Ο Lee Clayson, της Daily Mail, συναντήθηκε με τον Στίβεν Τζέραρντ και παρέδωσε στο κοινό μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη γεμάτη νοσταλγία και αλήθειες από έναν Στίβι που δεν ξεχνά ούτε λεπτό όσα πέρασε στο λιμάνι...
Μετά από σύντομη συζήτηση μεταξύ των δύο ανδρών, για να σπάσει ο πάγος, και ένα αστειάκι του Στίβεν για την Μέγκαν Φοξ που βρισκόταν στο ίδιο μαγαζί εκείνη τη στιγμή, ο Lee Clayson περνά στο θέμα του και δείχνει αμέσως την διάθεση της συνέντευξης: Σου λείπουν οι μάχες στο κέντρο της Premierleague;
"Ναι, μου λείπουν. Μου λείπουν τα πάντα γύρω από το πρωτάθλημα. Όταν κάθομαι στην τηλεόραση και βλέπω τα γήπεδα, με 50, 60, 70,000 θεατές - την ατμόσφαιρα, την ένταση. Ζηλεύω", παραδέχτηκε. "Μου λείπουν οι συγκρούσεις, ο ανταγωνισμός με καλύτερους παίκτες, μου λείπει το ότι ήμουν ο Στίβεν Τζέραρντ, ο αρχηγός της Λίβερπουλ και το να προχωρώ έξω, μπροστά στους ανθρώπους μου, με τόση πίεση, προσπαθώντας να πάρω ένα αποτέλεσμα γι' αυτούς. Ναι, ένιωθα κουρέλι μερικές μέρες, όταν χάναμε. Ρωτούσα τον εαυτό μου, "γιατί υποβάλλεσαι σε αυτήν τη δοκιμασία;", αλλά ερχόταν το κοντράστ όταν κερδίζαμε κάποιον "μεγάλο", τότε τα μηνύματα έπεφταν σαν βροχή στο τηλέφωνο και ήσουν στην κορυφή του κόσμου. Μου λείπει αυτό".
"Όσο το απολαμβάνω εδώ, με μια καινούρια πρόκληση, άλλο τόσο και περισσότερο θα ήθελα να ήμουν ξανά 25, και με 10 χρόνια μπροστά μου στην Premierleague, να παίζω για τη Λίβερπουλ, αλλά είχα τον χρόνο μου".
Ο Μαουρίσιο Ποκετίνο δήλωσε πως ο Τζεραρντ θα μπορούσε να σταθεί στο πρωτάθλημα, και ο Στίβεν απαντά:
"Βάσει ικανότητας και αντίληψης, ναι, θα μπορούσα να παίξω, αλλά σωματικά και φυσικά δεν θα μπορούσα να βγάζω κάθε παιχνίδι, λόγω της ηλικίας μου. Την τελευταία σεζόν δεν το απολάμβανα πολύ που ήμουν στον πάγκο. Δεν μου άρεζε που δεν ήξερα αν θα ξεκινήσω ή όχι".
"Δεν μου άρεζε όταν η Λίβερπουλ ήταν στο Champions League, η ιδέα ότι μάλλον θα έχανα παιχνίδια. Πάλευα να βγάλω αυτές τις σκέψεις από το μυαλό μου. Ίσως αυτό ήταν εγωιστικό από μέρους μου, αλλά παλαιότερα έπαιζα κάθε ματς. Μπορεί να αντιφάσκω με τα λεγόμενα μου τώρα, όμως αν υπήρχε κάτι που θα με κρατούσε στη Λίβερπουλ θα ήταν η πιθανότητα να συνεργαστώ με τον Μπρένταν Ρότζερς και το επιτελείο, όπως επίσης και να παίζω. Αυτά τα ενδεχόμενα μου προτάθηκαν, όμως, αφ ότου ανακοίνωσα την αποχώρηση μου. Δεν ξέρω αν θα ήμουν αρκετά καλός προπονητής, ή ως πρώτος, ή δεύτερος, τρίτος ή τέταρτος. Η Λίβερπουλ άλλαξε το καλοκαίρι τους Κόλιν Πάσκοου και Μάικ Μαρς, άρα έψαχναν για τον καινούριο στη θέση 2, ή 3 ή 4. Θα ήμουν κατάλληλος για αυτόν το ρόλο, όπως επίσης και διαθέσιμος ως παίκτης του ρόστερ. Θα ήμουν καλός παίκτης, καλή αλλαγή, ενώ ταυτόχρονα θα έπαιρνα προπονητική εμπειρία που δεν αγοράζεται με χρήματα". 
Ερωτώμενος αν θύμωσε με την κατάσταση και αν ακόμα κρατάει...μούτρα στην ομάδα είπε: "Εξεπλάγην όταν δεν προτάθηκε κάποιος ρόλος από τον εκτελεστικό διευθυντή, Ian Ayre, όταν έκατσε στο τραπέζι με τον ατζέντη μου, αλλά πιστεύω πως θα έρθει κάποια πρόταση στο μέλλον. Θα παρέμενα ως παίκτης αν μου δινόταν ταυτόχρονα η δυνατότητα να μάθω περισσότερα για την προπονητική. Έφυγα αφήνοντας πίσω μου όλες τις πόρτες ανοιχτές, αλλά ναι, θα μπορούσα να ήμουν τώρα παίκτης της Λίβερπουλ".
Όπως γράφει και στο βιβλίο του ο Τζέραρντ, γιατί δεν έκανε στην περίπτωση του η Λίβερπουλ ότι και η Μάντσεστερ για τον Γκγικς;
Αντίθετα, ο Στίβι βρίσκεται στις Ηνωμένες Πολιτείες, παίζοντας για τους LA Galaxy, στις υψομετρικές συνθήκες του Salt Lake, όπου θέλει κανείς το χρόνο του για να προσαρμοστεί. "Ένα σπριντ που σπάει τα πνευμόνια και πάει, τελείωσα. Ίσως φταίει η ηλικία μου", παραδέχεται γελώντας στον Lee Clayson.
Η βιογραφία του Στίβεν Τζέραρντ ("Η Ιστορία μου") πρόκειται να δημοσιευθεί σύντομα και φυσικά, δεν θα μπορούσε να παραλείψει το...The Slip, που όπως εξηγεί "έχει τη δική του ονομασία και το δικό του κεφάλαιο!". Το λάθος του με την Τσέλσι, το 2014, που κόστισε κατά πολλούς ολοκληρωτικά, κατά άλλους απλώς σε μεγάλο βαθμό τον τίτλο, θα του μείνει για πάντα αξέχαστο. "Ήταν μοιραίο" γράφει και δεν μπορεί να το διαγράψει από τη μνήμη του, 5,260 μίλια μακριά, και 502 μέρες μετά.
Στη συνέχεια ο Τζέραρντ μίλησε για τη ζωή στο Λος Άντζελες, ενώ έκανε εντύπωση στον Clayson πως "παρότι έχει τα χρήματα να αγοράσει όλη την κεντρική οδό της πόλης", τον ρώτησε αν εντόπισε μέχρι τώρα ένα κατάστημα με εξαιρετικές προσφορές! Σε ένα πρωτάθλημα που (δίκαια κατ' εμέ) έχει πάρει την ταμπέλα του χώρου απόσυρσης διεθνών θρύλων του αθλήματος, ο Στίβι αγωνίζεται δίπλα στους Πίρλο, Λάμπαρντ, Κακά, Ντοργκμπά, Βίγια και Ρόμπι Κιν!
"Κοίτα, 99 στους 100 ανθρώπους εδώ δεν ξέρουν ποιος είμαι. Μπορώ να πάω στην παραλία, να πάω τα παιδιά σε μια παιδική χαρά, μπορώ να περπατήσω χαλαρός και κανείς δεν με φωτογραφίζει που βρίσκομαι έξω. Δεν υπάρχει εκείνη η ασφυξία, για την οποία όμως ποτέ δεν διαμαρτυρήθηκα στο Λίβερπουλ. Καταλάβαινα. Εκεί οι φίλαθλοι είναι παθιασμένοι, διψούν για επιτυχία. Αυτό είναι αλήθεια. Θέλουν να φωτογραφηθούν μαζί σου, θέλουν ένα κομμάτι σου, θέλουν να μιλήσουν για ποδόσφαιρο μαζί σου. Που είναι το κακό σε αυτό; Αγαπούσα το παιχνίδι, τα ταξίδια, τα μετάλλια, να εκπροσωπώ τη Λίβερπουλ. Δεν με ένοιαζε η ευθύνη, η ευθύνη του να είμαι αρχηγός ενός από τους μεγαλύτερους συλλόγους παγκοσμίως".
Η αγάπη του για την ομάδα δεν κρύβεται, και πραγματικά τα λόγια του συγκινούν.
"Συχνά με ρωτούν, "Οι παίκτες νοιάζονται; Στεναχωριούνται στις ήττες;". Ναι, έπαιξα με κάποιους παίκτες που ίσως να μην πληγώνονταν, εμένα όμως με πείραζε. Υπήρχαν στιγμές που - στο λόγο μου - ένιωθες ασφυξία αλλά πληρωνόμουν πολύ καλά. Υπήρχαν στιγμές που ήταν δύσκολο, έτσι, το να βρίσκομαι εδώ, να είμαι "άγνωστος", είναι ωραίο στα 35 σου. Αλλά με τίποτα δεν θα το ήθελα αυτό στα 25 ή 26".
"Δεν θα παρατούσα τη θέση μου στη Λίβερπουλ για τίποτα. Ξέρω ότι μου δόθηκαν οι ευκαιρίες να το κάνω. Αλλά ξέρω ότι δεν τα παράτησα".
Ο Lee Clayson παρατηρεί εύστοχα πως στη συζήτηση, Ο Τζέραρντ αναφέρεται ως "εμείς" στην Λίβερπουλ, ενώ όταν μιλά για το ρόλο που δεν του δόθηκε δίπλα στον Ρότζερς, προσπαθεί να...δουλέψει το "αυτοί". "Πρέπει να λέω "αυτοί" αλλά αν κάποιος στον πλανήτη αμφισβητήσει το που είμαι αφοσιωμένος, τότε θα λέει ψέματα. Θα είναι για πάντα "εμείς".
Πώς βλέπει όμως τη φετινή Λίβερπουλ;
"Η ομάδα παλεύει για να μπει στην 4άδα. Μέχρι το ματς με τη Γουέστ Χαμ ήμουν ευχαριστημένος, έμοιαζαν δυνατοί, αλλά μετά..."
"Το κλειδί για τη Λίβερπουλ είναι ο Ντάνιελ Στάριτζ. Μπορούν να τον επαναφέρουν γρήγορα και να φτιάξει δίδυμο με τον Μπεντέκε; Ο Φιλίπε Κουτίνιο είναι ένας υπέροχος παίκτης αλλά χρειάζεται άτομα να τελειώνουν τη μαγική δουλειά του. Θα δημιουργήσει ευκαιρίες και θα φτάσει διψήφια νούμερα (!), αλλά ο λόγος που τερματίσαμε δεύτεροι και ξεπεράσαμε τους εαυτούς μας ήταν επειδή είχαμε τον Σουάρεζ και τον Στάριτζ. Η ομάδα χρειάζεται γκολ".
"Υπάρχει κάτι φυσιολογικό και συνηθισμένο στον Στίβεν Τζέραρντ. Δεν είναι απόμακρος ή αλαζόνας και ίσως γι' αυτό σήκωσε τόσο μεγάλο βάρος στις πλάτες του για τη Λίβερπουλ. Το έκανε για τους ανθρώπους του και σίγουρα του λείπει αυτό", σημειώνει ο Lee Clayson.
"Μα στα 35, αυτό είναι το σωστό για μένα, να παίζω για την Galaxy", απαντά. "Το επίπεδο; Δεν είναι Premierleague, αλλά είναι γυμνασμένοι, επαγγελματίες, και παίρνω μια καλή γεύση. Αυτό το πρωτάθλημα θα απογειωθεί μόνο όταν "χαλαρώσουν" με τις μεταγραφές, αλλά πρέπει επίσης να προστατευθούν από τη ζημιά που αυτές προκαλούν στην εθνική τους ομάδα. Μου αρέσουν οι καλοί ξένοι παίκτες στην Premierleague και με έχουν βελτιώσει, αλλά οι ισορροπίες είναι λάθος και στην Αγγλία. Έχουν βλάψει την εθνική ομάδα".
Η συζήτηση μεταφέρεται στην αρχαιότερη εθνική ομάδα, στα τρία λιοντάρια της Αγγλίας, και ο Στίβεν εκθειάζει τον Ρόι Χότζσον. Η πρόταση του όμως που μας δημιουργεί έκπληξη έρχεται μετά, όταν καλείται να δώσει το όνομα του επόμενου προπονητή της εθνικής...Καταλληλότερος σύμφωνα με τον ίδιο είναι ο Μπρένταν Ρότζερς τόσο για τον τρόπο που θα δουλέψει την ομάδα και τα στοιχεία που θα προσθέσει, όσο και για την επικοινωνία που έχει με τους ποδοσφαιριστές.
Με τα σενάρια δανεισμού του στην Ευρώπη, η περίπτωση του Τζέραρντ θυμίζει τον Μπέκαμ, που πάλι από τους Galaxy επέστρεψε στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο για λογαριασμό της Μίλαν. Όμως ο Στίβεν έχει άλλα σχέδια..."Έχω κερδίσει όσα χρειάζονται για μία κρύα μπύρα, την ημέρα των Χριστουγέννων με την οικογένεια μου. Τώρα, η απάντηση είναι "όχι". Δεν θα δεχτώ τις προσφορές δανεισμού αλλά ποιος ξέρει τι μας επιφυλάσσει το μέλλον;".
Μεγαλωμένος στο Λίβερπουλ, από μικρός Red, έχει καλλιεργήσει μέσα του εχθρικές διαθέσεις απέναντι σε Έβερτον και Μάντσεστερ. Ο ίδιος εξηγεί: "Το συναίσθημα αυτό με έχει βοηθήσει πολύ ως παίκτη να δώσω παραπάνω για τη Λίβερπουλ, για την ομάδα μου, για το σήμα μου".
"Υπήρξαν στιγμές που το παράκανα και μπήκα σε αυτά τα παιχνίδια με πολύ θυμό, αλλά πολλά από αυτά μου ταίριαζαν. Είμαι παθιασμένος, αγαπώ το παιχνίδι, παίζω για το σήμα και το σύλλογο. Θέλω οι άνθρωποι να διαβάσουν την αυτοβιογραφία και να με δουν ως κάποιον που αγαπάει το άθλημα και όχι αυτά που μου έχει δώσει αυτό. Εδώ είναι το ανησυχητικό σημείο τώρα για μένα. Θέλω ο κόσμος να την απολαύσει. Μπορώ να σου πω τώρα, πρόσωπο με πρόσωπο, ότι απέρριψα εκατομμύρια και εκατομμύρια για να μείνω στη Λίβερπουλ, αλλά ποτέ δεν το μετάνιωσα."
"Σε έναν ιδανικό κόσμο, ξυπνάω το πρωί, είμαι 25, είμαι αρχηγός της Λίβερπουλ και της Αγγλίας, μόλις νικήσαμε τη Γουέστ Χαμ και ετοιμάζομαι για το Euro. Αλλά πρέπει να τα αφήσω αυτά. Το βιβλίο λέει την ιστορία μου και μπορώ να κοιτάξω πίσω με περηφάνια!"...
Συνέντευξη: Lee Clayson (Daily Mail)
Επιμέλεια: Νίκος Γιαμπολδάκης