"Run down the wing for me", τραγουδούσαν οι οπαδοί της ομάδας μας για τον Maxi Rodriguez που βλέπει το όνομά του στη λίστα '100 Players Who Shook The Kop' από την 79η θέση. Ο Αργεντινός εξτρέμ έπαιξε στην ομάδα από το 2010 μέχρι το 2012 (73 εμφανίσεις, 17 γκολ), ερχόμενος ως ελεύθερος από την Atletico Madrid και κερδίζοντας αυτή τη διετία το φίλαθλο κόσμο της Liverpool και συγκεκριμένα το Kop. Φιλότιμος παίκτης, δουλευταράς στις προπονήσεις, κανένα παράπονο ποτέ δε δημιουργήθηκε ανάμεσα σε εκείνον και τους τρεις προπονητές που έζησε (Rafa Benitez, Roy Hodgson, Kenny Dalglish). Παράδειγμα προς μίμηση για τους νεαρούς ποδοσφαιριστές.
Γυρίζουμε το χρόνο πίσω στο 1953 και προχωράμε στη θέση #78, για να συναντήσουμε το όνομα του Alan A'Court, που αγωνίστηκε στο σύλλογο του Merseyside από το '53 μέχρι το '64. Ικανός αριστερός εξτρέμ που συνήθιζε να συγκλίνει προς τα μέσα και να ψάχνει το γκολ με μακρινά σουτ. Εξαιρετικός με τη μπάλα στα πόδια και δημιουργός αρκετών ευκαιριών. Σε 381 εμφανίσεις στα 11 χρόνια παραμονής του στο λιμάνι σημείωσε και 63 γκολ. Έφυγε απ' τη ζωή το 2009 σε ηλικία 75 ετών.
Στη θέση #77 βρίσκεται το όνομα του Stan Collymore. Οι νεότεροι τον γνωρίζουν ως έναν σχολιαστή του talkSPORT που συνηθίζει να σχολιάζει την επικαιρότητα με δόση καυστικού ορίτζιναλ αγγλικού χιούμορ, δημιουργώντας στο Twitter ουκ ολίγες παρεξηγήσεις και ανοίγοντας κόντρες με πολλούς οπαδούς της ομάδας μας (αλλά και με οπαδούς άλλων ομάδων). Οι παλιοί τον γνωρίζουν ως τον ιδανικό παρτενέρ του Robbie Fowler που ήθελε στη κορυφή της επίθεσης ο Roy Evans τη δεκαετία του '90. Ο Collymore ήρθε στην ομάδα το καλοκαίρι του 1995 από τη Nottingham Forest και έμεινε στο λιμάνι μέχρι το 1997. Σε 81 εμφανίσεις σημείωσε 35 γκολ, αλλά η έλευση του Michael Owen από τα φυτώρια του συλλόγου (και ο προβληματικός χαρακτήρας του) έβαλαν πρόωρα "ταφόπλακα" στη σύντομη καριέρα του στους κόκκινους.
Οι νεότεροι δεν τον γνωρίζουν, δεν τον θυμούνται. Κάποιοι ίσως έχουν ψάξει, δει, διαβάσει, για τα κατορθώματά του στον Ajax τη δεκαετία του '90. Οι παλιοί σίγουρα δεν μπορούν να τον ξεχάσουν - ακόμα και παρά τη σύντομη -και χωρίς να στεριώσει- καριέρα του στη Liverpool επί Houllier εποχής. Jari Litmanen, στο #76! Το πιο hot όνομα του Φινλανδικού ποδοσφαίρου που έκανε θαύματα και πράγματα με τη φανέλα του Ajax για μια επταετία (1992-99). Ήρθε στη Liverpool το 2001 ως ελεύθερος από τη Barcelona για να γυρίσει πίσω στον Ajax σε 1,5 χρόνο (το 2002) - αποτελώντας μέχρι ΚΑΙ σήμερα τη πιο μεγάλη μεταγραφή που έχει σημειώσει ποτέ ο σύλλογος. Ενθουσιασμένοι εκείνη την εποχή οι οπαδοί για τον καταπληκτικό Litmanen, που κατείχε εξαιρετική πάσα, διάβαζε το παιχνίδι και το χώρο και δημιουργούσε ευκαιρίες στους συμπαίκτες του.
Οι οπαδοί μας τον αγάπησα, οι οπαδοί της Manchester United τον μίσησαν. Ειδικά όταν μετακινήθηκε στην ομάδα μας. Paul Ince στο #75! Λόγω της εμπειρίας του και της ηγετικής μορφής και παρουσίας στη μεσαία γραμμή, ο Evans του εμπιστεύτηκε το περιβραχιόνιο του αρχηγού. Έμεινε στην ομάδα απ' το 1997 μέχρι το 1999 ενώ ο κόσμος της μισητής αιωνίου αντιπάλου δε μπορούν να ξεχάσουν το γκολ που σημείωσε το Μάιο του 1999 στην ισοπαλία με 2-2 στο Anfield, όταν ισοφάρισε για την ομάδα μας στην εκπνοή του αγώνα. Σε 81 εμφανίσεις σκόραρε 17 φορές.
Jack Balmer στο #74! Αγωνίστηκε στην ομάδα από το 1935 μέχρι το 1954, γέννημα-θρέμμα Λίβερπουλ και υποστηρικτής της ομάδας μας. Μεγάλο κανόνι της εποχής με 312 εμφανίσεις και 111 γκολ. Τη σεζόν 1946/47 ήταν απλά ΑΣΤΑΜΑΤΗΤΟΣ με 15 γκολ σε μόλις 7 ματς. Μισή φάση την έστελνε στα δίχτυα, ενώ παράλληλα μπορούσε να δημιουργήσει παιχνίδι για τους συμπαίκτες του.
Ποιος μπορεί να ξεχάσει τον ψηλότερο ποδοσφαιριστή που πέρασε απ' την ομάδα μας. Peter Crouch, κύριοι, στη θέση #73. Ο υψηλόσωμος Άγγλος φορ αγωνίστηκε στην ομάδα μας απ' το 2005 μέχρι το 2008, σκοράροντας 42 φορές σε 134 εμφανίσεις και σημειώνοντας ένα χαρακτηριστικό χατ-τρικ (με κάθε τρόπο, δεξί/αριστερό πόδι και κεφάλι) σε ματς πρωταθλήματος κόντρα στην Arsenal το 2007 - στη νίκη με 4-1 στο Anfield. Ο ερχομός του Fernando Torres στην ομάδα ήταν στην ουσία ο λόγος και της αποχώρησής του αργότερα...
Στη θέση #72 ο λατρεμένος Τσέχος, Milan Baros, ένας εκ των ηρώων της Πόλης το 2005. Ήρθε στη Liverpool το 2002 από την Ostrava και έφυγε ως πρωταθλητής Ευρώπης το 2005 με προορισμό την Aston Villa και έχοντας προηγουμένως αγωνιστεί σε 108 παιχνίδια σκοράροντας 27 γκολ. Ένα εξαιρετικό ταλέντο ποδοσφαιριστή επί της Houllier εποχής, αλλά και άτυχος, καθώς πέρασε μεγάλο μέρος της καριέρας του στα πιτ με σπασμένο αστράγαλο. Το μεγαλύτερο εμπόδιο στη καριέρα του και ο λόγος που δεν έφτασε εκεί που θα μπορούσε.
Yossi Benayoun στο #71. Ήρθε το 2007 απ' τη West Ham και έμεινε μέχρι το 2010, όταν αποχώρησε για τη Chelsea. Αγαπητός στο κοινό, φιλότιμος, σταθερός. Μια πολύ καλή επιλογή του Rafa Benitez, με εξαιρετική τεχνική κατάρτιση και δημιουργία φάσεων - απόδειξη για αυτό η σεζόν 2008/09 όταν με αρκετές ασσίστ αλλά και σημαντικά γκολ βοήθησε την ομάδα στη κατάληψη της δεύτερης θέσης και το κυνήγι του πρωταθλήματος.
Γυρίζουμε στο 1964, με τον Geoff Strong στη θέση #70, που έμεινε στην ομάδα μέχρι το 1970 πραγματοποιώντας 201 εμφανίσεις και σκοράροντας 33 γκολ. Πολύ καλός και δυνατός στη μεσαία γραμμή, βοηθώντας και ανοίγοντας πολλές φορές το παιχνίδι της ομάδας - αποτελώντας η μετακίνηση του από την Arsenal προσωπική επιλογή του Bill Shankly και δικαιώνοντας τον Σκωτσέζο προπονητή καθώς σύμβαλε τα μέγιστα στη κατάκτηση του πρωταθλήματος το 1966 και του κυπέλλου Αγγλίας το 1965.