο, βάση για να έρθουν σταδιακά και τα υπόλοιπα: Αχαλίνωτο τρέξιμο και πάθος.
2) Πρώτο θύμα η Chelsea του απαρηγόρητου εκείνο το μεσημέρι Jose Mourinho. Οι Λονδρέζοι προηγούνται νωρίς, αλλά όλα δείχνουν πως αυτή η Liverpool δεν πρόκειται να χάσει σε αυτό το παιχνίδι. Ο Coutinho και πάλι, με σπουδαία εκτέλεση, στέλνει ισόπαλες τις δύο ομάδες στα αποδυτήρια και δίνει το έναυσμα της ανατροπής. Ένα δεύτερο γκολ του και ένα ψυχρό σουτ του Benteke στο β' μέρος διαμορφώνουν το τελικό 1-3. Τρίποντο που ανεβάζει το ηθικό και την ομάδα στο βαθμολογικό πίνακα.
3) 16η αγωνιστική και η West Brom έχει ανατρέψει το παιχνίδι στο Anfield και πλέον, στο 96', βρίσκεται λίγα δευτερόλεπτα πριν από μια σπουδαία επιτυχία. Λογαριάζει, όμως, δίχως τον ψυχωμένο Divock Origi που αποφασίζει να πάρει στις πλάτες του την ομάδα. Μια κλοτσιά στο γόνατο θα τον ρίξει στο χορτάρι, αλλά ο μικρός σηκώνεται, στοχεύει και γράφει το 2-2, ύστερα από κόντρα σε αμυντικό. Ακολούθησε η περίφημη "Ola" με μπροστάρη τον Klopp. Τώρα καταλαβαίνω το γιατί. "Θα έρθουν κι άλλα'. Και ήρθαν.
4) Ο Cech καλωσορίζει τον Roberto Firmino στην Αγγλία, αλλά ο Βραζιλιάνος φέρεται με μεγάλη αγένεια και παραβιάζει δις την εστία της Arsenal. Οι Λονδρέζοι, αρνούμενοι να καταθέσουν τα όπλα, δεδομένου του ανταγωνισμού τους με την Leicester στην κορυφή της βαθμολογίας, ισοφαρίζουν διαδοχικά και τελικά προηγούνται με γκολ του Giroud. Θα ακολουθήσει συγκινητική προσπάθεια των Reds, και στο 90', ο Joe Allen βρίσκει την μπάλα στο κατάλληλο σημείο της για να τη στείλει στη γωνία του Cech, πριν εκείνος προλάβει να απλώσει τα πελώρια χέρια του. Ο Allen είχε περάσει ως αλλαγή λίγα λεπτά πριν. Μάλλον όχι για να σκοράρει, αλλά ποιος του το απαγορεύει; 3-3 και η Liverpool σώζει ακόμη έναν βαθμό.
5) Η Liverpool του Klopp αρχίζει να μεγαλώνει σε χαρακτήρα και νοοτροπία. Οι ελλείψεις είναι εμφανείς αλλά οι Κόκκινοι καταπίνουν αμέτρητα χιλιόμετρα κάθε Σάββατο, τρέχουν σε όλο το γήπεδο, επιβάλλουν τον εγωισμό τους. Ο Firmino ανοίγει το σκορ στο ηλιόλουστο Carrow Road, αλλά η ενθουσιώδης Norwich κάνει το 3-1 πριν το 55'. Όλα τελείωσαν. Ή όχι; Μέσα σε είκοσι λεπτά Henderson, Firmino και Milner ανατρέπουν εκ νέου το σκηνικό και οδηγούν σε παραλήρημα οποιονδήποτε παρακολουθεί την αναμέτρηση. Στο 92', όμως, ο Bassong στέλνει με χειρουργική ακρίβεια την μπάλα στη γωνία του Mignolet και τη Liverpool στο καναβάτσο. Τους φιλάθλους, πιο σωστά, γιατί οι 11 του Klopp ξέρουν πως απομένουν δύο λεπτά. Ενάμιση, έστω. Την ευδαιμονία την πετυχαίνουμε με τις δικές μας ενέργειες. Ο Lallana γράφει το τελικό 4-5 στην αμέσως επόμενη φάση. Τρεις βαθμοί.
6) 28η αγωνιστική. Η πιο πρόσφατη ραψωδία. Μπορεί να προηγήθηκε η Crystal Palace, μπορεί να αποβλήθηκε ο Milner, αλλά κάτι (ή καλύτερα κάποιος) έκανε τους ιδρωμένους και καταπονημένους Reds να πιστέψουν στο απίθανο σενάριο της ανατροπής. Ο Firmino, αρχικά, εκμεταλλεύεται το λάθος του τερματοφύλακα, και ο Benteke στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων ολοκληρώνει το comeback από τα 11 βήματα. Ένα πέναλτι που αμφισβητήθηκε πολύ, όμως δεν θα αποτελούσε θέμα συζήτησης αν η Liverpool είχε παραδώσει από το 60' λευκή πετσέτα. Τρεις επιπλέον βαθμοί.
Δεν σκέφτομαι τι θα γινόταν αν όλες οι προσπάθειες των παικτών απλώς κατέληγαν out. Το πιο σπουδαίο είναι η νοοτροπία. Η σωστή νοοτροπία χτίζει τις σωστές ομάδες. Η τύχη ευνοεί τους τολμηρούς, αυτούς που δοκιμάζουν, που προσπαθούν, που με τα δικά τους όπλα κυνηγούν την ευδαιμονία τους. Χωρίς τα παραπάνω buzzer beaters η Liverpool θα είχε σήμερα 11 πόντους λιγότερους. Χάρη σε αυτά, όσο κι αν δεν το συνειδητοποιούμε την ώρα που μπαίνουν, η Liverpool σήμερα τρέφει ρεαλιστικές ελπίδες για είσοδο στην τετράδα, για έξοδο στο Champions League, σε μια σεζόν που έμοιαζε εκτροχιασμένη. Η νίκη με την Manchester United αποτέλεσε το επιστέγασμα της νοοτροπίας του νικητή που προσπαθεί ο Klopp να εμφυσήσει στους ποδοσφαιριστές του. Δεν χρειάστηκε ανατροπή εκεί. 90' λεπτά πάθους και δεκάδων χιλιομέτρων συνεπάγονται επιτυχία. Τουλάχιστον ηθική. Τις περισσότερες φορές και αγωνιστική.
Επιμέλεια: Νίκος Γιαμπολδάκης
Τελικά, η σημερινή βαθμολογική κατάσταση της Liverpool οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στον τρόπο που οι Reds αντιλαμβάνονται την "ευδαιμονία". Κόπος, πράξεις, ενέργειες. Θα υπάρξει τύχη, φυσικά. Αλλά η τύχη ευνοεί αυτόν που κοπιάζει, πράττει, ενεργεί. Και τα έξι "buzzer beater" της φετινής χρονιάς το αποδεικνύουν περίτρανα...
1) Στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος, σε ένα παιχνίδι αμοιβαίας ηττοπάθειας μεταξύ Stoke City και Liverpool, ο Phillipe Coutinho χαρίζει δύο επιπλέον βαθμούς στην ομάδα του Rodgers, με μια βολίδα στο 86ο λεπτό. Ένα γκολ που τότε είχα χαρακτηρίσει ως "το πιο χρήσιμο γκολ της σεζόν". Δεν ήξερα ότι θα ακολουθούσαν κι άλλα, ακόμα πιο ηδονικά.
Η συνέχεια υποτονική. Αδιάφορη ομάδα, αδιάφορος προπονητής.
Ο Jurgen Klopp κάνει τότε την εμφάνιση του και φέρνει το χαμόγελο, απλώς επειδή χαμογελά. Η ομάδα συνεχίζει να αγνοεί την ποδοσφαιρική της ταυτότητα. Όμως ο Γερμανός τεχνικός προσδίδει ένα πολύ σημαντικό στοιχείο, βάση για να έρθουν σταδιακά και τα υπόλοιπα: Αχαλίνωτο τρέξιμο και πάθος.
2) Πρώτο θύμα η Chelsea του απαρηγόρητου εκείνο το μεσημέρι Jose Mourinho. Οι Λονδρέζοι προηγούνται νωρίς, αλλά όλα δείχνουν πως αυτή η Liverpool δεν πρόκειται να χάσει σε αυτό το παιχνίδι. Ο Coutinho και πάλι, με σπουδαία εκτέλεση, στέλνει ισόπαλες τις δύο ομάδες στα αποδυτήρια και δίνει το έναυσμα της ανατροπής. Ένα δεύτερο γκολ του και ένα ψυχρό σουτ του Benteke στο β' μέρος διαμορφώνουν το τελικό 1-3. Τρίποντο που ανεβάζει το ηθικό και την ομάδα στο βαθμολογικό πίνακα.
3) 16η αγωνιστική και η West Brom έχει ανατρέψει το παιχνίδι στο Anfield και πλέον, στο 96', βρίσκεται λίγα δευτερόλεπτα πριν από μια σπουδαία επιτυχία. Λογαριάζει, όμως, δίχως τον ψυχωμένο Divock Origi που αποφασίζει να πάρει στις πλάτες του την ομάδα. Μια κλοτσιά στο γόνατο θα τον ρίξει στο χορτάρι, αλλά ο μικρός σηκώνεται, στοχεύει και γράφει το 2-2, ύστερα από κόντρα σε αμυντικό. Ακολούθησε η περίφημη "Ola" με μπροστάρη τον Klopp. Τώρα καταλαβαίνω το γιατί. "Θα έρθουν κι άλλα'. Και ήρθαν.
4) Ο Cech καλωσορίζει τον Roberto Firmino στην Αγγλία, αλλά ο Βραζιλιάνος φέρεται με μεγάλη αγένεια και παραβιάζει δις την εστία της Arsenal. Οι Λονδρέζοι, αρνούμενοι να καταθέσουν τα όπλα, δεδομένου του ανταγωνισμού τους με την Leicester στην κορυφή της βαθμολογίας, ισοφαρίζουν διαδοχικά και τελικά προηγούνται με γκολ του Giroud. Θα ακολουθήσει συγκινητική προσπάθεια των Reds, και στο 90', ο Joe Allen βρίσκει την μπάλα στο κατάλληλο σημείο της για να τη στείλει στη γωνία του Cech, πριν εκείνος προλάβει να απλώσει τα πελώρια χέρια του. Ο Allen είχε περάσει ως αλλαγή λίγα λεπτά πριν. Μάλλον όχι για να σκοράρει, αλλά ποιος του το απαγορεύει; 3-3 και η Liverpool σώζει ακόμη έναν βαθμό.
5) Η Liverpool του Klopp αρχίζει να μεγαλώνει σε χαρακτήρα και νοοτροπία. Οι ελλείψεις είναι εμφανείς αλλά οι Κόκκινοι καταπίνουν αμέτρητα χιλιόμετρα κάθε Σάββατο, τρέχουν σε όλο το γήπεδο, επιβάλλουν τον εγωισμό τους. Ο Firmino ανοίγει το σκορ στο ηλιόλουστο Carrow Road, αλλά η ενθουσιώδης Norwich κάνει το 3-1 πριν το 55'. Όλα τελείωσαν. Ή όχι; Μέσα σε είκοσι λεπτά Henderson, Firmino και Milner ανατρέπουν εκ νέου το σκηνικό και οδηγούν σε παραλήρημα οποιονδήποτε παρακολουθεί την αναμέτρηση. Στο 92', όμως, ο Bassong στέλνει με χειρουργική ακρίβεια την μπάλα στη γωνία του Mignolet και τη Liverpool στο καναβάτσο. Τους φιλάθλους, πιο σωστά, γιατί οι 11 του Klopp ξέρουν πως απομένουν δύο λεπτά. Ενάμιση, έστω. Την ευδαιμονία την πετυχαίνουμε με τις δικές μας ενέργειες. Ο Lallana γράφει το τελικό 4-5 στην αμέσως επόμενη φάση. Τρεις βαθμοί.
6) 28η αγωνιστική. Η πιο πρόσφατη ραψωδία. Μπορεί να προηγήθηκε η Crystal Palace, μπορεί να αποβλήθηκε ο Milner, αλλά κάτι (ή καλύτερα κάποιος) έκανε τους ιδρωμένους και καταπονημένους Reds να πιστέψουν στο απίθανο σενάριο της ανατροπής. Ο Firmino, αρχικά, εκμεταλλεύεται το λάθος του τερματοφύλακα, και ο Benteke στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων ολοκληρώνει το comeback από τα 11 βήματα. Ένα πέναλτι που αμφισβητήθηκε πολύ, όμως δεν θα αποτελούσε θέμα συζήτησης αν η Liverpool είχε παραδώσει από το 60' λευκή πετσέτα. Τρεις επιπλέον βαθμοί.
Δεν σκέφτομαι τι θα γινόταν αν όλες οι προσπάθειες των παικτών απλώς κατέληγαν out. Το πιο σπουδαίο είναι η νοοτροπία. Η σωστή νοοτροπία χτίζει τις σωστές ομάδες. Η τύχη ευνοεί τους τολμηρούς, αυτούς που δοκιμάζουν, που προσπαθούν, που με τα δικά τους όπλα κυνηγούν την ευδαιμονία τους. Χωρίς τα παραπάνω buzzer beaters η Liverpool θα είχε σήμερα 11 πόντους λιγότερους. Χάρη σε αυτά, όσο κι αν δεν το συνειδητοποιούμε την ώρα που μπαίνουν, η Liverpool σήμερα τρέφει ρεαλιστικές ελπίδες για είσοδο στην τετράδα, για έξοδο στο Champions League, σε μια σεζόν που έμοιαζε εκτροχιασμένη. Η νίκη με την Manchester United αποτέλεσε το επιστέγασμα της νοοτροπίας του νικητή που προσπαθεί ο Klopp να εμφυσήσει στους ποδοσφαιριστές του. Δεν χρειάστηκε ανατροπή εκεί. 90' λεπτά πάθους και δεκάδων χιλιομέτρων συνεπάγονται επιτυχία. Τουλάχιστον ηθική. Τις περισσότερες φορές και αγωνιστική.
Επιμέλεια: Νίκος Γιαμπολδάκης