Αύγουστος 2018. Ο Danny Ings, ώντας πλέον υγιής, στεκόμενος στα πόδια του, βλέπει πως στην ομάδα που ονειρευόταν να αγωνιστεί, οι συνθήκες του χάλασαν τα όνειρα και όπως φαίνεται ήρθε η ώρα να ανοίξει την πόρτα της αποχώρησης. Ο Μάνος Χαχλιούτης αρθρογραφεί για τον αγαπημένο του Άγγλο.
Από την πρώτη κιόλας στιγμή που κατάφερα να τον παρακολουθήσω στην Burnley, μου κίνησε το ενδιαφέρον και άρχισα να βλέπω συχνότερα αγώνες της ομάδας, με τον Danny να είναι η αιτία. Τον είχα ξεχωρίσει για τον τρόπο που έμπαινε στις φάσεις αλλά και το δολοφονικό του ένστικτο μέσα στην αντίπαλη περιοχή.
Όταν ανακοινώθηκε από την Liverpool, ο ενθουσιασμός μου δεν περιγραφόταν, ο Ings ήταν και είναι για μένα αυτό που λέμε "πουλέν" και μια όμορφη ηλιόλουστη μέρα, πραγματοποίησε το όνειρο του, υπογράφοντας στους Reds.
Η μοίρα όμως βρισκόταν στην γωνία και γέλασε. Δυστυχώς γέλασε πολύ έντονα μαζί του. Δεν χρειάζεται να αναλύσουμε την περιπέτεια του τρία χρόνια τώρα γιατί δεν θα ωφελήσει κάπου. Ο Danny είδε τα όνειρα του να γκρεμίζονται, είδε δύο γόνατα αδύναμα να στηρίξουν την δίψα και την θέληση που είχε μέσα του. Έπεσε, πάλεψε, σηκώθηκε, έπεσε, πάλεψε, σηκώθηκε, έπεσε, πάλεψε, σηκώθηκε. Ξανά και ξανά, έσφιξε συνεχώς τα δόντια και σηκωνόταν απτόητος να συνεχίσει τα όνειρα του. Και όπως φαίνεται, δικαιώθηκε, γιατί το να παίρνει πέρυσι χρόνο συμμετοχής, να σκοράρει και πλέον να τον ζητούν σύλλογοι, μόνο δικαίωση μπορεί να θεωρηθεί.
Η Liverpool έδειξε γιατί είναι τεράστια ομάδα. Έχουμε δει πολλά παραδείγματα του παρελθόντος, με ομάδες να αποδεσμεύουν ποδοσφαιριστές οι οποίοι αντιμετωπίζουν προβλήματα τραυματισμών. Όμως οι Reds απέδειξαν με τον πιο τρανό τρόπο το μεγαλείο τους, στηρίζοντας κάθε μέρα και περισσότερο τον Άγγλο, δίνοντας του να καταλάβει ότι η ομάδα θα τον περιμένει μέχρι την τελευταία στιγμή, αφήνοντας τον να επικεντρωθεί μόνο στην επιστροφή του και όχι στο τι θα κάνει με το μέλλον του και ιδιαίτερα αυτό της καριέρας του.
Έπεσε τρεις, σηκώθηκε δέκα και πλέον όχι μόνο στέκεται στα πόδια του, αλλά είναι έτοιμος και για να καθιερωθεί βασικός σε νέο σύλλογο, η μεγαλύτερη δικαίωση του. Δυστυχώς, στην Liverpool όπως φαίνεται δεν μπορεί να χωρέσει πλέον με τον Bobby Firmino και είναι καλύτερο και για τον ίδιο να αναζητήσει νέο σταθμό, μην μένοντας στάσιμος στην σκιά του Βραζιλιάνου. Αξίζει τον χρόνο συμμετοχής όλα αυτά τα χρόνια και πρέπει να τον πάρει.
Πλέον, ο Ingsy βρίσκεται πολύ κοντά στην Crystal Palace, μια ομάδα που μπορεί να του προσφέρει αυτό που επιζητεί: Ένας μικρότερος σύλλογος - Χρόνος συμμετοχής, ανεβαίνοντας σιγά σιγά, προσπαθώντας να ξεπεράσει τον Ings πριν τους τραυματισμούς. Οι Eagles, δεν είναι τυχαίο που θα βγάλουν από τα ταμεία τους 20 εκατομμύρια λίρες για την απόκτηση του. Τα αξίζει και είμαι απόλυτα σίγουρος ότι θα βγάλει μάτια στη νέα του ομάδα.
Αγαπητέ Danny Ings, σε ευχαριστώ γιατί μου έμαθες να μην τα παρατάω ποτέ. Εκτός από το ποδόσφαιρο, πέρασες πολλά μαθήματα: δύναμης - πίστης - θέλησης. Μπορεί η θητεία του στην ομάδα να μην ήταν αυτή που ανέμενε και αναμέναμε, όμως κατάφερε αυτά τα τρία χρόνια περίπου να αγαπηθεί από άπαντες στην ομάδα, ειδικότερα από την προσωπικότητα του. Πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα εάν δεν σε πρόδιδαν αυτά τα γόνατα. Πόσο...
Μακάρι κάποια μέρα να τον δούμε ξανά στα χρώματα της ομάδας. Μπορεί να έρθει στο Anfield ως αντίπαλος, αλλά πάντα θα είναι ο δικός μας Danny Ings, ο οποίος θα χειροκροτήσει και θα χειροκροτηθεί.
Once a Red, always a Red, Danny!