Είναι αρκετά διαφορετικοί αλλά και ταυτόχρονα, τόσο δύσκολο να χωριστούν μεταξύ τους. Το πέρασμά τους στην πρώτη ομάδα της Liverpool, παρόλο που είναι παρόμοιο, ξεκίνησε σε διαφορετικές περιοχές βορειοδυτικά.
Ο Ben Woodburn χώρισε την αρχική του λάμψη, μεταξύ κρίκετ και ποδόσφαιρο στο γήπεδο Flacca στο Tattenhall, ένα μικρό χωριό λίγο έξω από τα νότιο-ανατολικά του Chester, το πιο φημισμένο για παγωτό της Farm.
Γρήγορα ήξερε ότι ήθελε τίποτα περισσότερο επαγγελματικά από το να είναι μέρος αυτών των 90 λεπτών, όπου τα πάντα γίνονται στον αγωνιστικό χώρο.
Ο Woodburn, στη συνέχεια, στο δημοτικό Tattenhall, λέει ανάλογη ιστορία, με μια μικρή απόκλιση. ''Δεν ήταν μέσα από το σχολείο μου, όπως με τον Trent'', προσθέτει.
'' Ήμουν στο Crewe και στο Everton πριν, και scouters μου είπαν να έρθω για μια από τις ίδιες μέρες. Μου άρεσε πολύ και ότι ήταν τότε -. ήθελα την ίδια εμπειρία με την Λίβερπουλ όλη την ώρα.''
Η επιθυμία του νεαρού εξτρέμ να ασχοληθεί περαιτέρω με το ποδόσφαιρο είχε την ενθάρρυνση και την υποστήριξη από τον πατέρα του, Chris. '' Ήδη από όσο μπορώ να θυμηθώ τώρα, θα ήθελα απλώς να είμαι με την μπάλα κάθε μέρα,» '' αποκαλύπτει Woodburn, ο οποίος έχει λάβει την πρώτη του κλήση στην Εθνική ανδρών της Ουαλίας για το παιχνίδι με τη Δημοκρατία της Ιρλανδίας.
'' Έχει κάτι επιπλέον, κάποια διορατικότητα και δημιουργικότητα που τον κάνει να είναι σε θέση να παίξει απρόβλεπτες πάσες'', εξηγεί ο Lijnders.
''Είναι γρήγορος στο μυαλό, ξέρει τι πρόκειται να συμβεί και έχει την ικανότητα να αυτοσχεδιάσει - αυτό ανοίγει καταστάσεις για τον εαυτό του ή για τους άλλους.''
''Η ποδοσφαιρική ιδέα μας είναι να δημιουργήσουμε ευκαιρία μετά την ευκαιρία, από κάθε θέση με ανάληψη αυτής της πρωτοβουλίας. Ο δεξιός αμυντικός που μπορεί να δημιουργήσει και να κυριαρχήσει σε όλη τη δεξιά πλευρά. Κατά τη γνώμη μου, είναι ένα από τα πιο ολοκληρωμένα ταλέντα στην Ευρώπη με μια συμπεριφορά παίκτη πρώτης ομάδας.''
'' Όταν ήταν αρχηγός μου σε επίπεδο U16, ήταν σε θέση να ελέγξει το ρυθμό και να κάνει την ομάδα να παίξει όπως κανένας άλλος. Μερικοί άνθρωποι γεννιούνται για να γίνουν ποδοσφαιριστές - αυτός είναι σίγουρα ένας από αυτούς.''
Στις 29 Νοεμβρίου, ακριβώς 18 χρόνια αφότου ο Steven Gerrard έκανε το ντεμπούτο του στη Liverpool, ο Woodburn έγραψε ιστορία στο Anfield, με τη Leeds United για το League Cup. Είχε μπει στο 67' και μέχρι το 81', είχε σπάσει το ρεκόρ του Michael Owen για να γίνει ο νεότερος σκόρερ του συλλόγου, βρίσκοντας υψηλά στην οροφή των διχτύων μπροστά στο Kop μετά την πάσα του Gini Wijnaldum.
Τα χέρια του επεκτάθηκαν και τα μάτια του ορθάνοιχτα καθώς φώναζε ανεξέλεγκτα, τόσο ο Gerrard όσο και ο προηγούμενος κάτοχος του συγκεκριμένου κατορθώματος ήταν μέσα στο πλήθος και χειροκροτούσαν την είσοδο του Woodburn στα χρονικά του Anfield.
Ο Ben Woodburn χώρισε την αρχική του λάμψη, μεταξύ κρίκετ και ποδόσφαιρο στο γήπεδο Flacca στο Tattenhall, ένα μικρό χωριό λίγο έξω από τα νότιο-ανατολικά του Chester, το πιο φημισμένο για παγωτό της Farm.
Γρήγορα ήξερε ότι ήθελε τίποτα περισσότερο επαγγελματικά από το να είναι μέρος αυτών των 90 λεπτών, όπου τα πάντα γίνονται στον αγωνιστικό χώρο.
Περίπου 40 μίλια μακριά, τα μορφωτικά έτη του Trent Alexander-Arnold δαπανήθηκαν στο ποδόσφαιρο HQ του Merseyside, με το Melwood και το πρώην προπονητικό κέντρο της Everton στο Bellefield, να βρίσκονται και τα δύο στο προάστιο του West Derby.
Ανέκαθεν, με μια φυσική αίσθηση να αναλαμβάνει την ευθύνη, δεν ήταν μόνο γύρω από την ηλικία των 11, όταν συνειδητοποίησε ότι μια καριέρα στο ποδόσφαιρο ήταν μια σοβαρή επιλογή γι 'αυτόν.
Ο Woodburn και ο Alexander-Arnold, οι οποίοι και οι δύο έχουν δεσμεύσει μακροπρόθεσμα το μέλλον τους στο σύλλογο ταυτόχρονα τον περασμένο Νοέμβριο, εύστοχα φτάνουν μαζί για να ανακεφαλαιώσουμε το ταξίδι συναρμογής τους και να είναι το όνομά τους μεταξύ των 50 καλύτερων εφήβων στην επόμενη αντίστροφη μέτρηση του Next Generation του Goal, η οποία θα αποκαλυφθεί στην Τετάρτη.
Και οι δύο έχουν γεννηθεί κατά το μήνα Οκτώβριο, ο δεξιός μπακ ένα χρόνο μεγαλύτερος από ό,τι νεότερος ποτέ σκόρερ της Liverpool, το δίδυμο ξεκίνησε τη συνεργασία του με τον σύλλογο στην ηλικία των 6.
''Υπήρχε μια διασκεδαστική ημέρα και προσκλήσεις εστάλησαν στο σχολείο μου για την ηλικιακή ομάδα μου,'' υπενθυμίζει ο Alexander-Arnold στο Goal. ''Μέσα από ένα καπέλο στην τάξη μου φώναζαν ονόματα, και ευτυχώς ήταν και το δικό μου μέσα! Πήγα και υπήρχαν ένα σωρό μικρά παιδιά, όλοι ενθουσιασμένοι για να παίξουν.''
''Ένας από τους προπονητές της Ακαδημίας ρώτησε τη μαμά μου αν θα μπορούσε να αρχίσει να με πηγαίνει, έτσι ώστε να μπορούσε να πάρει μια καλύτερη ματιά για μένα. Ήμουν λίγο έκπληκτος, γιατί εγώ απλά πήγα απλά να παίξω για διασκέδαση. Δεν νομίζω ότι κατάλαβα τι σήμαινε ακόμα πέρα από το γεγονός ότι ήθελα απλά να είμαι σε θέση να παίζω περισσότερο ποδόσφαιρο, για το οποίο ήμουν πολύ ευχαριστημένος.''
Ο Woodburn, στη συνέχεια, στο δημοτικό Tattenhall, λέει ανάλογη ιστορία, με μια μικρή απόκλιση. ''Δεν ήταν μέσα από το σχολείο μου, όπως με τον Trent'', προσθέτει.
'' Ήμουν στο Crewe και στο Everton πριν, και scouters μου είπαν να έρθω για μια από τις ίδιες μέρες. Μου άρεσε πολύ και ότι ήταν τότε -. ήθελα την ίδια εμπειρία με την Λίβερπουλ όλη την ώρα.''
Η επιθυμία του νεαρού εξτρέμ να ασχοληθεί περαιτέρω με το ποδόσφαιρο είχε την ενθάρρυνση και την υποστήριξη από τον πατέρα του, Chris. '' Ήδη από όσο μπορώ να θυμηθώ τώρα, θα ήθελα απλώς να είμαι με την μπάλα κάθε μέρα,» '' αποκαλύπτει Woodburn, ο οποίος έχει λάβει την πρώτη του κλήση στην Εθνική ανδρών της Ουαλίας για το παιχνίδι με τη Δημοκρατία της Ιρλανδίας.
''Ο πατέρας μου συνήθιζε να προπονεί μια ομάδα της Sunday League και μοιραστήκαμε το ίδιο όνειρο. Ο αδελφός μου, εκείνος και εγώ συνηθίζαμε να κλωτσάμε τη μπάλα πολύ - στο δρόμο, στο χώρο καθημερινά. Με έχει βοηθήσει και με ώθησε πολύ.''
Ο Alex Inglethorpe, διευθυντής της Ακαδημίας της Liverpool, πιστεύει ότι ο καλύτερος σύμβουλος του Alexander-Arnold είναι η μαμά του, Dianne. ''Αν μιλάμε για ένα σταθερό μήνυμα, το οποίο είναι ότι χρειάζονται πάντα οι παίκτες, εκείνη το παραδίδει'', λέει από το γραφείο του, καθιστός μπροστά από τρεις πίνακες τακτικής που σχεδίαζε στην ημερήσια ατζέντα του στο Kirkby.
''Και όταν μιλάμε για το προπονητικό τιμ μας, αυτή είναι σε αυτό. Έχει εφαρμόσει όλα όσα θέλαμε να επιβάλει εδώ.''
Ο Inglethorpe γελάει καθώς ο ίδιος προσθέτει: ''Το μόνο πρόβλημα για τον Trent, είναι ότι δεν μπορεί να ξεφύγει! Φεύγει από την προπόνηση και πηγαίνει στο σπίτι και παίρνει τις ίδιες υπενθυμίσεις.''
Οι δύο νεαροί μιλούν εξυμνώντας την οικογένεια, τους ''μεγαλύτερους υποστηρικτές τους'', αλλά είναι επίσης ευγνώμων που έχουν βρει μια τέτοια ισχυρή στήριξη σε μια σκληρή βιομηχανία.
''Η Ακαδημία μας έκανε καλύτερους παίκτες, αλλά και καλύτερους ανθρώπους,'' τονίζει ο Alexander-Arnold.
'' Έχουμε μάθει τα πάντα: ότι χρειάζεται για να είσαι επιτυχής στη θέση σου και ως ομάδα, αλλά και πόσο σημαντική είναι η εκπαίδευση, οι προκλήσεις στον πραγματικό κόσμο και πώς να οικοδομήσουμε τις σχέσεις.''
Στο Kirkby, η ισορροπία είναι υψίστης σημασίας και η επιμέλεια είναι αδιαπραγμάτευτη. Δεν υπάρχουν εγωισμοί ή σούπερ σταρ, κανένα «bling bling», όπως στον Jurgen Klopp αρέσει να το θέτει. Το επίκεντρο του Inglethorpe και του Phil Roscoe, ο οποίος είναι ο επικεφαλής της Πρόνοιας και Παιδείας, μαζί με το υπόλοιπο προσωπικό δεν είναι μόνο για τη δημιουργία καλών ποδοσφαιριστών, αλλά και καλών ατομικά ανθρώπων.
Με μια τέτοια σταθερή βάση τόσο στο εσωτερικό όσο και στην Ακαδημία, δεν είναι εκπληκτικό ότι Woodburn και ο Αλέξανδρος-Arnold ήταν τόσο καλά προετοιμασμένοι για να μεγιστοποιήσουν τις ευκαιρίες τους.
Ο Pepijn Lijnders, ο προπονητής της ομάδας ανάπτυξης της Liverpool, ο οποίος ενεργεί ως γέφυρα μεταξύ της δομής της νεολαίας και του ανώτερου set-up στο Melwood, είναι ενθουσιασμένος από τη δέσμευση που έχουν δείξει για να ταιριάξουν με την ποιότητά τους.
''Χρησιμοποιώ τον Ben και τον Trent ως παράδειγμα συχνά γιατί πραγματικά είναι ένα'', εξηγεί. ''Βοηθούν να αποδειχθεί ότι πολύ σύγχρονες παρανοήσεις στο ποδόσφαιρο είναι λάθος: ότι πρέπει να είναι μια ορισμένη ηλικία, ένα ορισμένο μέγεθος, που πρέπει πρώτα να πάνε δανεικοί και ούτω καθεξής για να μπορέσουν να μπουν στην πρώτη ομάδα.''
«Αν τους δείτε μετά από κάθε προπόνηση και πόσο διάστημα θα παραμείνουν στον αγωνιστικό χώρο - όχι μόνο για σουτ στο στόχο, σέντρες και κεφαλιές και να κάνουν ωραία πράγματα - που πάντα προκαλούν ο ένας τον άλλο για να γίνουν τεχνικά και τακτικά καλύτεροι.''
''Είναι εντελώς διαφορετικοί παίκτες και προσωπικότητες, αλλά μπορούν να προσδιορίσουν ακριβώς την προσέγγισή μας. Το Anfield φωνάζει για τους νέους απρόβλεπτους παίκτες, οι οποίοι μπορούν να ανοίξουν τα παιχνίδια και να επιταχύνουν το ρυθμό της θέσης παιχνιδιού, αυτό είναι ένα υπέροχο χαρακτηριστικό που και οι δύο έχουν από κοινού.''
Ο Lijnders διευθύνει τον Όμιλο ταλέντων, στο οποίο οι καλύτεροι παίκτες από την Ακαδημία μεταξύ 14 και 21 στην εγκατάσταση του West Derby με τον Klopp παρακολουθούν με προσήλωση μια φορά την εβδομάδα. Είναι το έργο αυτό σε συνδυασμό με την νοοτροπία της Liverpool σαν «ένα κλαμπ», η οποία αντικατοπτρίζει τη φιλοσοφία παιχνιδιού και τα πρότυπα σε όλες τις ηλικιακές ομάδες, ότι στα αγόρια δίνεται η ευκαιρία για την ομαλή μετάβασή τους στην ανώτερη ομάδα.
Ο Alexander-Arnold, ο οποίος ήταν επιθετικός πριν χρησιμοποιηθεί ως No.6 από τον Lijnders όταν τον προπονούσε στην U16, είναι τώρα ένα συναρπαστικό back-up του Nathaniel Clyne.
Όταν ο Άγγλος διεθνής ήταν διαθέσιμος μέσω ενός κοιλιακού ζητήματος για την επίσκεψη στην Manchester United τον Ιανουάριο, ο Klopp δεν χρειάστηκε να αγωνιά για την παράδοση του 18-year-old και το ντεμπούτο του στην Premier League στο Old Trafford.
'' Έχει κάτι επιπλέον, κάποια διορατικότητα και δημιουργικότητα που τον κάνει να είναι σε θέση να παίξει απρόβλεπτες πάσες'', εξηγεί ο Lijnders.
''Είναι γρήγορος στο μυαλό, ξέρει τι πρόκειται να συμβεί και έχει την ικανότητα να αυτοσχεδιάσει - αυτό ανοίγει καταστάσεις για τον εαυτό του ή για τους άλλους.''
''Η ποδοσφαιρική ιδέα μας είναι να δημιουργήσουμε ευκαιρία μετά την ευκαιρία, από κάθε θέση με ανάληψη αυτής της πρωτοβουλίας. Ο δεξιός αμυντικός που μπορεί να δημιουργήσει και να κυριαρχήσει σε όλη τη δεξιά πλευρά. Κατά τη γνώμη μου, είναι ένα από τα πιο ολοκληρωμένα ταλέντα στην Ευρώπη με μια συμπεριφορά παίκτη πρώτης ομάδας.''
'' Όταν ήταν αρχηγός μου σε επίπεδο U16, ήταν σε θέση να ελέγξει το ρυθμό και να κάνει την ομάδα να παίξει όπως κανένας άλλος. Μερικοί άνθρωποι γεννιούνται για να γίνουν ποδοσφαιριστές - αυτός είναι σίγουρα ένας από αυτούς.''
Στις 29 Νοεμβρίου, ακριβώς 18 χρόνια αφότου ο Steven Gerrard έκανε το ντεμπούτο του στη Liverpool, ο Woodburn έγραψε ιστορία στο Anfield, με τη Leeds United για το League Cup. Είχε μπει στο 67' και μέχρι το 81', είχε σπάσει το ρεκόρ του Michael Owen για να γίνει ο νεότερος σκόρερ του συλλόγου, βρίσκοντας υψηλά στην οροφή των διχτύων μπροστά στο Kop μετά την πάσα του Gini Wijnaldum.
Τα χέρια του επεκτάθηκαν και τα μάτια του ορθάνοιχτα καθώς φώναζε ανεξέλεγκτα, τόσο ο Gerrard όσο και ο προηγούμενος κάτοχος του συγκεκριμένου κατορθώματος ήταν μέσα στο πλήθος και χειροκροτούσαν την είσοδο του Woodburn στα χρονικά του Anfield.
''Εγώ δεν μπορούσα να συγκρατήσω τον εαυτό μου - τρελάθηκα πραγματικά,'' θυμάται από εκείνη τη στιγμή, όταν βελτίωσε την επίτευξη του Owen κατά 98 ημέρες. ''Τα πάντα αισθάνθηκα σαν να ήταν σε αργή κίνηση πριν η μπάλα έρθει σε μένα από τον Gini, τότε ένιωσα σαν να πηδάω έξω από το σώμα μου όταν χτύπησα τη μπάλα. Μόλις είδα τον Gini να μου δίνει την πάσα, ήξερα ότι θα σκοράρω.''
Η εκτέλεση από την «δημιουργική μηχανή, σε ένα αυθεντικό Νο 10» δεν εκπλήσσει τον Lijnders. ''Ο Ben δε δίνει καθόλου χρόνο στους αμυντικούς για να αναπνεύσουν, και παίζει με μυαλό, χρησιμοποιώντας συνεχώς τον χώρο που αφήνει ο αντίπαλος, φτάνοντας σε σημαντικά σημεία,'' ο προπονητής αποκαλύπτει.
''Αυτός αποφασίζει τι μπορεί και τι δεν μπορεί να κάνει ο αντίπαλος και είναι σε θέση να δημιουργήσει επικίνδυνες καταστάσεις από όπου και αν είναι στο γήπεδο.''
Εν τω μεταξύ, καθώς σημαντικοί παίκτες του παρελθόντος του συλλόγου στάθηκαν και άρχισαν να χειροκροτούν επιδοκιμαστικά, ένας για το μέλλον είχε γιορτάσει σαν να ήταν δικό του το τελείωμα.
'' Ήμουν πιθανότατα τόσο ευτυχής όσο και αν είχα σκοράρει εγώ», λέει ο Alexander-Arnold, ο οποίος επέμενε για τον Woodburn μετά. ''Ξέρω πόση δουλειά πήγε σε εκείνο το τελείωμα - και όχι μόνο στο παιχνίδι, αλλά στα χρόνια που μεσολάβησαν μέχρι εκείνη τη στιγμή.''
''Μπορεί να έμοιαζε με σύμπτωση ότι υπήρχε στο πίσω δοκάρι αλλά ξέρω ότι δεν ήταν επειδή έχω το δει στην προπόνηση και έχω δει σε αγώνες πριν. Τα πάντα μέχρι τώρα στην καριέρα του έχουν οδηγήσει σε εκείνη τη στιγμή, και έγινε και ήμουν περήφανος που το έβαλε.''
Ο Alexander-Arnold και ο Woodburn μοιράζονται σαφώς έναν ισχυρό δεσμό, το είδος της σχέσης που η Ακαδημία προσπαθεί να προωθήσει. Αισθάνονται υπεύθυνοι και για τον άλλον, γνωρίζουν ότι είναι μια πηγή έμπνευσης για όσους ακόμη είναι στο Kirkby, και αντιμετωπίζουν κάθε προπόνηση με την πρώτη ομάδα σαν να είναι η τελευταία τους - δίνοντας τα πάντα.
Για τη Liverpool, τα παιδιά είναι περισσότερο από εντάξει. Ο σύλλογος είναι ευλογημένος με δύο αξιόλογους νέους παίκτες, οι οποίοι εξίσου σημαντικά, επίσης, είναι αξιοσημείωτοι νέοι άνδρες.
Πηγή: Goal.com
Επιμέλεια: Χρήστος Τσακαλέρης