Το LFC Supporters Club της Θεσσαλονίκης...ξεκλείδωσε για τελευταία φορά την πόρτα του στην Σταυρούπολη και αλλάζει πλέον τοποθεσία, ύστερα από 17 χρόνια αξέχαστων εμπειριών, στιγμών και βιωμάτων.
Η ανακοίνωση ήρθε στις 12 Μαΐου: "To Thessaloniki Branch μετακομίζει". Βέροιας 4, στα Άνω Λαδάδικα, σημείο κεντρικό και πολυσύχναστο.
Η Ιστορία
Όλα ξεκίνησαν το μακρινό (;) 1996, όταν μερικοί παθιασμένοι Reds στέγασαν την αγάπη τους για τη Liverpool στην οδό Λαγκαδά 8Α, στην περιοχή του Βαρδάρη. Η προσπάθεια τους έβρισκε ανταπόκριση, και τρία χρόνια αργότερα ανακάλυψαν τον χώρο που έμελλε να είναι για τα επόμενα 17 χρόνια το δεύτερο σπίτι τους. Καλαβρύτων 11, Σταυρούπολη. Δυσεύρετο σημείο. Ίσως, όμως, κι αυτό να είχε την ομορφιά του. Την πρώτη φορά που θα πήγαινες χρειαζόσουν χάρτη, αλλά οι εικόνες που θα αντίκριζες σε αποζημίωναν πλήρως...Ένα μικροσκοπικό Anfield, ένα μουσείο της ιστορίας της Liverpool. Ένα στολίδι.
Το Δεκέμβριο του 2002 ήρθε το επιστέγασμα της επιτυχίας. Το Branch πήρε επίσημη αναγνώριση από την ομάδα. Ο κόσμος το αγκάλιασε και με σταθερά, σίγουρα βήματα, ο σύνδεσμος άρχισε να "μεγαλώνει", αριθμητικά και ποιοτικά. Έγινε σημείο αναφοράς και δέχθηκε...επισκέψεις.
Το 2007, τα μέλη του συνδέσμου καλωσόρισαν τους προπονητές των ακαδημιών της ομάδας και τον Phill Hammond, τον υπεύθυνο των οικογενειών του Hilsborough, που μάλιστα είχε χάσει το παιδί του στην τραγωδία του '89.
Τρία χρόνια αργότερα, με αφορμή την έκθεση στο αθλητικό μουσείο, ο Alan Kennedy επισκέφτηκε τη Θεσσαλονίκη και φυσικά πέρασε μια βόλτα από το Branch. Λίγους μήνες μετά οι πόρτες του συνδέσμου άνοιξαν για τον Josemi, που τότε αγωνιζόταν για τον Ηρακλή.
 |
| Ο Alan Kennedy στον σύνδεσμο της Θεσσαλονίκης |
Έπειτα, τον Ιανουάριο του 2011, τον σύνδεσμο γνώρισε από κοντά ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος, γνωστός για την προτίμηση και τη συμπάθεια του για τη Liverpool. Στην Καλαβρύτων 11 βρέθηκε το επόμενο καλοκαίρι και Σωτήρης Κυργιάκος, ο πρώτος Έλληνας που φόρεσε την famous Red.
Κάθε πρόσωπο είχε να πει και κάτι διαφορετικό. Το ίδιο και η Karen Elizabeth Gill. Η εγγονή του σπουδαίου Bill Shankly, υπό την ιδιότητα της ως προέδρου της επιτροπής για το παγκόσμιο δίκτυο συνδέσμων της ομάδας, μίλησε στην ετήσια γενική συνέλευση του συνδέσμου το 2015 για το έργο και την προσπάθεια που ανέλαβε, και φυσικά για τις εμπειρίες της, τις θύμησες από τον παππού της, τον υπέρτατο άνθρωπο του ποδοσφαίρου. Τα μέλη του συνδέσμου της παραχώρησαν γεύμα, αφού πρώτα την ξενάγησαν στο σύνδεσμο.
 |
| Η Karen Gill αντίκρiσε μια γνωστή φιγούρα στην είσοδο του Branch |
Στο μεταξύ, οι Κυριακές ήταν όλο και πιο ζεστές. Άρχισαν να σχηματίζονται παρέες, φιλίες, και η γειτονιά της Καλαβρύτων περίμενε κάθε εβδομάδα την συγκέντρωση των Κόκκινων. Θα μπορούσε κανείς να πει πως οι εκδρομές ήταν το αποκορύφωμα, αλλά οι πιο ρομαντικοί ίσως επιλέξουν τις ιαχές και τους πανηγυρισμούς στα γκολ, τις θυμωμένες μπουνιές στα ντουβάρια του συνδέσμου, την αγανάκτηση ή τις αγκαλιές.
Ο Τελευταίος Αγώνας
Το LiverpoolFans.gr βρέθηκε στο Thessaloniki Branch την Τετάρτη του τελικού. Ο κόσμος συγκεντρώθηκε από νωρίς, τα πανό κρεμάστηκαν στο δρόμο, προετοιμάζοντας την κατάλληλη ατμόσφαιρα. Το Δ.Σ. γνώριζε τι έπρεπε να κάνει. Οι προσδοκίες για "sold out" επαληθεύτηκαν, και η σκέψη να μαζευτούν οι καρέκλες και να παραμεριστούν τα τραπέζια ήταν καθοριστική. Μπύρα, χαμόγελα, όμορφα πρόσωπα, συζητήσεις με άγχος και προσμονή. Ο σύνδεσμος έτοιμος για την τελευταία του παράσταση.
Η ώρα πλησίαζε και η αγωνία κορυφωνόταν. Το πάθος μεγάλωνε. Έβλεπες σε όλους τη γλυκιά προσμονή για την κατάκτηση - επιτέλους - ενός τίτλου, και δη ευρωπαϊκού.
Το συνδρομητικό κανάλι συνδέεται με το St. Jakob-Park και οι ομάδες βγαίνουν από τα αποδυτήρια. Οι περίπου 100 Liverpudlians τραγουδούν σύσσωμοι: "We are Liverpool tra la la la laaa!". To παιχνίδι αρχίζει και κάθε καλή προσπάθεια συνοδεύεται από ζεστό χειροκρότημα.
Όταν ο Sturridge θα πετύχει το 1-0, η πολυκατοικία της Καλαβρύτων 11 βυθίζεται 2 εκατοστά. Δεν θυμόμαστε πολλά, μιας και οι πανηγυρισμοί μας συνεπήραν. Το video, ωστόσο, είναι ειλικρινές...
Βγήκαμε από την πόρτα με βαριά ψυχή, στις αποχρώσεις του μαύρου. Οι πιο τολμηροί ξεκίνησαν αμέσως τις αναλύσεις. Άλλοι έψαξαν το εξιλαστήριο θύμα. Άλλοι απλώς δεν είχαν διάθεση να συζητήσουν τόσο άμεσα και προτίμησαν να βαστάξουν το κεφάλι τους με τα δυο τους χέρια. Ώσπου έφυγαν και οι τελευταίοι. Ήταν η τελευταία παράσταση. Η πόρτα κλείδωσε. Θα ανοίξει πάλι για να...φορτωθούν τα κάδρα, οι φανέλες, τα ψυγεία, οι τηλεοράσεις, τα τραπέζια, όλα. Από το πιο στομφώδες ως το πιο μικροσκοπικό κειμήλιο που στόλισε τον σύνδεσμο στην Καλαβρύτων 11. Θα φορτωθούν όλα με κατεύθυνση την οδό Βέροιας 4.
Η Μετακόμιση
Το LiverpoolFans.gr επικοινώνησε με τον πρόεδρο του συνδέσμου, Στράτο Σάκκια, λίγες ημέρες πριν αναχωρήσει για τη Βασιλεία, και τον ρώτησε σχετικά με τη μετακόμιση.
LF: Η μετακόμιση του συνδέσμου σε κεντρικότερο σημείο αποτελούσε ένα συνεχές αίτημα του κόσμου αρκετό καιρό τώρα. Υπήρχε κάποιος επιπλέον λόγος που οδήγησε το Δ.Σ. σε αυτήν την πρωτοβουλία;
Σ.Σ: "Σίγουρα ήταν το θέλημα των περισσοτέρων μελών για κάτι τέτοιο. Η πιο εύκολη πρόσβαση στο σύνδεσμο. Φυσικά και ο στόχος της αύξησης της δημοτικότητας και κατ' επέκταση της αύξησης των μελών του συνδέσμου".
Ερωτηθείς για τις εργασίες στο νέο χώρο, μας είπε πως "δεν έχουν ξεκινήσει ακόμα, αφού υπάρχει κάποια σχετική γραφειοκρατία, αλλά θα ξεκινήσουν σύντομα" και τέλος, μας διαβεβαίωσε πως ο νέος σύνδεσμος θα είναι έτοιμος τον Ιούλιο. Πρόκειται μάλιστα για έναν χώρο μεγαλύτερο από τον προηγούμενο, κάτι που το Branch χρειαζόταν, λαμβάνοντας υπόψιν το αδιαχώρητο που σημειώθηκε στους δύο εφετινούς τελικούς.
Στην...αυλαία της Καλαβρύτων συναντήσαμε "τυχαία" τον πρώτο πρόεδρο του
συνδέσμου, Μιχάλη Φωτιάδη, που συνεχίζει να δίνει δυναμικά το "παρών", έχοντας αποοσυρθεί από διοικητικά καθήκοντα εδώ και 4 χρόνια. Επιφυλάσσαμε μια μόνο ερώτηση γι' αυτόν, γνωρίζοντας πως θα μας χαρίσει μια αληθινή και ουσιαστική απάντηση (σ.σ η ερώτηση υποβλήθηκε πριν την έναρξη του αγώνα).
LF: Σε αντίθεση με την ομάδα, ο σύνδεσμος δεν είχε πέτρινα χρόνια, αφού πέτυχε να ενώσει τους Έλληνες Liverpudlians και να τους φέρει με κάθε τρόπο κοντά στην ομάδα. Κλείνει ένα κεφάλαιο σήμερα με τον τελικό. Ποια τα συναισθήματα σου για τη στροφή μετά από 17 χρόνια εμπειριών και βιωμάτων;
Μ.Φ: "Καλησπέρα, πραγματικά είναι μια μεγάλη στιγμή, συγκινητική. 17 χρόνια εδώ, από το Μάιο του 1999 στη Σταυρούπολη. Αποφασίστηκε να γίνει ένα βήμα μεγαλύτερο, η οικογένεια της Liverpool κάνει πέρα την κρίση, τις δυσκολίες που υπάρχουν ήδη στην Ελλάδα και κάνει ένα βήμα μπροστά, πηγαίνει στα Λαδάδικα. Λογικά είναι για καλύτερα, πιστεύω ότι είναι για καλύτερα και με τη βοήθεια των Liverpudlians της Θεσσαλονίκης - και όχι μόνο - πιστεύω θα κάνουμε ένα κόσμημα, που θα είναι το σημείο αναφοράς όλων των οπαδών στη Θεσσαλονίκη, και του συνδέσμου, γενικότερα....Πάντως, κακά τα ψέματα, είναι συγκινητική στιγμή, γιατί...ο χώρος, ό,τι και να είναι...δώσαμε τη ζωή μας πραγματικά εδώ πέρα, είναι πραγματικά το δεύτερο σπίτι μας...Εμένα όταν με ρωτούσαν πόσα τετραγωνικά είναι το σπίτι, τους έλεγα 118 και 60, 178. Ακριβώς γιατί πραγματικά δώσαμε τη ζωή μας και το χρόνο μας και χρήματα, και πολλές ώρες τις αφιερώσαμε εις βάρος οικογένειας, σχέσης, δουλειάς, αλλά...αποδείχθηκε ότι όλα αυτά άξιζαν τον κόπο. Και η απόφαση να μεταφερθούμε στα Λαδάδικα, σε έναν πολύ καλύτερο χώρο, το αποδεικνύει ξεκάθαρα".
Ένας δικός μας επίλογος θα κατέστρεφε την κατάθεση ψυχής του βουρκωμένου Μιχάλη Φωτιάδη. Ραντεβού, λοιπόν, τον Αύγουστο, στην Βέροιας 4, στα Άνω Λαδάδικα.
*Θέλω να ευχαριστήσω προσωπικά τον Μιχάλη Φωτιάδη για τις πληροφορίες από το...βιβλίο επισκεπτών του συνδέσμου και τον Γιάννη Νταή, ταμία του Δ.Σ, για τις φωτογραφίες των επισκεπτών. Το video του γκολ κατέγραψε ο Μαρτίνος Νιάνιος.
Επιμέλεια: Νίκος Γιαμπολδάκης