Δεν είσαι μορφωμένος όταν ξέρεις αγγλικά, αλλά όταν μπορείς να διακρίνεις το ορθό από το ηλίθιο. Ωδή στην μόρφωση του Emre Can.
Γράφει ο: Νίκος Γιαμπολδάκης
Ναι, ούτε κι εγώ περίμενα πως το όνομα μου θα υπέγραφε ένα κείμενο όπου οι λέξεις "Ωδή" και "Emre Can" θα βρίσκονταν στην ίδια πρόταση...Ο Γερμανός με τουρκική καταγωγή είναι συνεχώς στο επίκεντρο της αυστηρής κριτικής μου. Δεν μετανιώνω καθόλου όταν του προσάπτω - ποδοσφαιρικά - κατηγορίες για τις ικανότητες του και το κάνω συνεχώς με επιχειρήματα. Αν ο Αίολος έπαιζε μπάλα και κάποιος άνοιγε τους ασκούς του, θα έλεγα αρχικά πως το έκανε ο Can και μετά θα έβρισκα τρόπο να το αποδείξω. Δεν με τιμά αυτό, με τιμά όμως το γεγονός πως τις περισσότερες φορές ο νεαρός μέσος με επαληθεύει. Μπορεί, πλέον, να ξεκινώ προκατειλημμένα την κριτική μου απέναντι του, ωστόσο με δικαιώνει 9/10, αν χρειάζεται να αναζητεί κανείς δικαίωση σε τέτοια ζητήματα. Κοινώς, είναι ο παίκτης που "τα ακούει" (η τηλεόραση τα ακούει ρε Νίκο) συνεχώς από τον γράφοντα.
Έχω ξεκαθαρίσει, βέβαια, πως ο Emre Can (όπως και κανείς άλλος ποδοσφαιριστής διαχρονικά) δεν ήταν, δεν είναι και δεν θα γίνει ποτέ ο αποδιοπομπαίος τράγος για τα 26 (...Κυριακή κοντή γιορτή, στην κυριολεξία. Με βαριά καρδιά λοιπόν, εφεξής 27) χρόνια "ανομβρίας" όσον αφορά τις κατακτήσεις πρωταθλήματος. Η κριτική που απευθύνω τόσο παθιασμένα προς το πρόσωπο του προέρχεται από καθαρά ποδοσφαιρικά κριτήρια, τα οποία έχω συζητήσει επανειλημμένα.
Ωστόσο, με το ίδιο πάθος που θα επισημάνω το λάθος του, με το ίδιο και ακόμα περισσότερο (αφού το αντικείμενο συζήτησης πλέον είναι..."περισσότερο" σε βάθος και ουσία) θα δηλώσω το θαυμασμό και την εκτίμηση μου προς το πρόσωπο του, ως συμπολίτη μου στην παγκόσμιο κοινωνία που υφίσταται βαθιά κοινωνική κρίση, βλέποντας το παρακάτω video. Ευλογημένοι όσοι του έμαθαν να σκέφτεται έτσι, ευλογημένος κι ο ίδιος που αντιλαμβάνεται τη δύναμη της δημοσιότητας του για να μάθει και σε άλλους να σκέφτονται παρομοίως. Η μόρφωση δεν αποτυπώνεται σε χαρτιά. Ευτυχώς...
Ακολουθούν τα "κάλαντα" της αλήθειας, ειπωμένα με μάτια βουρκωμένα και όχι παιχνιδιάρικα, χωρίς τρίγωνα. Δεν ξεμπερδεύεις αν δώσεις ψιλά. Πρέπει να σκεφτείς τους στίχους...
"Γεια σας! Καλές γιορτές σε όλους! Ζούμε σε τρελές εποχές, και είμαι σοκαρισμένος από την τρομοκρατία ανά τον κόσμο. Όποτε το βλέπω με στεναχωρεί και με θυμώνει. Η θρησκεία είναι ιδιωτική. Και καμιά θρησκεία δεν είναι καλύτερη ή χειρότερη από κάποια άλλη. Όλα έχουν να κάνουν με το πώς ζεις τη ζωή σου. Εύχομαι ευτυχία, χαρούμενες στιγμές με την οικογένεια σας, καλά Χριστούγεννα στους Χριστιανούς φίλους μου, και χαρούμενο Hanukkah (σ.σ εβραϊκή γιορτή για τον Ιερό Ναό στην Ιερουσαλήμ) στους Εβραίους φίλους μου. Ας περάσουμε καλά όλοι μαζί, ανεξάρτητα από το που πιστεύει ο καθένας. Δικός σας, Emre".
Γράφει ο: Νίκος Γιαμπολδάκης
Ναι, ούτε κι εγώ περίμενα πως το όνομα μου θα υπέγραφε ένα κείμενο όπου οι λέξεις "Ωδή" και "Emre Can" θα βρίσκονταν στην ίδια πρόταση...Ο Γερμανός με τουρκική καταγωγή είναι συνεχώς στο επίκεντρο της αυστηρής κριτικής μου. Δεν μετανιώνω καθόλου όταν του προσάπτω - ποδοσφαιρικά - κατηγορίες για τις ικανότητες του και το κάνω συνεχώς με επιχειρήματα. Αν ο Αίολος έπαιζε μπάλα και κάποιος άνοιγε τους ασκούς του, θα έλεγα αρχικά πως το έκανε ο Can και μετά θα έβρισκα τρόπο να το αποδείξω. Δεν με τιμά αυτό, με τιμά όμως το γεγονός πως τις περισσότερες φορές ο νεαρός μέσος με επαληθεύει. Μπορεί, πλέον, να ξεκινώ προκατειλημμένα την κριτική μου απέναντι του, ωστόσο με δικαιώνει 9/10, αν χρειάζεται να αναζητεί κανείς δικαίωση σε τέτοια ζητήματα. Κοινώς, είναι ο παίκτης που "τα ακούει" (η τηλεόραση τα ακούει ρε Νίκο) συνεχώς από τον γράφοντα.
Έχω ξεκαθαρίσει, βέβαια, πως ο Emre Can (όπως και κανείς άλλος ποδοσφαιριστής διαχρονικά) δεν ήταν, δεν είναι και δεν θα γίνει ποτέ ο αποδιοπομπαίος τράγος για τα 26 (...Κυριακή κοντή γιορτή, στην κυριολεξία. Με βαριά καρδιά λοιπόν, εφεξής 27) χρόνια "ανομβρίας" όσον αφορά τις κατακτήσεις πρωταθλήματος. Η κριτική που απευθύνω τόσο παθιασμένα προς το πρόσωπο του προέρχεται από καθαρά ποδοσφαιρικά κριτήρια, τα οποία έχω συζητήσει επανειλημμένα.
Ωστόσο, με το ίδιο πάθος που θα επισημάνω το λάθος του, με το ίδιο και ακόμα περισσότερο (αφού το αντικείμενο συζήτησης πλέον είναι..."περισσότερο" σε βάθος και ουσία) θα δηλώσω το θαυμασμό και την εκτίμηση μου προς το πρόσωπο του, ως συμπολίτη μου στην παγκόσμιο κοινωνία που υφίσταται βαθιά κοινωνική κρίση, βλέποντας το παρακάτω video. Ευλογημένοι όσοι του έμαθαν να σκέφτεται έτσι, ευλογημένος κι ο ίδιος που αντιλαμβάνεται τη δύναμη της δημοσιότητας του για να μάθει και σε άλλους να σκέφτονται παρομοίως. Η μόρφωση δεν αποτυπώνεται σε χαρτιά. Ευτυχώς...
Ακολουθούν τα "κάλαντα" της αλήθειας, ειπωμένα με μάτια βουρκωμένα και όχι παιχνιδιάρικα, χωρίς τρίγωνα. Δεν ξεμπερδεύεις αν δώσεις ψιλά. Πρέπει να σκεφτείς τους στίχους...
"Γεια σας! Καλές γιορτές σε όλους! Ζούμε σε τρελές εποχές, και είμαι σοκαρισμένος από την τρομοκρατία ανά τον κόσμο. Όποτε το βλέπω με στεναχωρεί και με θυμώνει. Η θρησκεία είναι ιδιωτική. Και καμιά θρησκεία δεν είναι καλύτερη ή χειρότερη από κάποια άλλη. Όλα έχουν να κάνουν με το πώς ζεις τη ζωή σου. Εύχομαι ευτυχία, χαρούμενες στιγμές με την οικογένεια σας, καλά Χριστούγεννα στους Χριστιανούς φίλους μου, και χαρούμενο Hanukkah (σ.σ εβραϊκή γιορτή για τον Ιερό Ναό στην Ιερουσαλήμ) στους Εβραίους φίλους μου. Ας περάσουμε καλά όλοι μαζί, ανεξάρτητα από το που πιστεύει ο καθένας. Δικός σας, Emre".
If only we all thought like Emre. The world would be a happier place. #LFC pic.twitter.com/bOXCWX4UNQ— Callum Wright® (@Mr_CallumWright) 24 Δεκεμβρίου 2016